رسانه های داخلی

بازی خطرناک با ماشه
روزنامه خراسان نوشت: تا ۲۷ مهر ۱۴۰۴ حدود ۱۰ماه باقی مانده، زمانی که طبق برجام موعد ۱۰ساله قطعنامه ۲۲۳۱ به پایان می‌رسد و اگر برجام همچنان پابرجا باشد و کشور‌های ۴+۱ یعنی روسیه، چین، آلمان، فرانسه و انگلیس نیز وارد سازوکار حل اختلاف برجام در مواد ۳۶ و ۳۷ یا همان مکانیسم ماشه یا اسنپ بک معروف نشوند، به صورت اتوماتیک و بدون نیاز به رای گیری در شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه خاتمه یافته و رسماً شش قطعنامه تحریمی علیه ایران نیز برای همیشه لغو می‌شوند. اخیراً نیز خبری منتشر شد مبنی بر این که سه کشور اروپایی آماده شروع فرایند اسنپ بک شده‌اند، اقدامی که در صورت نهایی شدن، حداقل واکنش ایران به آن خروج از ان پی تی خواهد بود که قبلاً وعده داده است. همچنین روز گذشته برخی رسانه‌های غربی از توافقات جدید میان ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی خبر دادند، توافقاتی که حول افزایش بازرسی‌ها و نظارت بر تولید مواد غنی شده ۶۰ درصدی ایران می‌چرخید. با این حال به نظر می‌رسد همچنان دو طرف به دنبال راه‌هایی برای حل و فصل دیپلماتیک هستند تا تنش جدیدی در کنار موضوعات پیچیده این روز‌ها همچون جنگ اوکراین و غزه خلق نشود. همزمان برخی رسانه‌های اسراییلی نیز از احتمال حمله رژیم به تاسیسات هسته‌ای ایران می‌گویند، اقدامی که با توجه به دو عملیات وعده صادق از سوی ایران علیه سرزمین‌های اشغالی، با تردید‌هایی روبه روست ومی تواند یک آتش بزرگ در منطقه ایجاد کند و حتی ایران را به سمت نظامی کردن برنامه هسته‌ای اش سوق دهد.
روایت انفعال روحانی
روزنامه فرهیختگان نوشت: علی شمخانی اخیراً گفته است که "دستاورد‌های کلیدی صنعت هسته‌ای ایران، از جمله غنی‌سازی ۶۰ درصدی و به‌کارگیری سانتریفیوژ‌های پیشرفته محصول مستقیم اجرای تصویب قانون اقدام راهبردی بوده‌اند و ارتباط چندانی با سیاست‌های دولت وقت نداشته‌اند. فشار‌های اخیر غرب برای توقف فعالیت‌های هسته‌ای پیشرفته ایران، به‌ویژه در قالب قطعنامه‌های شورای حکام آژانس، نشان از نگرانی آنها نسبت به قدرت چانه‌زنی و دستاورد‌های ناشی از این قانون دارد. بسیاری از مقامات دولت روحانی به واکنش متقابل در برابر خروج آمریکا از برجام اعتقادی نداشتند و عملاً زمان را صرف مذاکرات طولانی با اروپا کردند، مذاکراتی که از طریق سازوکار‌هایی مانند «اینستکس» انجام شد و درنهایت هیچ نتیجه ملموسی به همراه نداشت. " اظهارات دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی از این نظر حائز اهمیت است که بار دیگر توجه به سیاست‌های بازدارنده و اقدامات متقابل در مناسبات بین‌المللی را پررنگ‌تر می‌کند. این دیدگاه در مقابل رویکرد دولت وقت، که بیشتر بر تعامل و انتظار برای اجرای وعده‌های اروپا تکیه داشت، ابعاد تازه‌ای از اهمیت قانون اقدام راهبردی را در تقویت موقعیت هسته‌ای و دیپلماتیک ایران روشن می‌کند.
بازی مجمع محققین در زمین نهضت آزادی؟!
خبرگزاری تسنیم نوشت: تفکرات ساختارشکنانه به‌دلیل تأثیر سوء خود بر ساختار جامعه و افکار عمومی، قطعاً بدترین تاثیر ممکن را بر گروه‌های هدف در جامعه، از جمله زنان، نوجوانان و قومیت‌ها خواهد داشت. در این میان، شاهد پیوند‌های آشکار و پنهانی هستیم که میان گروه‌های برانداز یا منتقد ماهیت نظام جمهوری اسلامی صورت می‌گیرد و خود را در بزنگاه‌های حساس و سرنوشت‌ساز کشور و منطقه نشان می‌دهد. در یکی از این موارد، گروهک نهضت آزادی طی چندسال اخیر با سوءاستفاده از تفکرات و ویژگی‌های شخصیتی و سنی برخی از اعضا مجمع محققین تلاش کردند با برگزاری دیدار‌های پوششی و رسمی خودشان را به برخی اعضا مجمع نزدیک و برنامه‌ها و اهداف ساختارشکنانه خود در قالب تابلوی مجمع محققین پیگیری کنند. طرح مشروعیت‌بخشیدن به رژیم صهیونیستی با ایده دو دولتی، مشروعیت‌بخشی به کشف حجاب با حمایت از آزادی انتخاب در حجاب و عدم اجبار در دین، پیگیری حذف ولایت فقیه از قانون اساسی با پوشش ضرورت اصلاحات در قانون اساسی و ... اهداف برخی اعضای ارشد مجمع محققین است. طبق اطلاعات موثق، آقایان یوسفی، فاضل میبدی، ایازی، منتظرقائم با برگزاری نشست خودسرانه با گروهک نهضت آزادی و پیروی کورکورانه از دستورالعمل‌های امثال آقایان معتمدی و توسلی (گروهک نهضت آزادی) به تنهایی در حال از بین بردن آبروی همه اعضای مجمع محققین از جمله حجت‌الاسلام سیدحسین موسوی‌تبریزی هستند.
اظهارات نبوی پیرامون برخی مسائل
بهزاد نبوی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتگو با روزنامه «اعتماد» گفت: من با افرادی که مدام بر طبل مذاکره با امریکا در کوتاه‌ترین زمان می‌کوبند، مخالفم. ما با بایدن که میانه‌روتر بود، مسائل‌مان را حل نکردیم حالا برای مذاکره با ترامپ سر و دست می‌شکنیم. این مذاکرات را نمی‌توان عجولانه دنبال کرد. بهترین راهبرد برای ما سیاست صبر و انتظار است. من مخالف حجاب اجباری هستم. تا جایی که من می‌دانم و احساس می‌کنم، کل حاکمیت با این قانون و این نوع برخورد‌های سلبی موافق نیستند. موضوعاتی مانند حجاب و عفاف و فیلترینگ، مذاکره و... از جمله این موارد هستند. برخی فکر می‌کنند اگر مسئله فیلترینگ و حجاب حل شود، انسجام اجتماعی به صد درصد می‌رسد، اما دولت نباید از اقتصاد غافل شود. مشکلات اقتصادی هم کاملا قابل حل است. سال‌هاست که من این بحث را مطرح کرده‌ام که ما عوامل نفوذی اسراییل را در سطوح بالای کشور داریم. باید از معیشت مردم حفاظت کرد. این حفاظت می‌تواند با ارزان‌تر فروختن همه کالا‌ها معنا پیدا کند. دولت اگر دستش برای برخی اصلاحات ضروری بسته است، می‌تواند مانند دهه ۶۰ و در ایام جنگ، توزیع عادلانه نیاز‌های اساسی مردم را برنامه‌ریزی کند.
حدی برای بی‌حجابی و برهنگی وجود ندارد
روزنامه کیهان نوشت: روند افزایشی بی‌حجابی و فراتر از آن ورود برخی به مرز‌هایی از برهنگی در یکی دو سال اخیر در سایه بی‌توجهی مسئولان و دستگاه‌های دارای مسئولیت در حوزه عفاف و حجاب، بیش از گذشته اعتراض طیف‌های مختلف خانواده‌ها را به دنبال داشته است. این روز‌ها سخن از قانون جدید حجاب و تصویب و ابلاغ آن فراوان است و طیف‌های مختلف از موافق، منتقد و مخالف درخصوص آن ابراز نظر می‌کنند. ضمن اینکه باید پذیرفت رعایت واجب شرعی و اجتماعی حجاب امری مهم است و نمی‌توان آن را مورد بی‌توجهی قرار داد؛ باید اذعان داشت که در کنار لزوم توجه به کار فرهنگی و تبلیغی که می‌تواند بسیار مؤثر باشد و بار‌ها اثر آن را دیده‌ایم، در فضای انفعال و بی‌قانونی نمی‌توان حد یقفی برای بی‌حجابی و برهنگی و حرمت شکنی‌ها متصور بود. طبیعتاً قانون جدید در صورت ابلاغ برای همه لازم‌الاجرا می‌شود، اما می‌توان در کنار تبیین دقیق الزامات و مواد این قانون، با شنیدن حرف منتقدان دلسوز و پاسخ مستدل به مخالفانی که گاه به نظر می‌آید برخی از آنها به بهانه مخالفت با قانون حجاب مشغول زیر سؤال بردن اصل حجاب هستند، اگر جایی نیازمند اصلاح و بازنگری است مورد توجه قانون‌نویسان قرار گیرد و اگر جایی به غلط دچار سوءبرداشت شده است به درستی تبیین شود.
گلایه از گلایه‌های رئیس‌جمهور
خبرگزاری ایلنا نوشت: «مسعود پزشکیان» همه جا و در همه شرایط از مشکلی به نام «ناترازی» می‌نالد؛ کلیدواژه‌ی پُرتکرار رئیس دولت، ناترازی است و او هیچ فرصتی را برای نالیدن از دست ناترازی و استدلال به شیوه‌ی معمول همه دولت‌ها از میراث دولت قبل، از دست نمی‌دهد! «گرانی بنزین»، «گرانی حامل‌های انرژی» و حذف ارز ترجیحی کالا‌های اساسی به بهانه‌ی همیشگی فسادآلود بودن، راهکار‌های دولت چهاردهم برای حل ناترازی‌ست، هرچند آنطور که در فضای مجازی و در ادبیات فعالان دغدغه‌مند اقتصادی آمده «این سطل (سطل بودجه‌ای دولت) با هیچ آبی پُر نمی‌شود، چون از چند جا سوراخ است و آب به راحتی و بی‌محابا هرز می‌رود». بودجه‌خور‌ها و ردیف‌های هزینه‌ای بودجه بسیار است؛ نهاد‌ها و ارگان‌هایی که رو سوی مردم ندارند و در بهبود وضعیت زندگی مردم بلاتأثیرند، بودجه‌های کلان می‌گیرند، این منافذ باز را نمی‌توان بست! پس لابد مردم باید قرص مسکن بخورند؛ چاره‌ی حل ناترازی، گرانی‌ست؛ و سرفصل اصلی این گرانی‌ها، بالا رفتن قیمت بنزین است؛ هرچند همه کالا‌های اساسی در این چند ماه گران شده‌اند و قرار است سال آینده حذف ارز ترجیحی کالا‌های اساسی با قدرت در دستور کار باشد و از قضا، مدافعان قدرتمند نئولیبرال در بدنه تصمیم سازی دولت دارد.ادامه رویه اشتباه
روزنامه جوان نوشت: پزشکیان هم خیلی زود «نمی‌گذارند»‌های خود را شروع کرد! رئیس جمهور اخیراً گفته بود که «در برق و آب و گاز و بنزین و پول مشکل داریم ولی می‌گویند دست نزن!» این سنت را اول‌بار رئیس‌دولت دهم شروع کرد. هرچند دولت اصلاحات هم از این بهانه خالی نبود و فقط موضوعش فرق داشت. در دولت‌های یازدهم و دوازدهم «نمی‌گذارند» به حرف اصلی دولت تبدیل شد. خیلی شیک و مجلسی با این بهانه از انجام کار سخت رویگردان بودند و دنبال کار آسان می‌گشتند. البته اینکه دکتر پزشکیان در مقام ریاست جمهوری این‌گونه موضع بگیرد که برای اصلاح روش‌های غلطی که همه به نادرستی ادامه آن اذعان دارند، بگوید: «عده‌ای می‌گویند، به آن دست نزنید» توجیه قابل پذیرشی نیست. رئیسان جمهور ادوار گذشته هم همین مواضع را داشته‌اند که اکنون به زعم ایشان چنین مشکلاتی انباشته شده و به او به ارث رسیده است؛ بنابراین در فضایی منطقی و عقلانی باید ایشان و همکارانش با مردم طرح مسئله کنند و برای آن راهکار اجرایی و عملیاتی بدهند وگرنه ارجاع مشکلات به مخالفت‌های این و آن مشکلی از مشکلات حل نخواهد کرد.
تمجید مطهری از موضع ایران در قبال تحولات اخیر سوریه
علی مطهری، فعال سیاسی و نماینده ادوار مجلس در واکنش به تحولات اخیر سوریه و سقوط بشار اسد، در توییتر نوشت: موضع ایران در قبال تحولات اخیر سوریه عاقلانه بود، زیرا خود را در مقابل بخش عظیمی از مردم سوریه که طرفدار مخالفان اسد بودند قرار نداد و از یک جنگ میان سنی و شیعه و برادرکشی مسلمانان که خواست آمریکا و اسرائیل بود جلوگیری کرد. هسته اصلی مخالفان اسد از جنس اخوان المسلمین و ضد رژیم صهیونیستی هستند و البته ممکن است ضد شیعه هم باشند که این هم بیشتر ناشی از گفتار و رفتار برخی شیعیان تندرو است و باید با آن هسته اصلی گفتگو و آنها را جذب کرد. / جماران
در حسرت ناخدای رسانه‌ای
سایت فردانیوز نوشت: یک نفر که حوصله داشته باشد و در این یکی دو روز برنامه‌های صدا و سیما (پیرامون تحولات سوریه) را رصدی دوباره کند به این نتیجه می‌رسد که یک بی سر سامانی در بخش سیاسی و سیاستگذاری حاکم است. تحول به این مهمی در منطقه نزدیک به ما رخ داده است و رسانه رسمی ما که ویترین اعلام رسمی نظام هم به شمار می‌آید، اصلا نمی‌داند گروه پیش رو در سوریه را چه بنامد. یکبار تروریست، یکبار گروه مسلح، یکبار شبه نظامیان! یا با وجود صف بلند کارشناسان مسلط منطقه‌ای به سراغ جواد لاریجانی می‌رود که چند ساعت مانده به سقوط اسد به دوربین زل می‌زند می‌گوید: سقوط اسد بعید است! ساعتی بعد از سقوط هم که مردم منتظر یک تحلیل درست از شرایط هستند تا به سراغ بی بی سی و امثالهم نروند یک کارشناس معمولی رادیو را به تلویزیون و مقابل دوربین می‌آورند تا او از عاقل بودن شورشیان بگوید. واقعاً، تحول نیاز امروز رسانه ملی است.
توصیه به سبک زیدآبادی
احمد زید‌آبادی، فعال سیاسی و رسانه‌ای اصلاح‌طلب در کانال تلگرامی خود نوشت: این دوستانی که سقوط اسد را جشن گرفته‌اند و "آزادی" سوریه را تبریک می‌گویند، عقل سلیم حکم می‌کند که کمی صبر کنند! هنوز مشخص نیست که ماهیت فاتحان دمشق چیست؟ دقیقاً از چه مراکزی حمایت و هدایت می‌شوند؟ و از چه راه‌هایی می‌خواهند اختلافات بین خود را حل کنند؟ به نظر نمی‌رسد جامعۀ استبدادزده و متفرق سوریه در حال حاضر مهیای "دموکراسی" باشد. بیانیه‌های ابتدایی فاتحان را نباید جدی گرفت! بعد از هر جابجایی سیاسی، از این نوع بیانیه‌ها بسیار داده می‌شود، اما بعد از چندی سر از بازتولید استبدادی تازه و کشتار در می‌آورد. ماجرای سوریه اتفاقی است که حکومت باید از آن درس بگیرد نه اینکه سبب پایکوبی و شادی به بهانۀ دمکراسی‌خواهی شود.
کمی هم به اقتصاد بپردازید آقای همتی
روزنامه کیهان نوشت: در حالی که گران‌سازی‌های رسمی و دستوری و ناگهانی دلار نیمایی (و به تبع آن دلار آزاد) و همچنین کالا‌ها و خدمات، از زمان روی کار آمدن دولت چهاردهم ادامه‌دار شده، وزیر اقتصاد از ضرورت رفع فیلترینگ، واردات گوشی آیفون و FATF حرف می‌زند و هر روز گرانی‌های جدیدی به بازار می‌آید. به نظر می‌رسد همتی از بازار‌ها و جهش قیمت‌ها در همین مدت کوتاه دولت چهاردهم بی‌خبر است که اینچنین درگیر حواشی است. آیا در این شرایط که مردم زیر فشار گرانی‌ها قرار دارند، وزیر اقتصادی باید به جای ارائه برنامه و راهکار، به مباحثی بپردازد که در حوزه مسئولیت سایر وزرا و دستگاه‌ها است؟ آیا همتی ایده و راهکاری برای حل مشکلات اقتصاد کشور ندارد که مدام سرگرم حاشیه‌ها است؟ به نظر می‌رسد دولت و مجلس باید فکری به حال این مشکل کنند، چرا که ظرفیت مهمی از دولت یعنی وزارت اقتصاد، با این روند از کارکرد اصلی خود خارج شده است.
کد‌های تهدید رئیس‌جمهور از سوی تندرو‌ها
روزنامه جوان نوشت: سعید شریعتی، از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب معتقد است که "اجرایی نشدن قانون حجاب و عفاف و نیز رفع فیلترینگ باعث می‌شود که «مردم» برای اصلاحات اقتصادی با دولت همراه نشوند. "
پی نوشت: یحتمل منظور او از اصلاحات اقتصادی، گرانی حامل‌های انرژی و مواردی از این دست است. از این رو، می‌توان فهم کرد که این جمله ایجابی، یک معنای سلبی هم دارد و آن اینکه اگر پزشکیان موضوع حجاب و فیلترینگ را طبق آنچه مدنظر مردم (یعنی همان اصلاح‌طلبان) است، حل نکند، نباید انتظار همراهی اصلاح‌طلبان را با دولت خود در تصمیمات سخت اقتصادی داشته باشد. طبیعی است که پزشکیان برای اجرایی کردن تصمیمات خود به همراهی افکارعمومی و رسانه‌ها نیاز دارد و عملاً سعید شریعتی دارد می‌گوید چنین همراهی و حمایتی مشروط به این است که نظر اصلاح‌طلبان درباره قانون حجاب و فیلترینگ اجرایی شود.
خط رسانه‌ای روزنامه‌های اصلاحات درقبال لایحه حجاب
- روزنامه شرق در گزارشی لایحه حجاب را بهانه کرده تا خشونت سازمان یافته را تشریح کند، این روزنامه نوشته است: زنانی که هم‌زمان تحت سایر اشکال تبعیض هستند شامل زنان اقلیت‌های قومی، زنان فقیر طبقه کارگر، زنان مهاجر و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی بیش از دیگران از خشونت نهادی، قانونی و نادیده‌انگاری رنج می‌برند و دچار آسیب می‌شوند. مثلا مشکلاتی مانند کودک‌همسری و قتل ناموسی بیشتر موجب خشونت علیه برخی زنان می‌شود. در مجموع بخش عمده‌ای از نقض تمامیت جسمانی زنان محصول خشونت نهادی است که هم با خشونت قانونی اعمال می‌شود و هم با سکوت و نادیده‌انگاری و عدم حمایت از زنان!
- روزنامه هم‌میهن دیگر روزنامه اصلاح‌طلب نزدیک به گعده ساختاری نیز می‌نویسد: اجرای قوانین محدودکننده و تنبیهی، مانند قانون حجاب اجباری، به افزایش تنش‌های روانی، احساس ناکامی و ناامیدی در جامعه منجر خواهد شد. به‌ویژه زنان و گروه‌های آسیب‌پذیر بیشترین فشار روانی را متحمل خواهند شد که می‌تواند به افزایش آمار افسردگی، اضطراب و حتی خودکشی بیانجامد. ناکارآمدی اجبار در تغییر رفتار، مورد دیگری است. براساس نظریه‌های رفتاری، ازجمله نظریه تقویت مثبت اسکینر و نظریه نیاز‌های مازلو، تغییر رفتار انسانی از طریق اجبار و تنبیه منجر به نتایج معکوس می‌شود. مطالعات داخلی و بین‌المللی نشان می‌دهد که رویکرد‌های قهری نه‌تن‌ها به تغییرات مثبت منجر نمی‌شوند، بلکه احتمال تنش، درگیری و چنددستگی در جامعه را افزایش می‌دهند.