رصد راهبردی (1)

قدرت بی بدیل انصارالله

اندیشکده واشنگتن: دو عامل تشدید عملیات مأرب و افزایش حملات پهپادی یمنی‌ها به خاک عربستان موجب شده تا دولت ریاض برای پایان جنگ حاضر به امتیاز دادن باشد.  هرچند حوثی‌ها با دشواری‌هایی برای آزادی مارب مواجه هستند، اما برخی ناظران بیم آن دارند که در نهایت حوثی‌ها بتوانند بر این استان چیره شوند.  حوثی‌ها از چند دستگی موجود در میان شبه نظامیان دولت منصور هادی نهایت استفاده را می‌برند و بسیاری معتقدند که سقوط مأرب نقطه آغاز تحولاتی است که بازگشتی به عقب ندارد.

فروپاشی "ائتلاف استراتژیک"

رای الیوم: اختلافات میان عربستان و امارات دست‌کم در طول سه سال گذشته وجود داشته اما اختلاف نفتی اخیر به منزله کبریتی بود که آن را منفجر کرد. می‌توان مهمترین اختلافات را در موارد زیر خلاصه کرد:

اول، رقابت اقتصادی میان دو کشور که در سیاست‌های محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و اصرار وی بر تحکیم اصول اقتصاد گردشگری رقابتی با امارات و در پیش گرفتن سیاست باز داخلی با عنوان رفاه و آزادی زنان و احداث شهر اقتصادی نیوم در دریای سرخ برای رقابت با دبی به اوج خود رسید.

دوم، آشتی عربستان با قطر که به منزله یک صاعقه برای امارات بود. توافق آشتی العلا یک توافقنامه صرف دوجانبه میان ریاض و دوحه بود و به دور از هم‌پیمانان عربستان مثل بحرین و ابوظبی و چه بسا مصر انجام شد.

سوم، تصمیم غافلگیرانه عربستان درباره لزوم انتقال شرکت‌ها از امارات به عربستان. عربستان اعلام کرد که هر شرکتی که مخالفت کند تمام فعالیت‌هایش متوقف خواهد شد و این به معنای وارد کردن یک ضربه کشنده به اقتصاد امارات و دبی بود چراکه بیشتر این شرکت‌ها در آنجا بودند.

چهارم، خشم عربستان از تصمیم امارات درباره عقب نشینی یکجانبه از جنگ مشترک در یمن در سال ۲۰۱۹ و بدون هماهنگی قبلی و دلیل آن افزایش تلفات انسانی در نیروهای اماراتی و در امان ماندن از حملات انصارالله به دبی و ابوظبی و متمرکز شدن ابوظبی بر سیطره بر جنوب یمن.

پنجم، امارات، عربستان را به عادی سازی روابط با اسرائیل و امضای توافقنامه‌های ابراهیم (آبراهام) در چارچوب توافق محرمانه الزام آور با محمد بن سلمان متهم کرد اما بن سلمان توافق را نقض کرد و به خاطر ترس از واکنش‌های داخلی عربستان و رفتن دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا از کاخ سفید از آن عقب نشینی کرد.

اغتشاش های هدفمند

المیادین: بحران‌های لبنان از حوادث منطقه به دور نیستند. لبنان از مداخله خارجی مستمر که در درجه اول مقاومت را به ویژه بعد از پیروزی‌های محور مقاومت و نبرد «شمشیر قدس» هدف قرار می‌دهد، رنج می‌برد. رژیم صهیونیستی تنها طرفی نیست که در لبنان بازی می‌کند. آمریکایی‌ها نیز دشمنی شان را نسبت به محور مقاومت و حزب‌الله مخفی نمی‌کنند و با هر روشی سعی می‌کنند بر آن فشار بیاورند و تحریم‌هایی را علیه رهبران آن اعمال کنند. متأسفانه کشورهای عربی به رژیم صهیونیستی و آمریکا در تلاش‌ها برای تنگ کردن عرصه بر لبنانی‌ها پیوسته‌اند که نشان می‌دهد بحران کنونی لبنان جدا از نزاع منطقه نیست.

افغانستان پسا آمریکا

 اندیشکده شورای آتلانتیک: با خروج آمریکا از افغانستان فاز جدیدی از همکاری منطقه‌ای در حال شکوفایی است که ایران، چین و روسیه در مرکز این تحولات هستند. روسیه در چارچوب سیاست‌های قدرت‌های بزرگ جهانی، به طور مداوم نفوذ خود در آسیای میانه را گسترش داده است. عقب‌نشینی سربازان آمریکایی انگیزه بیشتری به روسیه داده است تا حضور نظامی خود در منطقه را گسترش دهد. ایران تمایل دارد بدون سروصدا در افغانستان فعالیت کند و با استفاده از قدرت نرم، نفوذ خود را در این کشور گسترش دهد.

ناتوانی رژیم صهیونیستی

روزنامه هاآرتص: تغییر دولت اسرائیل منجر به تغییر معنادار در تلاش اعلام شده برای خنثی کردن احیای برجام نشده است. نفتالی بنت همان مسیری را که نتانیاهو در قبال مذاکرات وین اتخاذ کرده بود حفظ کرده است. اینکه همچنان آویو کوخاوی که نتانیاهو منصوب کرده بود، در دوره نخست وزیر جدید نیز رئیس ستاد ارتش اسرائیل است و اینکه بنی گانتز هنوز وزیر دفاع است، به ایالات متحده نشان می دهد که سیاست اسرائیل در مورد توافق به همان شکل باقی خواهد ماند.