رصد خارجی

ادعای تازه رژیم صهیونیستی علیه ایران

تایمز اسرائیل نوشت: الیزابت تسورکوف، پژوهشگر اسرائیلی- روسی که در سال ۲۰۲۳ در بغداد ربوده شد و آمریکا اکنون برای آزادی او بر عراق فشار می‌آورد، ممکن است به ایران منتقل شده باشد. بر اساس گزارش وب‌سایت Ynet که به نقل از یک مقام ارشد عراقی منتشر شده، احتمال دخالت ایران در نگهداری و بازجویی از او بسیار بالاست. مقامات اسرائیلی تأیید کرده‌اند که تسورکوف در عراق، در اسارت گروه کتائب حزب‌الله، شبه‌نظامیان شیعه مورد حمایت ایران، قرار دارد. این مقام عراقی تأکید کرده که مدارک کاملی از روند آدم‌ربایی، از جمله شهادت شاهدان عینی، در اختیار دولت قرار دارد. او توضیح داده که تسورکوف هنگام خروج از یک کافه در محله کراده بغداد ربوده شده است، پس از دیدار با یک شهروند عراقی که احتمالاً اطلاعات او را به کتائب حزب‌الله منتقل کرده است. این مقام عراقی همچنین تأکید کرده که نخست‌وزیر عراق، محمد شیاع السودانی، نمی‌داند که تسورکوف دقیقاً در کجا نگهداری می‌شود، اما کاملاً آگاه است که چه کسانی او را ربوده‌اند. با این وجود، تلاش‌های مداوم دولت عراق برای یافتن محل نگهداری او، با وجود افزایش فشار‌های آمریکا و تهدید‌های احتمالی، تاکنون بی‌نتیجه مانده است.

هم‌پیمانی غیرمنتظره واشنگتن و مسکو بر سر سوریه

ماهنامه آمریکایی دی امریکن کنسروتیو نوشت: پس از موج خشونت‌های خونین در سوریه که به کشته شدن بیش از ۱۳۰۰ نفر، عمدتاً غیرنظامیان، انجامید، واشنگتن و مسکو به طور مشترک خواستار جلسه‌ای پشت در‌های بسته در شورای امنیت سازمان ملل شدند. این اقدام نشانه‌ای از تغییر رویکرد دو رقیب دیرینه در قبال بحران سوریه است. در جریان درگیری‌های اخیر، نه‌تنها علویان، بلکه مسیحیان نیز توسط نیرو‌های دولت جدید کشته شده‌اند. رهبر جدید سوریه که رهبری گروه تروریستی هیئة تحریر الشام را بر عهده داشته، وعده حکومتی فراگیر داده بود. اما کشتار‌های اخیر نشان می‌دهد که ادعای وی درباره تأمین امنیت اقلیت‌های مذهبی با تردید جدی روبه‌روست. مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، ضمن محکوم کردن جنایات اخیر، بر حمایت از اقلیت‌های دینی و قومی سوریه تأکید کرد. این موضع‌گیری واشنگتن برای اولین بار از آغاز جنگ سوریه، با موضع روسیه همسو شده است. درخواست مشترک برای نشست شورای امنیت، نشان‌دهنده بهبود روابط دو کشور است. این تغییر می‌تواند فراتر از سوریه رفته و بر مسائل مهمی مانند جنگ اوکراین، بحران غزه و برنامه هسته‌ای ایران تأثیر بگذارد.

غزه در آستانه یک فاجعه انسانی دیگر

ایندیپندنت انگلیسی نوشت: فلسطینی‌ها و پزشکان در غزه هشدار داده‌اند که پس از توقف ورود کالا و برق توسط اسرائیل، قیمت غذا سر به فلک کشیده، بیمارستان‌ها فلج شده‌اند و مردم برای پخت‌وپز زباله می‌سوزانند. این اقدام قیمت مواد غذایی ضروری و سوخت را بالا برده و بسیاری را مجبور به جیره‌بندی غذا کرده است. قطع برق، تصفیه‌خانه‌های فاضلاب و کارخانه آب‌شیرین‌کن را تحت تأثیر قرار داده است. مقامات بهداشتی نگران اتمام سوخت ژنراتور‌های بیمارستان‌ها و کاهش ذخایر دارویی هستند.

آفتابه‌دزدی شهرک‌نشینان یهودی

سازمان مطبوعاتی انگلیسی میدل ایست مانیتور نوشت: ساکنان محلی بادیه‌نشین دره اردن در کرانه باختری اشغالی گزارش داده‌اند که شهرک‌نشینان مسلح اسرائیلی صد‌ها گوسفند را از جامعه بادیه‌نشین در نزدیکی عین‌العوجا، شمال اریحا، دزدیده‌اند. آنها معتقدند هدف این حملات، بیرون راندن آنها از زمین برای الحاق غیرقانونی توسط اسرائیل است.

بررسی وضعیت اقتصادی مصر

نیوعرب نوشت: نرخ تورم سالانه مصر در فوریه به ۱۲.۵ درصد کاهش یافت، در حالی که طبق گزارش آژانس دولتی آمار، این رقم در ژانویه ۲۳.۲ درصد بود. سال گذشته، کمبود شدید ارز خارجی در اقتصاد وابسته به واردات مصر بحران بازار موازی ایجاد کرد و قیمت کالا‌های مصرفی روزانه در شهر‌های بزرگ بالا رفت. پس از کاهش ارزش پول در مارس ۲۰۲۴، قاهره با بسته نجات بیش از ۵۰ میلیارد دلاری از صندوق بین‌المللی پول (IMF)، بانک جهانی و امارات از بحران خارج شد. اما مردم هنوز تسکینی احساس نمی‌کنند، زیرا قیمت‌ها همچنان در حال افزایش است. بدهی خارجی مصر از ۲۰۱۵ چهار برابر شده و به ۱۵۵.۲ میلیارد دلار تا سپتامبر ۲۰۲۴ رسیده است. جنگ غزه و حملات انصارالله به مسیر‌های کشتیرانی دریای سرخ نیز درآمد کانال سوئز را بیش از ۷۰ درصد کاهش داده است.

سه سال، سه انتخابات؛ وضعیت آشفتۀ سیاست در پرتغال

روزنامه آمریکایی پولیتیکو نوشت: برای سومین بار در سه سال گذشته، پرتغال در آستانه برگزاری یک انتخابات زودهنگام قرار دارد. دلایل این بحران سیاسی و پیامد‌های آن برای ثبات کشور مورد توجه قرار گرفته است. افشای پرونده احتمال سوء استفادۀ لوئیس مونته‌نگرو، نخست وزیر پرتغال از قدرت در شرکت مشاوره‌ای که وی در سال ۲۰۲۱ تأسیس کرده بود، بحران تازه‌ای را رقم زد. نخست‌وزیر تصمیم گرفت با رأی اعتماد پارلمانی به این مناقشات پایان دهد. اما در نهایت، اکثریت نمایندگان به دولت او رأی اعتماد ندادند و این باعث سقوط کابینه شد.