توطئه غرب برای پاکستان و افغانستان

طنین سنتر، روابط نظامی و امنیتی پاکستان و آمریکا در طول نیم قرن گذشته به ویژه از زمان شکل‌گیری گروه‌های مجاهدین پس از حمله ارتش سرخ شوروی به افغانستان شروع شد و در مقاطع مختلف با فراز و نشیب‌هایی تداوم یافت. حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، نقطه عطفی در مناسبات امنیتی واشنگتن- اسلام‌آباد بود و زمانی که آمریکا در دوره جرج بوش به بهانه مبارزه با تروریسم به افغانستان حمله کرد، پاکستان عملا متحد آمریکا در مبارزه با تروریسم شد و پس از گذشت یک دهه، آمریکایی‌ها پی به سیاست دوگانه پاکستان در مبارزه با تروریسم شدند و همین مساله موجب شد تا سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا در پاکستان و افغانستان بیش از هر زمانی فعال شوند و از ۱۳۹۰ به بعد یعنی در اواخر دولت حامد کرزی موضوع مذاکره با نمایندگان طالبان مطرح شد که در سال ۱۳۹۳ نیز منجر یه گشایش دفتر سیاسی طالبان در دوحه مرکز قطر شد.
در همین دوران نیز سیاست دوگانه اسلام‌آباد و واشنگتن نسبت به مبارزه با القاعده و طالبان تداوم داشت؛ حمله پهپاد آمریکایی به ابیت‌آباد محل اسکان اسامه بن‌لادن، موجب ناخشنودی پاکستان شد، پاکستان از همان زمان احساس کرد که طیفی از شبه‌نظامیان ائتلافی با طالبان بویژه تحریک طالبان پاکستان، ساز ناسازگاری با پاکستان می‌زند، لذا پاکستان بیش از هر زمانی تلاش کرد تا با زاه‌انداز عملیات‌های متعدد بویژه عملیات "ضرب عضب"، عناصر ناسازگار با حاکمیت پاکستان به ویژه جنگجویان خارجی را از خاک خود اخراج کند و در عین حال در سیاست راهبردی مذاکره طالبان با آمریکا نقش اساسی ایفا کرد، با این حال در طول این روندها، آمریکایی‌ها نیز در عین همراه‌سازی ارتش پاکستان با سیاست‌های خود در خصوص مبارزه با تروریسم، عملا از تحریک طالبان پاکستان و حتی عناصر و نیروهای تکفیری داعش(خراسان) حمایت کرده و در این راه از ظرفیت دولت اشرف‌غنی و نهادهای اطلاعاتی افغانستان نیز بهره بردند.
اکنون که بیش از سه سال و سه ماه از سیطره دوم طالبان بر افغانستان می‌گذرد و عملا قدرت در کابل را به دست گرفته، پاکستان در تله همان چیزی افتاده که دیگران از آن به بازی دوگانه یا سیاست دوگانه نام می‌بردند؛ بویژه که ادعاهای اسلام‌آباد در خصوص حمایت حکومت دوم طالبان از تحریک طالبان پاکستان درست بوده باشد.
واقعیت این است که ذبیح‌الله مجاهد طالبان و مقامات فعلی کابل، همواره اتهامات پاکستان در خصوص حمایت از طالبان پاکستان را رد کرده‌اند، اما در عین حال گفته‌اند که حاضر به میانجی‌گری هستند. اما به هر حال همین مساله موجب شده تا زمینه مداخلات آمریکا در پاکستان و افغانستان همچنان فراهم باشد.
در همین راستا «متیو میلر» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، اعلام کرده است که واشنگتن و اسلام‌آباد در راستای شناسایی و مقابله با تهدیدات تروریستی از خاک افغانستان به ویژه حملات گروه‌های تروریستی مانند تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی)، همکاری نزدیک دارند.
موضوع تهدیدات تروریستی از خاک افغانستان به پاکستان، فارغ از این که چقدر صحت و واقعیت داشته باشد، بیشتر محصول سیاست‌های تفرقه‌افکنانه آمریکا و سازمان سیا و سپس دستگاه اطلاعاتی پاکستان(آی‌اس‌آی) است.
اینکه آقای متیو از همکاری دوجانبه واشنگتن - اسلام‌آباد در حوزه تبادل اطلاعات و مشاوره در زمینه‌های نظامی و غیرنظامی سخن گفته است(«ما همچنان یک شراکت دوجانبه مهم با پاکستان در زمینه مبارزه با تروریسم داریم.»)، به معنی ایجاد امنیت و مبارزه با آن تروریسمی‌ نیست که ما فکر می‌کنیم. در انگاره آمریکا که خود عامل اصلی تروریسم بین‌المللی است، اساسا اسلام زاینده تروریسم است، لذا نباید اظهارات مقامات آمریکایی در مورد مبارزه با تروریسم را باور کرد. نظام سلطه و آمریکا اساسا دنبال ایجاد ناامنی، صدور تروریسم و ارسال تسلیحات برای گروه‌های تروریستی هستند. اخیرا کلیپی از عناصر تی‌تی‌پی منتشر شد که در حمله به یک پاسگاهی در پاکستان، با سلاح‌های پیشرفته دوربین‌دار و دقیق حمله می‌کردند.
لذا مقامات پاکستان اگر دنبال دلیل افزایش حملات شبه‌نظامیان به نیروهای امنیتی پاکستانی در ایالت خیبرپختونخوا و مناطق مرزی با افغانستان هستند، باید بشناسند که با چه بازیگر منافقی همکاری می‌کنند.
هر چند که این گزاره در مورد مقامات طالبان در افغانستان نیز صادق است.
نکته پایانی این در تحلیل افزایش حملات تروریستی در پاکستان از خاک افغانستان، نمی‌توان یک عامل یا متغیر را عامل موثر و تعیین کننده دانست، بدون شک نقش انگلیسی‌ها در تعین مرز اختلاف برانگیز دیورند، مداخله قدرت‌های بیگانه به ویژه آمریکا در امور افغانستان و پاکستان، رقابت بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، سیاست‌های دوگانه پاکستان و آمریکا و...، هر کدام تاثیر بسزایی داشته است، اما نکته اساسی را باید در عدم درک درست از دوست و دشمن است و همین مساله موجب شده تا آمریکا و غرب به راحتی در کشورهای منطقه نفوذ کرده و با ایجاد و مدیریت تروریسم، عملا اسلام را طبق گفتمان هانتینگتون نبرد تمدنها بدنام معرفی کنند.