رصد داخلی

تخریب رویکرد دیپلماسی نگاه به شرق توسط غربگرایان

خبرگزاری مهر نوشت: طی روز‌های اخیر، انتشار مصاحبه‌ها و یادداشت‌هایی از سوی چهره‌های نزدیک به دولت‌های یازدهم و دوازدهم نشان می‌دهد که این جریان سیاسی در تلاش است با ایجاد شبهه در فضای عمومی، راهبرد شکست‌خورده خود را بار دیگر به‌عنوان راهبرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی معرفی کند. مسکو و پکن در عرصه بین‌المللی الزامات و منافع خود را دارند، اما مخالفت روسیه و چین با فعال شدن مکانیسم ماشه و استمرار همکاری‌های اقتصادی و امنیتی دوجانبه در شرایطی است که غرب آشکارا به دنبال انزوای ایران بوده است به روشنی معلوم است. شعار راهبردی جمهوری اسلامی ایران از ابتدای انقلاب «نه شرقی، نه غربی» بوده است، اما معنای این شعار این نیست که ایران باید از هر نوع رابطه با شرق یا غرب اجتناب کند، بلکه ناظر بر اصل استقلال و عزت در روابط خارجی است. کسی در جمهوری اسلامی مدعی «وابستگی به شرق» نیست؛ اما مقایسه‌ای منصفانه میان دستاورد‌های تعامل با بلوک شرق و هزینه‌های تعامل با غرب، نشان می‌دهد که تمرکز بر همکاری‌های متوازن با قدرت‌های آسیایی، دست‌کم از تکرار تجربه تلخ غرب‌گرایی جلوگیری می‌کند.

ما گرسنه نیستیم آقای پزشکیان!

روزنامه جوان نوشت: «ما روی طلا خوابیده‌ایم، ولی گرسنه‌هستیم»؛ «ما روی نفت و گاز نشسته‌ایم، اما گرسنه‌ایم». در روز‌های اخیر، تکرار چندباره این جملات از زبان رئیس‌جمهور، واکنش‌های فراوانی در محافل کارشناسی و سیاسی برانگیخته است. سخنی که اگرچه شاید با نیت تلنگر و نقد ساختار‌های ناکارآمد بیان شده‌باشد، اما در سطح گفتمان عمومی و رسانه‌ای، بار معنایی و پیامد‌های سیاسی گسترده‌ای دارد. در عصر ما ملت‌ها با تصویر و روایت خویش در جهان شناخته می‌شوند؛ کشور‌ها از ابزار‌های گوناگون، از فیلم و سینما تا مستند و رمان و کنترل شبکه‌های اجتماعی و به خدمت گرفتن اینفلوئنسر‌ها و سخنرانی در مجامع عمومی و رسانه‌ها بهره می‌گیرند تا چهره‌ای قدرتمند و برساخته از خود در جهان به نمایش بگذارند. در چنین عصری تأکید مستمر بر فقر و گرسنگی، نه‌تنها پیام هشدارآمیز داخلی ندارد، بلکه تصویری متزلزل از توان و شأن ملی به بیرون مخابره می‌کند. در سیاست و ارتباطات، زبان یک رئیس‌جمهور صرفاً ابزار بیان نیست، بلکه سازنده ذهن جمعی و جهت‌دهنده افکار عمومی است.

جنجا‌ل‌آفرینی‌های ناتمام روحانی

اخیراً فیلمی در شبکه اجتماعی از حسن روحانی در جمع استانداران دولت اعتدال منتشر شده که می‌گوید: «این روز‌ها بحث می‌کنند که مجلس چه گفته یا چه تصمیمی گرفته، اما سؤال اینجاست که مجلس چه میزان از مردم را نمایندگی می‌کند و چه درصدی از آرای واقعی مردم را در اختیار دارد؟ حتی اگر فرض کنیم همه‌چیز از نظر قانونی درست است، یک نکته روشن است: ۸۰ درصد مردم با این تصمیم‌ها مخالفند. قانون‌گذاری برخلاف نظر اکثریت قاطع مردم، قانون نیست. وقتی ۹۰ درصد مردم با موضوعی مخالفند و گفته می‌شود مجلس رأی داده و شورای نگهبان تأیید کرده، این دیگر چه ارزشی دارد؟ روح چنین قانونی درست نیست؛ قانونی است که روح آن فاسد است». / خبرگزاری الف

گروسی و ادامه خط خیانت علیه ایران

روزنامه قدس نوشت: اظهارات تازه رافائل گروسی در گفت‌و‌گو با روزنامه سوئیسی «لو تمپس» علناً با اتهام‌زنی به ایران می‌گوید: «اگرچه ترامپ از «نابودی» تأسیسات هسته‌ای صحبت می‌کند، اما دانش فنی آنها از بین نرفته است. سانتریفیوژ‌ها نیز قابل بازسازی هستند. ایران هنوز حدود ۴۰۰ کیلوگرم (اورانیوم) غنی شده تا ۶۰ درصد را در اختیار دارد که کمی کمتر از سطح درجه تسلیحاتی است. اگر این روند ادامه یابد، ایران مواد کافی برای تقریباً ۱۰ بمب هسته‌ای را خواهد داشت! برای همین باید بازرسی‌ها از سر گرفته شوند. اگر دیپلماسی شکست بخورد، من از توسل دوباره به زور می‌ترسم!» در شرایطی که بسیاری رویکرد جانبدارانه گروسی در آستانه جنگ ۱۲روزه و به ویژه صدور قطعنامه ضدایرانی در شورای حکام آژانس را به عنوان چراغ سبزی در آغاز تجاوز آمریکا و رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان تعبیر می‌کنند، حال آقای مدیر کل دوباره در همان مسیر پادویی برای دشمنان ظاهر شده و اظهاراتی بر زبان رانده که تحلیل آن خالی از لطف نیست.

پاتک گنجی به زیدآبادی

به گزارش کیهان، اکبر گنجی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در کانال خود نوشت: از ۲۳ فروردین تا ۲ خرداد که ۵ دور مذاکره میان ایران و آمریکای ترامپ برگزار شد، «هیچ متنی» تاکید می‌کنم «هیچ متنی» از سوی آمریکا به طرف ایرانی ارائه نشد و صرفاً این طرف ایرانی بود که از همان دور اول با پیشنهادات مکتوب پشت میز مذاکرات حاضر شد. در نهایت، پس از دور پنجم، نامه‌ای ۱۵‌بندی را آمریکا از طریق وزیر خارجه عمان به ایران منتقل کرد که در آن نامه از ایران درخواست شد: ۱. تمام زنجیره غنی‌سازی ایران باید تعطیل شود و از بین برود. ۲. مذاکرات موشکی آغاز و ایران باید محدودیت‌هایی را در این حوزه بپذیرد. ۳. ایران باید از گروه‌های مقاومت مورد حمایت خود دست بکشد. نکته قابل‌توجه این بود که در این نامه هیچ اشاره‌ای به اینکه در قبال پذیرش همه این خواسته‌ها از سوی ایران، آمریکا چه امتیازی را به تهران می‌دهد. یعنی در واقع همان «بده بیا!» بدون هیچ ما‌به‌ازایی!

پی نوشت: اخیراً احمد زیدآبادی با اشاره به مناظره‌اش با حمید رسایی نوشته بود: «در مناظره، وی خودش را جای آمریکا گذاشت و از من خواست که در نقش جمهوری اسلامی با او مذاکره کنم. بعد هم بلافاصله گفت؛ هسته‌ای را بده بیا! موشک را بده بیا! آمریکا به اندازۀ وی این‌قدر بی‌منطق نیست! وقتی یک مقام آمریکایی پشت میز مذاکره می‌نشیند، بعید است پشت سر هم تکرار کند؛ بده بیا! لابد طرحی وسط می‌گذارد که اساسش بده- بستان است.»

اظهارات جدید کرباسچی

غلامحسین کرباسچی، شهردار اسبق تهران و دبیرکل سابق حزب کارگزاران گفت: "دولت اعلام کرد که می‌خواهد بودجه را عملیاتی کند. واقعا اگر قصد دارد بودجه را عملیاتی کند، این چند هزار میلیاردی که اکنون تحت عنوان فرهنگی به دستگاه‌های محتلف داده می‌شود و محل ارتزاق همان افرادی است که به شما توهین می‌کنند؛ باید همان سال اول قطع می‌شد. در شرایطی که ۴۰ درصد مردم زیرخط فقر هستند، گفته می‌شود چند هزار مسجد در کشور کم داریم و بودجه‌های میلیاردی صرف ساخت آن می‌شود. اولویت جامعه معیشت مردم است نه حجاب. مسئولان به جای تمرکز بر مسائل حجاب، بهتر است روی بهبود معیشت مردم تمرکز کنند؛ اگر به حجاب اعتقاد داشته باشند و ما دین‌شان را از بین نبریم و آنها را مجبور به کاری که نمی‌خواهند نکنیم، مطابق فرهنگ خودشان همه‌چیز را حفظ می‌کنند».

پی نوشت: کرباسچی در حالی خط فقر را به رخ می‌کشد که در اثر سوء‌مدیریت دولت مورد حمایت ازدولت روحانی بالاترین رکورد‌های تورم و بدترین ضریب شکاف طبقاتی و رشد منفی اقتصادی و تعطیلی هشت هزار کارخانه به ثبت رسید و همزمان نسخه‌هایی برای انحطاط فضای فرهنگی و ارزشی جامعه در همان دولت شد.