ریاست جمهوری ترامپ

با پیروزی دوباره دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴، آمریکا وارد مرحله‌ای تازه از حیات سیاسی خود شده است؛ مرحله‌ای که بسیاری آن را «دوران ترامپیسم تثبیت‌شده» می‌نامند. ترامپ سه اولویت اساسی را در صدر برنامه‌های داخلی و خارجی خود قرار داده است: ۱. مهندسی قدرت در داخل؛ بازنویسی نظم سیاسی آمریکا: ترامپ این‌بار دیگر فقط به دنبال ریاست‌جمهوری نیست؛ او به دنبال نهادینه‌سازی نوعی نظم سیاسی نوین با محوریت «ترامپیسم» است. در ماه‌های نخست بازگشتش به قدرت، موجی از تغییرات مدیریتی در نهاد‌های امنیتی، قضایی و رسانه‌ای آمریکا آغاز شد. بسیاری از مدیران ارشد مخالف یا مستقل، از سمت خود برکنار شدند و چهره‌های وفادار به گفتمان ترامپ جایگزین آنان شدند. ۲. سیاست تهاجم اقتصادی: تحریم ها، سازمان‌های نظیر بریکس و شانگهای، ظهور رمز ارز‌ها و قدرت گرفتن برخی ارز‌ها نظیر یوآن، ترامپ را به این چالش انداخته که دیگر دلار نمی‌تواند آینده آمریکا را تضمین کند لذا سیاست تهاجم اقتصادی را در عرصه بین الملل در پیش گرفته است و اقداماتی نظیر جنگ تعرفه ها، جایگزین کردن کشور‌های عربی با اروپا برای منافع اقتصادی، نگاه بر کشور‌های دارای منابع و معادن نظیر اوکراین و کشور‌های آفریقایی و ... در این راستا ارزیابی می‌گردد. 3. مهار چین با تمام ابزار‌های ممکن: در سیاست خارجی، ترامپ چین را تهدید شماره یک برای نظم جهانی تحت رهبری آمریکا می‌داند. این نگاه، اگرچه در دوره اول نیز وجود داشت، اما در سال اول دوره دوم به مرحله تهاجمی‌تری رسیده است.

طی هفته‌های اخیر، محبوبیت دونالد ترامپ در میان افکار عمومی آمریکا به طور چشمگیری کاهش یافته است. براساس نظرسنجی‌های واشنگتن‌پست، ای‌بی‌سی نیوز و ایپسوس، تنها ۳۹ درصد از مردم عملکرد وی را تایید می‌کنند؛ رقمی که در فوریه ۴۵ درصد بود. بحران اقتصادی و بی‌اعتمادی عمومی مهم‌ترین دلیل این کاهش، بحران اقتصادی ناشی از سیاست‌های نادرست ترامپ در دوره دوم ریاست‌جمهوری عنوان شده است. تعرفه‌های جدید تجاری، تنش با چین و نوسانات بازار موجب بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران و نارضایتی گسترده مردم شده است. تشدید شکاف اجتماعی و سیاسی افزایش لحن تهاجمی ترامپ در مواجهه با رقبای داخلی، تغییرات ناگهانی در قوانین مهاجرتی و محیط زیستی، و ادامه سیاست‌های یکجانبه در عرصه خارجی، شکاف‌های اجتماعی و بی‌ثباتی سیاسی را در آمریکا تشدید کرده است. مواضع منفی رسانه‌های داخلی از سوی دیگر، هجمه شدید رسانه‌های مطرح علیه ترامپ، با برجسته کردن ناکامی‌های اقتصادی، سیاست‌های پرتنش خارجی و سوابق حقوقی وی، تصویری منفی از او ساخته است. ادامه این روند، چالش‌های جدی برای آینده سیاسی ترامپ رقم خواهد زد.

ترامپ از ابتدای زمان آغاز به کارش به عنوان رئیس جمهور آمریکا بر موضوعاتی در زمینه های مختلف تاکید کرده است که بسیاری از آنها تا پیش از آن هرگز در اولویت سیاست های داخلی و خارجی رهبران پیشین آمریکا نبوده است. اصرار برای تغییر نام خلیج مکزیک به خلیج آمریکا، تکرار پیشنهاد دور از انتظارش برای الحاق کشور کانادا به آمریکا به عنوان پنجاه و یکمین ایالت این کشور، تلاش برای تسلط کامل بر کانال پاناما و تاکید بر به دست گرفتن کنترل جزیره گرینلند از جمله مواردی بوده است که رئیس جمهور کنونی آمریکا بی هیچ دلیل و منطق خاصی بر محقق ساختن آنها پافشاری می کند. در حوزه مسائل اجتماعی نیز ترامپ به هیچ عنوان قائل به جلب رضایت عموم مردم آمریکا و در نظر گرفتن منافع و مصالح رای دهندگانش هم نبوده و تنها بر این اساس پیش می‌رود که به اعتقاد خودش بهترین و شایسته‌ترین انتخاب است. تلاش برای حذف گسترده کارمندان فدرال آمریکا، صدور فرمان عفو برای آشوبگران حادثه ۶ ژانویه، فشار بر مهاجران آمریکایی و تلاش برای اخراج سریع و گسترده آنها از کشور از جمله مهم‌ترین مواردی است که نشان می‌دهد، رئیس جمهور آمریکا فردی نیست که بتواند حتی نیاز‌های داخلی جامعه آمریکا را هم برآورده سازد و رضایت مردم کشورش را جلب نماید.