رصد خارجی

ترامپ زیر سایه نفت و نفوذ اعراب!

روزنامه «گاردین» در یادداشتی نوشت: «برخلاف تصور ترامپ مبنی بر کنترل اوضاع غرب آسیا، این کشور‌های خلیج‌فارس هستند که اکنون نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌دهی به سیاست خارجی امریکا دارند. ترامپ برای موفقیت در مسائل کلیدی مانند ایران، «غزه»، سوریه و حتی روابط تجاری با چین، به شدت به همکاری رهبران عرب خلیج‌فارس نیاز دارد. در مقابل، این کشور‌ها خواستار پایان محاصره غزه، پیشرفت در تشکیل دولت فلسطین و کاهش تنش‌های نظامی در منطقه هستند. تغییرات ناگهانی در سیاست ترامپ یعنی توقف حملات آمریکا به یمن و آغاز مذاکرات با ایران عمدتاً تحت فشار و لابی‌گری مؤثر کشور‌های خلیج‌فارس بوده است.

ترامپ میلی به حمایت بی قید و شرط از نتانیاهو ندارد

واشنگتن پست نوشت: در سفر اخیر دونالد ترامپ به خاورمیانه، او اسرائیل را از برنامه‌های خود کنار گذاشت و به کشور‌های عربی همچون عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی سفر کرد. بسیاری از اسرائیلی‌ها نگرانی‌هایی دارند که ممکن است روابط آنها با آمریکا تحت ریاست‌جمهوری ترامپ آسیب ببیند، با توجه به اینکه او بیشتر به منافع اقتصادی و تجاری توجه دارد تا مسائل امنیتی و ژئوپولتیک. برخی تحلیلگران اسرائیلی معتقدند که ترامپ تمایلی به حمایت بی‌چون و چرا از اسرائیل ندارد و حتی در دوره‌ای که بسیاری از اسرائیلی‌ها امیدوار به حمایت‌های ترامپ بودند، نشانه‌هایی از افت روابط به چشم می‌خورد. نگرانی‌ها از این بیشتر است که ترامپ ممکن است به دنبال توافقات اقتصادی با کشور‌های خلیج فارس باشد و این موضوع ممکن است منافع اسرائیل را نادیده بگیرد.

چرا رابطه ترامپ و نتانیاهو تنش‌آلود شد؟

جرزالم پست نوشت: رابطه بین بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، تنش‌آلود شده است. تنش‌ها زمانی شدت گرفت که ترامپ به‌طور غیرمنتظره‌ای پیشنهاد آتش‌بس با گروه حوثی‌ها را اعلام کرد، که موجب واکنش نتانیاهو و اعلام این‌که اسرائیل از خود دفاع خواهد کرد، شد. ترامپ همچنین از گسترش عملیات نظامی اسرائیل در غزه ابراز ناراحتی کرده و آن را تلاش بی‌فایده توصیف کرد. در عین حال، نتانیاهو نیز از عدم حمایت ترامپ در خصوص حملات هوایی به تأسیسات هسته‌ای ایران و ادامه مذاکرات هسته‌ای ناراضی است. این اختلافات در زمانی که ترامپ به عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی سفر کرده، به اوج خود رسید، در حالی که نتانیاهو از وی درخواست کرده بود تا اسرائیل را در سفر خود شامل کند.

اروپا نمی‌تواند در قبال غزه بی‌طرف بماند

پولیتیکو نوشت: با وجود حملات ۷ اکتبر حماس و جنگ ویرانگر غزه که هزاران کشته و ویرانی گسترده به دنبال داشت، اتحادیه اروپا تنها به صدور بیانیه‌هایی درباره رعایت قانون بین‌الملل و حمایت از راه‌حل دو کشوری بسنده کرده و در مذاکرات آتش‌بس یا گروگان‌ها نقشی نداشته است. انفعال اروپا، که نتیجه تمرکز بر کمک مالی به جای دیپلماسی فعال است، اعتبار آن را به‌عنوان مدافع قانون بین‌الملل تضعیف کرده است. این امر به ویژه در کشور‌های جنوب جهانی، که اروپا را به دلیل استاندارد دوگانه در مقایسه با واکنش به روسیه سرزنش می‌کنند، مشهود است. اروپا باید به احکام دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) در مورد غزه پایبند باشد، صادرات تسلیحات به اسرائیل را متوقف کند و احکام دیوان کیفری بین‌المللی را اجرا نماید. امتناع مجارستان از بازداشت نتانیاهو نمونه‌ای از نقض این تعهدات است.

آپارتاید نژادی ترامپ

ایندیپندنت انگلیسی نوشت: دولت ترامپ قرار است تعداد کمی از سفیدپوستان آفریقای جنوبی را به آمریکا منتقل کند، که آغاز برنامه‌ای جنجالی است که به منظور اسکان مجدد گروهی اقلیتی که ادعای آزار و اذیت از سوی دولت سیاه‌پوست آفریقای جنوبی دارند، راه‌اندازی شده است. این تصمیم بخشی از یک فرآیند درخواست سریع است که پس از اعلام ترامپ در فوریه آغاز شد. این اقدام در تضاد با سیاست‌های ضد مهاجرتی گسترده‌تر دولت ترامپ است که شامل تعلیق برنامه‌های پناهندگی و توقف ورود مهاجران از کشورهایی، چون عراق، افغانستان و بسیاری از کشور‌های جنوب صحرای آفریقا بوده است.

جنگ هند و پاکستان بر مدار رقابت برای نزدیکی به چین

مجله آمریکایی ژاکوبین نوشت: در حال حاضر، هند و پاکستان، دو رقیب هسته‌ای در آسیای جنوبی، بار دیگر در آستانه فاجعه‌ای بزرگ قرار دارند. هند به‌طور فزاینده‌ای از چارچوب سکولاریسم و سیاست‌های دوران نهرو فاصله گرفته و به ایدئولوژی هندوتهوا، که ناسیونالیسم هندو را ترویج می‌دهد، روی آورده است. این تغییرات ایدئولوژیک و ژئوپلیتیکی موجب گسترش روابط هند با ایالات متحده شده است. پاکستان نیز به‌طور مشابه در تلاش است تا روابط خود را با چین تقویت کند، به‌ویژه پس از پیوستن به کریدور اقتصادی چین-پاکستان (CPEC) در سال ۲۰۱۵.

حماس قابل مهار نیست

روزنامه صهیونیستی جرزالم پست نوشت: روش‌های پیشین ارتش اسرائیل (مانند حملات سریع و خروج) نتوانسته حماس را نابود کند و این گروه پس از هر درگیری بازسازی شده و خود را پیروز نشان داده است. در مقابل، کنترل طولانی‌مدت مناطق (مانند کریدور نتزاریم و فلادلفیا) به حماس ضربه زده است. غزه باید به بخش‌های مختلف تقسیم شده و هر بخش تحت فرماندهی عملیاتی جداگانه اداره شود. این مدل، مشابه کنترل اسرائیل بر کرانه باختری پس از عملیات سپر دفاعی (۲۰۰۲)، می‌تواند از بازگشت حماس جلوگیری کند. اگر حماس به‌عنوان یک قدرت باقی بماند، نشان‌دهنده ضعف اسرائیل خواهد بود

مخالفت یونیسف با طرح آمریکایی توزیع کمک‌ها در غزه

سخنگوی یونیسف «جیمز الدر» به شدت از طرح‌های جدید آمریکا و رژیم صهیونیستی برای بر عهده گرفتن مسئولیت توزیع کمک‌های انسانی در غزه انتقاد کرد. الدر، با تاکید بر اینکه این طرح‌ها می‌تواند مشکلات کودکان و خانواده‌ها را در نوار غزه دو چندان کند، تصریح کرد، نهاد‌های امدادرسانی هم مخالف هرگونه طرحی هستند که به اسرائیل به عنوان قدرت اشغالگر برای توزیع کمک‌ها در غزه نقشی قائل شود.