صفحه اصلی - طنین سنتر

درگیری‌های خونین در سویدا و حملات بی‌سابقه اسرائیل به دمشق، ابعاد تازه‌ای از پروژه کریدور داوود و تجزیه سوریه را آشکار کرده است. حمایت تل‌آویو از دروزی‌ها، تنها پوششی برای توسعه‌طلبی و تضعیف ساختار جدید حاکمیتی در سوریه است.

رژیم صهیونیستی با سوءاستفاده از تنش‌های قومی در سویدا و تضعیف ارتش سوریه، پروژه «خرده‌دولت‌سازی» را کلید زده است. هدف نهایی این مهندسی ژئوپلیتیک، تأمین امنیت اسرائیل با بی‌ثبات‌سازی دولت‌های مستقل منطقه است.

«اگر اروپا بخواهد مکانیسم ماشه را فعال کند، عملاً تمام سازوکار دیپلماسی در موضوع هسته‌ای ایران را نابود می‌کند و تهران را به سمت گزینه‌هایی مانند متوقف کردن کامل همکاری با آژانس یا حتی خروج از NPT سوق می‌دهد. این اتفاق، برخلاف تصور برخی محافل، نه‌تنها جلوی پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران را نمی‌گیرد بلکه نظارت بین‌المللی را از بین برده و زمینه یک تنش غیرقابل‌کنترل در خاورمیانه را فراهم می‌کند.»

آمریکا و اسرائیل زیر فشار بحران انسانی و مقاومت فلسطین، طرح آتش‌بس ۶۰ روزه با میانجیگری مصر و قطر را پذیرفته‌اند، اما اختلافات درباره شرایط و تضمین‌ها ادامه دارد.

مقابله با رژیم صهیونیستی مستلزم آرایش آفندی و فعال‌سازی حداکثری ظرفیت‌های مقاومت است تا از حالت تدافعی صرف خارج شده و امکان ضربه اولیه و بازدارندگی واقعی فراهم شود.

در جریان جنگ ۱۲ روزه، رژیم صهیونیستی با ترک‌برداشتن افسانه شکست‌ناپذیری، هزینه‌های روزانه ۷۵۰ میلیون دلاری، تخریب گسترده تل‌آویو و موج مهاجرت معکوس روبه‌رو شد که تهدیدی جدی برای موجودیت این رژیم تلقی می‌شود.

جمهوری اسلامی ایران در نبرد ۱۲ روزه اخیر، با عبور از سیاست صبر استراتژیک و اجرای عملیات «وعده صادق ۳»، ضربه‌ای بی‌سابقه به رژیم صهیونیستی وارد کرد. این عملیات نه‌تنها ساختار نظامی تل‌آویو و واشنگتن را به چالش کشید، بلکه در سطح راهبردی، شکست سنگینی بر پیکره رژیم صهیونیستی وارد کرد. تحلیل‌گران این پیروزی را نماد پایان نظم قدیم و ظهور ایران به‌عنوان یک قدرت تمدن‌ساز منطقه‌ای می‌دانند. ایران با اتکا به رهبری مقتدر، انسجام ملی و توانمندی‌های موشکی و اطلاعاتی، توانست انتقام خون شهدا و مظلومان غزه، یمن، لبنان و کرانه باختری را بگیرد.

پذیرش آتش‌بس از سوی ایران و اسرائیل به دلایل نظامی، اجتماعی و راهبردی بود. آینده این آتش‌بس بسته به عوامل میدانی و دیپلماتیک، ممکن است به تداوم، نقض یا وضعیت نیم‌بند منجر شود.

جمهوری اسلامی ایران با پیروزی در برابر رژیم صهیونیستی، وارد مرحله جدیدی از اقتدار راهبردی و تمدن‌سازی شد. آتش‌بس تحمیل‌شده به دشمن، نماد فروپاشی اسرائیل و زایش قدرت نوین ایران بود.

جنگ ۱۲ روزه با آتش‌بس یک‌جانبه دشمن پایان یافت؛ اما اسرائیل و آمریکا هیچ‌یک به اهداف خود نرسیدند. ایران با پاسخ‌های موشکی، مقاومت ملی و بازدارندگی راهبردی، دشمن را مجبور به عقب‌نشینی کرد.