رصد خارجی

اتحاد ایرانیان با تمام گرا‌یش‌ها علیه طرح خلیج عربی ترامپ

اسرائیل هیوم نوشت: طرح ادعایی دونالد ترامپ برای تغییر نام خلیج فارس به «خلیج عربی» یا «خلیج عربستان»، که قرار است در سفر او به خاورمیانه اعلام شود، خشم گسترده‌ای در ایران برانگیخته و ایرانیان را فارغ از گرایش‌های سیاسی در دفاع از هویت ملی متحد کرده است. این اقدام ممکن است مذاکرات هسته‌ای با تهران را مختل کند و حتی حمایت ایرانیان طرفدار سیاست فشار حداکثری ترامپ را تضعیف کند. برخی تحلیلگران معتقدند این تغییر می‌تواند وضعیت جزایر مورد مناقشه ایران و امارات را پیچیده‌تر کند. در حالی که ارتش آمریکا سال‌هاست از «خلیج عربی» استفاده می‌کند، نام رسمی در آمریکا «خلیج فارس» است.

مذاکرات ایران و آمریکا تلاش‌هایی برای مدیریت بحران

مدرن دیپلماسی نوشت: تحلیلگران رئالیست از مؤسساتی مانند کارنگی و نشنال اینترست معتقدند که آمریکا، تحت رهبری آگاه از میراث ترامپ، به دنبال اجتناب از درگیری نظامی پرهزینه و دیپلماسی است در حالی که ایران، با کاهش توان بازدارندگی منطقه‌ای و بحران اقتصادی، رویکردی نرم‌تر اتخاذ کرده است. پیشرفت‌های هسته‌ای ایران، به‌ویژه غنی‌سازی با خلوص بالا، زمان گریز هسته‌ای را کوتاه کرده و نیاز به رژیم نظارتی مدرن را برجسته می‌کند. آمریکا با فشار نظامی نمادین و حذف تقاضای برچیدن کامل برنامه هسته‌ای، فرصت توافق را باز گذاشته است. موفقیت نیازمند دوری از تقابل، تضمین‌های امنیتی برای ایران، و چندجانبه‌گرایی است. رئالیست‌ها به دنبال مدیریت بحران با حفظ توازن و جلوگیری از جنگ هستند، نه حل کامل مسئله.

ادعای روزنامه صهیونیستی درخصوص سفر ترامپ

جروزالم پست نوشت: ترامپ در حال آماده شدن برای اعلام به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی توسط آمریکا در نشست آتی خلیج فارس و آمریکا در ریاض، عربستان سعودی است.

اعتراف به شکست آمریکا در یمن

«اسکات ریتر» افسر و بازرس سابق تسلیحات سازمان ملل: آمریکا ماه‌هاست که درگیر یک کمپین هوایی است که قرار است رفتار یمن را مهار کند، اما این اتفاق نیفتاده است یمنی‌ها نه‌تنها اقدامات خود را حفظ کرده‌اند، بلکه آنها را تشدید کرده‌اند. حمله به فرودگاه بن‌گوریون یک تشدید است. یمنی‌ها قصد توقف محاصره دریایی خود را ندارند. به نظر می‌رسد حالا یک محاصره هوایی را هم اعمال می‌کنند آمریکا و اسرائیل هیچ کاری برای متوقف کردن این نمی‌توانند انجام دهند.

درخواست دوباره ترامپ برای آتش‌بس میان روسیه و اوکراین

رئیس‌جمهور آمریکا، بار دیگر برقراری آتش بس ۳۰ روزه میان روسیه و اوکراین را خواستار شد. او گفته که اگر روسیه به آتش‌بس تن ندهد، تحریم‌های بیشتری علیه کرملین اجرا خواهد کرد. در همین حال، جی دی ونس معاون رئیس‌جمهور آمریکا نیز اعلام کرد واشنگتن در صورت نبود پیشرفت در مذاکرات صلح بین کی‌یف و مسکو، احتمالاً از ادامه گفت‌و‌گو‌ها خارج خواهد شد.

چین یا روسیه؟

شورای آتلانتیک نوشت: دولت ترامپ چین را اولویت اصلی امنیت ملی آمریکا می‌داند و پنتاگون آن را «تنها تهدید تعیین‌کننده» نامیده که منابع و توجه اصلی را به خود اختصاص می‌دهد. برخی در تیم امنیت ملی بر تمرکز انحصاری بر چین تأکید دارند و معتقدند اروپا باید در رقابت قدرت‌های بزرگ، خود را اداره کند. این رویکرد «چین اول» از دولت اوباما آغاز شد، اما این دیدگاه اشتباه است. ارزیابی تهدید باید بر منافع حیاتی آمریکا تمرکز کند: وجود ملی، جمعیت، قلمرو، رونق اقتصادی و نهاد‌های سیاسی. روسیه با ۵۵۸۰ کلاهک هسته‌ای در برابر ۶۰۰ کلاهک چین، برتری هسته‌ای دارد. برخلاف چین که از ۱۹۷۹ جنگی نداشته، ارتش روسیه تجربه جنگی اخیر در گرجستان، سوریه و اوکراین دارد. چین فاقد متحدان قوی و وابسته به تجارت دریایی است که در جنگ مختل می‌شود. چین چالش‌هایی ایجاد می‌کند، اما جنگ بزرگ برای حزب کمونیست چین خطرناک است.

جهان در آستانه فروپاشی اقتصادی

فایننشال تایمز نوشت: نظم اقتصادی جهانی که پس از جنگ جهانی دوم تحت رهبری آمریکا شکل گرفت، دیگر پایدار نیست. آمریکا دیگر نمی‌تواند نقش «تعادل‌ساز نهایی» را ایفا کند، زیرا کسری‌های تجاری و مالی مزمن آن، همراه با سیاست‌های حمایت‌گرایانه ترامپ، این سیستم را تضعیف کرده است. جنگ تجاری بین آمریکا و چین یک بازی باخت-باخت است. حمایت‌گرایی افراطی ترامپ همکاری جهانی را نابود می‌کند، اما مرکانتیلیسم (تجارت‌گرایی) چین نیز با ایجاد مازاد‌های تجاری بزرگ و مصرف داخلی پایین (۳۹ درصد تولید ناخالص داخلی)، تعادل جهانی را مختل می‌کند. موفقیت سیستم تجارت جهانی به تنظیمات اقتصاد کلان و عملکرد سیستم پولی بین‌المللی وابسته است. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که بدون هماهنگی جهانی، سیستم‌های اقتصادی شکننده می‌شوند.

درگیری قریب‌الوقوع در سوریه

فارن افرز نوشت: اسرائیل نگران است که ترکیه با حمایت از اسلام سیاسی، تهدیدی برای امنیت آن ایجاد کند. روابط ترکیه و اسرائیل به دلیل اختلافات تاریخی، از جمله ماجرای کشتی مرمره در ۲۰۱۰ و اتهامات متقابل درباره حمایت از گروه‌های افراطی، تیره است. بمباران پایگاه تیاس (۴T) توسط اسرائیل در آوریل ۲۰۲۵ نشان‌دهنده خطر تشدید تنش‌هاست. کاهش حضور نظامی آمریکا در سوریه و اظهارات ترامپ مبنی بر عدم مداخله، نگرانی اسرائیل از تسلط ترکیه را افزایش داده است. اسرائیل باید با تشویق سرمایه‌گذاری کشور‌های اروپایی و خلیج فارس در سوریه و تعیین معیار‌هایی برای دولت جدید، به دنبال ثبات منطقه‌ای باشد.