حملات اسرائیل

وضعیت نوار غزه همچنان بحرانی است و حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی ادامه دارد. ذخایر حیاتی در آستانه فروپاشی کامل قرار دارد و شمار قربانیان به بیش از ۵۱ هزار نفر رسیده است. مقاومت غزه با وجود محاصره، عملیات‌هایی موفق علیه اشغالگران ترتیب داده است. گردان‌های عزالدین قسام و سرایاالقدس با عملیات‌های موفق، ضربات سنگینی به نیروهای اشغالگر وارد کرده‌اند. همزمان تلاش‌های مصر و قطر برای آتش‌بس و ارائه طرح جدیدی برای پایان جنگ در جریان است.پیشنهاد مصر شامل آتش‌بس اولیه، تبادل اسرا، تشکیل دولت واحد فلسطینی و آتش‌بس بلندمدت پنج تا هفت ساله است. این طرح نسبت به طرح‌های قبلی جامع‌تر و مرحله‌بندی شده‌تر بوده و تمرکز ویژه‌ای بر حل اختلافات داخلی فلسطینیان دارد. رژیم صهیونیستی با طرح مصر مخالفت کرده و بر ادامه پروژه‌های افراطی خود از جمله کوچ اجباری فلسطینیان پافشاری می‌کند. در این راستا ترامپ نیز طرح‌هایی همچون تصاحب غزه و مهاجرت اجباری را مطرح کرده که با واکنش منفی منطقه‌ای و بین‌المللی روبرو شده است. در شرایط کنونی، ادامه مقاومت و فشارهای داخلی و بین‌المللی می‌تواند رژیم صهیونیستی را وادار به پذیرش آتش‌بس کند. در مقابل، همراهی ترامپ با جریان افراطی اسرائیل بر شدت بحران افزوده و روند دستیابی به راهکار سیاسی را دشوار کرده است.

اظهارات اخیر محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، در نشست شورای مرکزی بار دیگر شکاف میان دو رویکرد مقاومت و سازش را نمایان کرد. عباس با لحنی توهین‌آمیز حماس را مسئول تداوم حملات اسرائیل به غزه دانست و خواستار تحویل اسرای صهیونیست و خلع سلاح این جنبش شد. این سخنان در بحبوحه بمباران غزه، موجی از انتقادها را در پی داشت. دیدگاه محمود عباس مبتنی بر تئوری سازش و اعتماد به دیپلماسی است؛ مسیری که از زمان توافقات اسلو ناکارآمدی آن آشکار شده و عملاً باعث گسترش اشغالگری شده است. در مقابل، حماس و جریان مقاومت معتقدند که تنها از راه ایستادگی مسلحانه می‌توان اشغالگران را وادار به عقب‌نشینی کرد. تجربه‌های تاریخی فلسطین و ملت‌های تحت اشغال نیز این دیدگاه را تأیید می‌کند. سخنان عباس واکنش شدید گروه‌های مقاومت، نخبگان فلسطینی و حتی برخی چهره‌های مستقل را برانگیخت. آن‌ها این مواضع را توهین به مقاومت و مردم دانسته و خواستار عذرخواهی عباس شدند. حماس نیز بر ادامه مبارزه و اصول مقاومت تأکید کرد. این اختلافات، در شرایط کنونی که غزه با "نسل‌کشی" مواجه است، بیشتر به نفع رژیم صهیونیستی تمام می‌شود. تجربه‌های تاریخی، از خروج اسرائیل از غزه تا موفقیت‌های اخیر مقاومت، نشان داده است که تنها مقاومت می‌تواند معادله قدرت را تغییر دهد. با این حال، خطر فتنه داخلی، فشارهای خارجی و نبود وحدت ملی از چالش‌های جدی پیش روی مقاومت است. توافقات جدید مانند توافق پکن فرصتی برای بازسازی وحدت و تمرکز دوباره بر مبارزه با اشغالگری فراهم می‌کند.