پشت پرده مذاکرات جدید آتش بس غزه

طنین سنتر-تن‌ها اندکی پس از عملیات تروریستی اخیر رژیم اشغالگر قدس در تهران و ترور اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس، مقام‌های ارشد سیاسی و نظامی کشورمان به صراحت اعلام کردند که ایران در انتقام‌جویی از صهیونیست‌ها کاملا مصمم و قاطع عمل خواهد کرد. موضوعی که به یک بحران بزرگ برای رژیم‌صهیونیستی و نزدیکترین متحد جهانی آن یعنی آمریکا تبدیل شده است.
البته که گزارش‌های مختلفی از حاکم شدن جوی از وحشت در اراضی اشغالی از ترس حمله قریب الوقوع ایران به فلسطین اشغالی نیز منشتر شده و می‌شود. در این راستا، هم صهیونیست‌ها و هم به ویژه دولت آمریکا سعی داشته اند هر آنچه می‌توانند را رو کنند تا مانع از انتقام جویی کشورمان شوند. معادله‌ای که می‌تواند سطح چالش‌ها و بحران‌ها علیه آن‌ها را به نحو قابل توجهی افزایش دهد و آن‌ها را از حیث راهبردی، در تنگنا‌های عمیقی قرار دهد. در این رابطه، به طور خاص آمریکایی‌ها دو دستورکار عمده را در برنامه خود قرار داده اند.
اول اینکه دولت آمریکا به نحو کم سابقه‌ای بر شدت حضور نظامی و امنیتی خود در منطقه غرب آسیا افزوده است و گزارش‌های مختلف حاکی از تقویت پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه و در عین حال، تقویت حضور جنگنده‌های آمریکایی در محیط پیرامونی کشورمان هستند. البته که بر طبق اخبار مختلف، ناو‌های جنگی آمریکا نیز در خلیج فارس و دریای مدیترانه موضع گرفته اند و عملا سعی دارند به کشورمان پیام تهدید را بفرستند و مانع از انتقام جویی کشورمان از رژیم صهیونیستی شوند.
دوم اینکه با ابتکار دولت آمریکا شاهد هستیم که اخبار مختلفی دال بر قریب الوقوع بودن امضای توافق آتش بس در جنگ غزه شنیده می‌شود. در واقع، آمریکا به همراه مصر و قطر، بر این مساله تاکید دارند که هر چه سریعتر باید توافق صلح آماده شده برای خاتمه دادن به جنگ غزه امضا شود و البته که آمریکایی‌ها اینطور وانمود می‌کنند که به رژیم اسرائیل نیز فشار وارد می‌کنند تا حتما این توافق را بپذیرد. در این چهارچوب، دولت آمریکا به نوعی سعی دارد به ایران این پالس را برساند که هرگونه انتقام جویی آن علیه اسرائیل می‌تواند این توافق را ملغی کند و بار دیگر دامنه جنگ و خشونت را در غزه و البته منطقه گسترش بخشد.
از این رو، آمریکا عملا نوعی عملیات را که تلفیقی از استفاده از اهرم زور و البته دیپلماسی در قبال کشورمان است را فعال کرده تا مانع از انتقام جویی تهران علیه رژیم اشغالگر قدس شود. با این همه، ایران حداقل به ۲ دلیل عمده، در انتقام جویی از اسرائیل مصمم است.
اول اینکه هم آمریکا و هم اسرائیل به این دلیل گزاره مذاکرات صلح را برجسته کرده اند، زیرا دنبال یک عملیات فریب هستند و می‌خواهند ایران را مقصر اصلی در عدم حصول توافق آتش بس در قالب جنگ غزه معرفی کنند؛ و الا، هم آمریکایی‌ها و هم صهیونیست‌ها در قالب چندین دور مذاکرات برای برقراری آتش بس در غزه هیچ جدیتی را از خود نشان نداده اند و اتفاقا از این اهرم صرفا برای اقناع افکار عمومی و تاکید بر اینکه آن‌ها در پی صلح نیز هستند استفاده کرده اند؛ و الا، بار‌ها و بار‌ها در بحبوحه انجام مذاکرات صلح اقدام به کشتار مردم فلسطین کرده اند و حتی اسماعیل هنیه نیز در شرایطی در تهران ترور شد که وی مغز متفکر مذاکرات آتش بس با رژیم اشغالگر قدس بود. از این رو، ایران به خوبی می‌داند که نباید عملیات فریب آمریکا و اسرائیل را بپذیرد.
دوم اینکه صهیونیست‌ها با ترور شهید هنیه در خاک ایران، عملا قدرت بازدارندگی کشورمان را هدف گرفتند و ایران باید یک پاسخ راهبردی را به این رژیم دهد و این نکته را به آن یادآور شود که نمی‌تواند هر اقدامی را علیه امنیت ملی ایران انجام دهد و از تبعات آن نیز بگریزد. از این رو، ماهیت پاسخ ایران به رژیم اشغالگر قدس را بایستی از منظر اولویت‌های مطرح در حوزه امنیت ملی نیز درک کرد. موضوعی که به هیچ عنوان قابل معامله و یا بی‌اعتنایی نیست و ایران هم در تعهد به آن کاملا قاطع بوده است.