بعد از تصرف کابل توسط طالبان این گروه رفتارهایی متفاوت با گذشته در پیش گرفت و همین امر سوالات مختلفی را حول این گروه به وجود آورده است. بحث تشکیل دولت، نسبیت قدرت و ارتباط با همسایگان و سایر کشورها سوالاتی است که باید به آنها جواب داده شود.
طالبان برمبنای فقه حنفی و تصوف گرایی خود اعتقادی به مسائل دموکراسی و انتخابات آزاد ندارد، اما در برقراری رابطه با همسایگان و سایر کشورها رویکرد دیگری را اتخاذ کرده است. به گونه ای که این گروه تا مقطع فعلی هیچگونه موضع مخالف و دارای تنش را در رابطه با هیچ کشوری در پیش نگرفته است. به همین منظور و برای آشنایی بیشتر نسبت به موارد فوق به صورت گزاره ای نگاهی به روابط احتمالی طالبان با کشورهای مختلف خواهیم داشت.
طالبان در موضع گیری های خود خواهان رابطه مستمر و بدون تنش با همسایگان شده است. این گروه بر مبنای سیاست تنش زدایی اقدام به یک رویکرد مسالمت آمیز و به دور از هرگونه برخورد با همسایگان کرده است. در این راستا جمهوری اسلامی ایران به عنوان مهم ترین همسایه افغانستان نقش محوری و ویژه ای دارد. جمهوری اسلامی ایران برپایه احترام به حاکمیت ملی افغانستان همواره در این راستا سیاستگذاری کرده است. طی سال های گذشته ایران با طالبان مراودات سیاسی داشته و این روند با حضور هیأت سیاسی این گروه در تهران مشاهده شد. اما طالبان برمبنای منافع ملی حرکت خواهد کرد و با ایران به گونهای ارتباط برقرار می کند که روابط این گروه با سایر بازیگران مثل آمریکا و عربستان لطمه ای وارد نشود. ایده آل تشکیل حکومت توسط طالبان یک حکومت سنی منفعتگرا است. در واقع طالبان یک گروه با رویکرد منفعتی است که با همهی بازیگران ارتباط خواهد داشت و خود را محدود به یک بازیگر نخواهد کرد.
طالبان بارها اعلام کرده که آمریکا را به عنوان یک اشغالگر به حساب میآورد و اقدامات متعدد نظامی که علیه آمریکاییها انجام داد نشان از این رویکرد دارد. رویکرد طالبان نسبت به کشورهای غربی یک رویکرد اقتصادی محور است. از آنجایی که طالبان برای اداره حکومت مرکزی افغانستان نیاز به منابع مالی جدید دارد، یکی از مواردی که این نیاز را برطرف می کند، سرمایهگذاری خارجی و حضور سایر کشورها در افغانستان است. زیرا افغانستان از منابع سرشار معدنی برخوردار است و طالبان به تنهایی توانایی استخراج این منابع را نخواهد داشت. بنابراین نوع نگاه و روابط طالبان با کشورهای غربی روابط اقتصادی محور است و بعضی تحلیل ها پیرامون قطع روابط طالبان با این کشورها خلاف واقعیت است. از سوی دیگر در صورت شناخته شدن این گروه توسط کشورهای غربی، طالبان مراوادات گستردهای را در سطوح اقتصادی و سیاسی با این کشورها شروع خواهد کرد.
چین که از همان ابتدای تحولات یک رویکرد مثبت و تعاملی با طالبان در پیش گرفته و در این راستا طالبان اعلام کرد که مهم ترین همپیمان ما در بحث بازسازی افغانستان، چین وترکیه خواهد بود. البته با خروج آمریکا از افغانستان کاملا مشهود و معلوم است که چین این خلا را پر خواهد کرد. البته بیشترین مراودات چین با طالبان در سطوح اقتصادی خواهد بود. روسیه نیز بر مبنای همگرایی با طالبان فعلا یک رویکرد تعاملی با این گروه اتخاذ کرده و اعلام کرده که با طالبان همکاری خواهد کرد.
وضعیت فعلی افغانستان به دور از هرگونه گروه سازمان یافته و قدرتمندی است. اکثر این گروه ها یا رهبران آنها فرار کرده اند یا در وضعیتی از سکوت قرار گرفته اند. در این میان رویکرد طالبان نیز ایجاد فضایی به دور از تنش با این گروهها است.