اهداف سفر آقای عراقچی به عربستان

🔹امروز در نبرد تمدنی شکل گرفته در منطقه تشکیل یک ائتلاف منطقه‌ای می‌تواند موازنه قوا را تغییر دهد.

🔹محور مقاومت یک اتحاد ایدئولوژیک و عمیق بر پایه یک پیوند تمدنی، تاریخی، مذهبی و دشمن مشترک بین اضلاع شکل گرفته است.

🔹اکنون باید به سمت اتحاد‌های استراتژیک و راهبردی در منطقه و حتی در سطح جهان حرکت کند.

این اتحاد با توجه به شرایط کشور‌های منطقه بین ایران، عربستان و مصر می‌تواند یک مثلث قدرتمند ایجاد کند. ایران به عنوان یک قدرت نظامی و ستون اصلی محور مقاومت با در اختیار داشتن تسلط بر تنگه هرمز به صورت مستقیم و تنگه باب المندب به صورت غیر مستقیم، عربستان به عنوان منبع صادرات انرژی منطقه با توان تاثیرگذاری روی دولت‌های عرب و وجود حرمین شرفین نقطه اجتماع تمام مسلمانان جهان و مصر به عنوان یک کشور ریشه دار و متمدن و پرجمعیت‌ترین کشور عرب در صورت پیوستن به یک ائتلاف منطقه‌ای می‌توانند زمینه خروج بیگانگان از منطقه را فراهم کنند و اداره منطقه را خود به دست گیرند.

🔹با توجه به تغییر نظم جهانی، کشور‌های جنوب جهانی بالاخص منطقه غرب آسیا باید سعی کنند زیرساخت‌های منطقه را برای تأثیرگذاری قدرتمند در آینده جهان حفظ و از خام فروشی و واردات محوری به سمت صنعتی شدن و صادرات محوری حرکت کنند.

🔹ایران در چند سال اخیر با اتخاذ سیاست همسایگی سعی کرده تعاملات خود را با همسایگان خود تقویت کند و در این راستا برقراری ارتباط با عربستان در اسفند ١۴٠١ و افزایش سطح ارتباطات با مصر و رایزنی برای افزایش سطح روابط به بالاترین سطح و بازگشایی دوباره سفارت‌ها را دستور کار خود قرار داده است و سعی کرده با عمیق‌تر کردن روابط خود با همسایگان زمینه توسعه منطقه و اخراج بیگانگان و چپاولگران را فراهم کند. در این راستا افزایش مراودات دیپلماتیک در منطقه از اصلی‌ترین وظایف دستگاه سیاست خارجی تعریف شده است موضوعی که متاسفانه در زمان دولت آقای روحانی کاملا از برنامه سیاست خارجی حذف شده بود.

🔹اکنون با توجه به اتفاقات چند روز اخیر آقای عراقچی با هدف هشدار به برخی همسایگان در عدم همکاری با متجاوزان در هرگونه نبردی علیه ایران و با اعلام امادگی ایران برای گسترش روابط با آنها راهی عربستان شده است.

🔹در طول نبرد تحمیلی ١٢ روزه ایران با موشک باران رژیم صهیونیستی و حمله به العدید قطر نشان داد در موضوع امنیت ملی خود با هیچکسی تعارف ندارد، اما به دنبال تصاعد تنش در منطقه هم نیست هر چند هیچ ابایی از جنگ ندارد و اراده، قدرت و توان لازم برای تنبیه متجاوز را دارد. کشور‌های منطقه با توجه به این مولفه‌ها باید در همکاری با رژیم صهیونیستی به شدت مراقب باشند و در صورت افزایش روابط با رژیم یا برقرای روابط و پیوستن به پروژه صلح ابراهیم باید ریسک آن را هم بپذیرند.