رسانه های داخلی

نگاهی برمشکلات برق و گاز کشور
روزنامه جوان نوشت: دولتی‌های مجازی هشتگ «دو درجه کمتر» را ترند می‌کنند و وابستگان دولت هم بیرون از فضای مجازی به این پویش می‌پیوندند و کارناوال خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های دولتی هم این ترند و حامیانش را تیتر و خبر می‌کنند؛ با همین زنجیره قرار است مشکلات گاز و برق کشور حل شود! کسی منکر اصلاح الگوی مصرف ایرانی‌ها نیست، ولی این ماجرای دو درجه کمتر اصلاً شدنی نیست! این همه بوق و کرنا انگار یک کارکرد مهم‌تر هم دارد: القای ناترازی و بحرانی بودن شرایط و زمینه‌سازی برای تصمیم‌گیری‌های اعصاب‌خرد‌کن بیشتر و؛ که این همه ناراضی‌تراشی تعمدی نیست و ان‌شاءالله که این روند‌های معیوب، صرفاً به خاطر اعتماد و واگذاری امور به کارشناسان کارنابلدی است که چه‌بسا بدشان هم نیاید بر بدبینی‌ها و اعتراضات مردمی دامن بزنند. جایی که حتی وزیر دولت چهاردهم، رئیس‌جمهور را در نمایشگاه و جلوی انظار عمومی برای چراغ‌های بیهوده روشن دست می‌اندازد، نمی‌توان انتظار داشت که «دو درجه کمتر» راه به جایی ببرد.
انتظار عقلانیت از نمایندگان مجلس
روزنامه فرهیختگان نوشت: رفتار‌های پرهیاهو در صحن علنی مجلس به‌جای نمایش پویایی و فعالیت، می‌تواند به عاملی مخرب در کارآمدی و شأن مجلس تبدیل شود. نمایندگان مجلس به‌عنوان قانون‌گذاران وظیفه دارند در مسیر عقلانیت و بهره‌وری گام بردارند و با دانش و استدلال نقش مؤثری در پیشبرد اهداف ملی ایفا کنند. اما برخی رفتار‌ها مانند فریاد زدن، نزاع‌های لفظی و نمایش‌های تبلیغاتی نه‌تن‌ها ارزش افزوده‌ای به فرآیند قانون‌گذاری نمی‌آورد، بلکه به اعتماد عمومی نیز آسیب وارد می‌کنند. پویایی مجلس زمانی معنا پیدا می‌کند که نمایندگان با رویکردی علمی و دقیق به مسائل کشور بپردازند. تدوین قوانین متقن و کارآمد، حذف قوانین زاید و ارائه راهکار‌هایی مبتنی بر منطق و استدلال ازجمله اقداماتی است که می‌تواند اثرات مثبت بلندمدت بر جامعه داشته باشد. این پویایی نیازی به صدا‌های بلند یا رفتار‌های نمایشی ندارد. درواقع، مجلس نهاد عقلانی تصمیم‌گیری است و این نوع رفتار‌ها آن را از مسیر اصلی خود منحرف می‌کند.
سوپرانقلابی‌گری به‌دنبال انقلابی‌گری
روزنامه صبح‌نو نوشت: سوپرانقلابی‌گری به‌طور خلاصه به دنبال تصاحب انقلابی‌گری است. این جریان می‌خواهد انقلابی‌گری را به‌عنوان یک ایدئولوژی افراطی و انحصاری خود مصادره کرده و از آن برای مشروعیت‌بخشی به نظرات تند و یک‌جانبه‌گرایانه استفاده کند. این نوع تفکر، نه‌تن‌ها فاصله بین نسل‌های مختلف انقلاب را بیشتر می‌کند، بلکه هدفش ایجاد یک فضای رادیکال و مغایر با واقعیت‌های اجتماعی است. در این راستا، این جریان حتی از توصیف‌هایی همچون «تحریرالشام» یا «ارتش سوریه» برای اعمال فشار و نادیده گرفتن دستاورد‌های انقلاب استفاده می‌کند. آنها در تلاش‌اند تا برای خود یک تصویر آرمانی بسازند.
محور مقاومت وابسته به اشخاص نیست
سایت رجانیوز نوشت: رژیم صهیونیستی، با اشتباه محاسباتی، سقوط سوریه را به معنای شکست محور مقاومت می‌داند و هرچند این تصور برای آنها جذاب است، اما می‌تواند به عاملی برای نابودی‌شان تبدیل شود. ایران هنوز ابزار‌های فراوانی برای پاسخ به این تجاوزات و تغییر معادلات دارد. وعده صادق ۳، نه‌تن‌ها یک اقدام واکنشی، بلکه فرصتی استراتژیک برای بازگرداندن ابتکار عمل به محور مقاومت است. دشمنان جمهوری اسلامی باید بدانند که هرچند سقوط دولت بشار اسد ضربه‌ای به محور مقاومت وارد کرده، اما این محور وابسته به اشخاص نیست و ایران با استفاده از ظرفیت‌های دیگر خود، می‌تواند پیامد‌های این سقوط را مدیریت کرده و حتی تجاوزات رژیم صهیونیستی را به فرصتی برای بازدارندگی تبدیل کند.
توصیه‌های زیباکلام به پزشکیان
صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتگو با خبرآنلاین گفت:: مهم‌ترین اولویت‌های کشور این است که وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کند، امید جوانان را به آینده بیشتر کرده و مردم از این حالت بغض، کینه و نفرت یک مقدار فاصله بگیرند. اصرار به خروج از کشور برای نسل جوان کاهش پیدا کند، فقر، شکاف طبقاتی محدودتر شده و به محیط زیست، کاهش آلودگی هوا و از بین نرفتن جنگل‌ها توجه بیشتری کنند. بنابراین، بخشی از اهداف و آرمان‌های کشور با اهداف نظام یکسان بوده و بخشی دیگر از آن جدا هستند. جای تاسف بسیار دارد که وقتی کشور با مشکلات و معضلات بسیار عمیقی رو به رو است، عده‌ای تندرو اصرار ورزیده و لایحه‌ای را به نام عفاف و حجاب بدو بدو پشت در‌های بسته مجلس ببرند و تصمیم بگیرند. سپس این قانون را به آقای پزشکیان بدهند و بگویند که این مصوبه مجلس به تایید شورای نگهبان رسیده و باید اجرا کنید. ایشان تنها یک گزینه دارد و این است که به هرشکلی که می‌تواند، جلوی اجرای قانون عفاف و حجاب را بگیرد. زیرا دیگر سرمایه اجتماعی برای نظام باقی نمانده است.