مسأله ترمیم روابط ترکیه با کشورهای حوزه خلیج فارس از موضوعات مورد بحث چند هفته اخیر رسانه های این کشور و منطقه بوده است. ترکیه که تا قبل از این در مسأله بیداری اسلامی و بحران سوریه در مقابل این کشورها قرار داشت، در حال حاضر سیاست کاهش تنش و گسترش روابط با این کشورها را در پیش گرفته است. اولین قدم این راهبرد سفر ولیهد امارات متحده عربی به ترکیه و سرمایه گذاری 10 میلیارد دلاری این کشور در ترکیه بوده است. دومین مرحله این اقدام سفر اردوغان به قطر و انعقاد همکاری های 15 مادی بین طرفین بود. عوامل داخلی و شرایط حاکم بر حزب عدالت و توسعه و همچنین به هم خوردن توازن های موجود در منطقه، بر سیاست خارجه ترکیه تاثیرگذار بوده است.
شرایط فعلی ترکیه مطلوب اردوغان و حزبش که در راس امور قرار دارد، نیست. وی که از سال 2002میلادی قدرت را در اختیار دارد، بدترین دوران حاکمیت خود را سپری میکند. علت آن هم وضعیت نامناسب اقتصادی به دلیل اتخاذ سیاست های نادرست اقتصادی، دخالت در امور بانک مرکزی و برخی تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا است؛ که نتیجه آن کاهش ارزش لیر در مقابل دلار، افزایش نرخ تورم، فقر، بیکاری و... میباشد. در واقع می توان گفت اقتصاد، پاشنه آشیل و مهمترین تهدید اردوغان محسوب میشود. تداوم روند فوق منجر به کاهش محبوبیت وی و احتمال از دست دادن حاکمیت در انتخابات 2023 میباشد. بنابراین اردوغان باید اعتماد عمومی را از طریق بهبود شرایط اقتصادی بازگرداند. لذا نگاه به بیرون و جذب سرمایه های خارجی در دستور کار قرار میگیرد. در واقع می توان گفت اردوغان ناگزیر به ترمیم روابط با این کشورها در راستای تامین ارز مورد نیاز می باشد. در این راستا برخی از رسانه ها با اشاره به این موضوع، دولت را به واکنش وا داشتند به طوری که مولود چاووش اوغلو وزیر امورخارجه طی کنفرانس مطبوعاتی در دوحه پایتخت قطر اعلام کرد: «اقتصاد ما بحران ندارد و ما برای دلار به قطر نیامده ایم.» در مقابل اردوغان آشکارا اعلام کرده که قطر در مواقع ضروری، از حمایت مالی دریغ نکرده است. با این حال، برخی تحلیل گران ورود سرمایه قطری و اماراتی به ترکیه را به دید مثبت نمی نگرند و بر این باورند که اعراب خلیج فارس از فرصت استفاده کرده و سهام شرکت های ترکیه را به بهای اندک می خرند. همچنین اراضی و املاک مرغوب کلانشهرهای ترکیه را به نام خود، سند می زنند. حتی به ادعای برخی سایت های خبری ترکیه، بحث سرمایه گذاریهای خارجی در صنایع دفاعی و ادعای فروش شرکت دفاعی- نظامی آسلسان به سرمایهگذاران خارجی مطرح است.
مساله دیگری که در این چرخش تاثیر گذار بوده، بر هم خوردن بلوک های منطقه ای و تلاش کشورها برای از بین بردن اختلافات و پایان تنش هاست. برخی کشورهای عربی در حال شکستن تابوها و عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی هستند. عربستان سعودی و امارت در حال مذاکره با ایران هستند. ترکیه هم در این راستا بر اساس روند موجود در حال حرکت است و تلاش دارد تعامل را در روابط با تمام کشورهای منطقه برقرار کند. حتی بحث اعزام سفیر به اسرائیل هم مطرح شده است. اتخاذ چنین سیاستی از سوی کشورهای منطقه بیشتر تحت تاثیر دولت جدید آمریکا و سیاست های خاورمیانه ای بایدن میباشد. به نظر می رسد سیاست جدید ایالات متحده از بین بردن فضاهای نا امن در خاورمیانه میباشد چرا که که وجود چنین فضاهایی موجب رقابت، اختلاف و تنش میان کشورها میشود. چنین وضعیتی با استراتژی آمریکا که بر عدم حضور مستقیم در منطقه و به تعدیل رساندن اختلافات تاکید دارد، همخوانی ندارد، بنابراین منطقه ای با حداقل مشکلات را هدفگذاری کرده تا بتواند بر سایر حوزه ها از جمله آسیا و بالاخص چین تمرکز داشته باشد. در این راستا کشورهای منطقه به ویژه متحدین ایالات متحده ناگزیر به رفع اختلافات و همکاری در راستای همان طرح آمریکا و جلوگیری از نقش آفرینی قدرت برتر منطقه ای هستند.