رهبر انقلاب و سیاست خارجی

که اساساً هر گونه مذاکره با آمریکایی‌ها دارای سه متغیر اصلی در داخل ایالات متحده است: 1) رئیس جمهور فعلی آمریکا 2) روسای جمهور بعدی آمریکا 3) مجلس کنگره و سنا آمریکا. به نظر می‌رسد که دلیل اصلی اینکه ایالات متحده قابل اعتماد نیست و پیمان شکن است به خاطر این است که هر کدام از سه متغیر پیشتر ذکر شده توانایی تغییر دادن سیاست‌ها و بازپس گیری امضاها به صورت یکجانبه را دارند لذا مذاکره و بر سر میز نشستن در چنین شرایطی عاقلانه محسوب نمی‌شود. گفتنی است ایران در واکنش به تحولات بین‌المللی و تجربه‌های گذشته، رویکردی محتاطانه و مبتنی بر راستی‌آزمایی را اتخاذ کرده است. ایران، تقریباً مشابه روسیه و چین، با تکیه بر درس‌هایی که از مذاکرات تحقیرآمیز برخی کشورها مانند اوکراین، مکزیک و کانادا گرفته، شرط اصلی خود برای ورود به مذاکره مستقیم را پایبندی عملی طرف مقابل به وعده‌ها اعلام کرده است. این در حالی است که وعده‌های کشورهای غربی در مواردی نظیر اوکراین، غزه و حتی در قبال روسیه، بارها متزلزل و غیرقابل اعتماد بوده است. . ایران تأکید کرده است که در شرایط فشار حداکثری، حتی این روزنه محدود مذاکرات غیرمستقیم نیز ممکن است کاملاً بسته شود. این پیام آشکارا نشان‌دهنده اهمیت احترام به حقوق و منافع ملی ایران در هرگونه مذاکره و تعامل آینده است. در حوزه منطقه‌ای آنچه که از آن با عنوان نیروی‌های نیابتی ایران توسط آمریکایی‌ها یاد شده است به صراحت اعلام شده است که چنین نیست و دولت‌ها و گروه‌های مقاومت حاضر در منطقه مستقلاً در برابر زیاده خواهی‌های آمریکایی و تجاوزات و جنایات رژیم غاصب صهیونی عملیات انجام می‌دهند و برای هر گونه مذاکره‌ای با ایشان نیاز است تا آمریکایی‌ها مستقلاً با هر کدام از آن‌ها مذاکره داشته باشد. در خصوص ادعاها و درخواست ترامپ مبنی بر مذاکره بر سر مسائل دفاعی و موشکی هم موضع گیری ایران ثابت و اصولی و هوشمندانه است. رهبر انقلاب در سال ۱۳۹۸ طی یک سخنرانی به‌طور شفاف و قاطعانه تأکید کردند که توانایی دفاعی و نظامی کشور از مسائل اصلی و حیاتی انقلاب اسلامی است و مذاکره درباره این موضوع به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. و در نهایت پاسخ جمهوری اسلامی ایران به بخش پایانی نامه که احتمالاً تهدید نظامی ایران می‌باشد نیز قاطع و هوشمندانه بوده و رونمایی از تونل‌های موشکی جدید و موضع گیری های اخیر فرماندهان سپاه و ارتش در برابر یاوه گویی ها و هرگونه تهدید خارجی نیز در همین زمینه قابل بررسی و تحلیل است. در نهایت، آنچه که امروز بیش از هر چیز دیگری نیاز است، هوشیاری و اتحاد ملی است. تنها با همبستگی و آگاهی می‌توانیم در برابر تهدیدات ایستادگی کنیم و آینده‌ای روشن برای کشورمان بسازیم.

بی اعتمادی، پیوست دائمی مذاکرات احتمالی بین ایران و امریکا است. بی‌اعتمادی ایرانی‌ها به آمریکا، واقعیتی است که نه تنها در میان مردم عادی، بلکه در بین نخبگان سیاسی و حتی در میان تحلیل‌گران بین‌المللی نیز مورد تأیید قرار گرفته است. این بی‌اعتمادی ریشه در وقایع تاریخی و تجربیات تلخ گذشته دارد و به سادگی قابل اغماض نیست. همانطور که ملاحظه می‌کنید رهبر انقلاب به‌رغم وجود دلایل آرمانگرایانه در خصوص عدم اعتماد به امریکا به تجارب واقع گرایانه کف میدان یعنی تجربه تلخ بدعهدی امریکا، غشّ در معامله و عدم تحقق مقصود مذاکره یعنی رفع تحریم‌ها و ضرر و زیان در تحصیل منافع ملی می‌پردازند و با تاکید بر کلیدواژه‌های عقلانیت، هوشمندی و امثال آن همه ایرانیان با هر دین و آئین و مرام و مسلک را مخاطب خود قرار می‌دهند. مایه بسی تعجب و تأسف است که با منطقی به این روشنی هنوز عده‌ای از مسئولین کشور تنها گزینه رفع مشکلات مردم را تعامل با غرب خصوصا مذاکره با آمریکا می‌دانند بدون آنکه به تجارب تلخ مذاکرات دهه ۹۰ بین ایران و غرب (به ویژه آمریکا) اشاره نمایند. حال آنکه با هر عینکی به این ماجرا نگاه کنیم (عینک آرمانگرایی/ عینک واقع گرایی) مذاکره با امریکا نه تنها فایده‌ای ندارد و مشکلی را حل نمی‌کند بلکه اقتصاد را به حالت تعلیق درآورده، بازار ایران را شرطی کرده و مشکلات کشور را پیچیده‌تر می‌کند. تنها راه غلبه بر آمریکا و مقابله با فشار حداکثری ترامپ مقاومت حداکثری و قوی شدن جمهوری اسلامی است