چرا آتش بس در لبنان؟

طنین سنتر؛ نتانیاهو اعلام کرده بود که خاورمیانه را تغییر خواهد داد و در عمق ۳ کیلومتری نوار مرزی لبنان خالی از سکنه و آنجا را نوار سوخته می‌کند. کابینه امنیتی رژیم تصور می‌کرد بعد از شوک‌های سنگین عملیاتی به حزب الله و ترور فرماندهان ارشد، با استعداد ۵ لشکر که حدود ۷۰ هزار نیرو دارد، می‌تواند جنوب لیتانی را به راحتی و با کمترین هزینه تصرف کند، اما مقاومت افسانه‌ای رزمندگان زخم خورده مقاومت، محاسبات رژیم را بر هم زد.
حزب الله با عملیات‌های کیفی اثبات کرد قدرت خود را بازیابی کرده و ظرفیت عملیاتی خلاقانه آن مهارناشدنی است که در ذیل به بخشی از اقدامات اثربخش حزب الله که بر محاسبات رژیم و امریکا تاثیر گذار بود، اشاره می‌گردد؛ عملیات بنیامینا و حمله به پادگان شراگا و کشته و زخمی شدن ده‌ها سرباز تیپ نخبه گولانی، حمله به قیساریا و خانه شخصی نتانیاهو، هدف قرار دادن روزانه حیفا و تشدید نارضایتی شهرک نشینان، حمله بسیار اثرگذار یکشنبه به تل آویو، حمله به خانه شخصی فرمانده نیروی هوایی که اشراف عملیاتی حزب الله را نشان داد، تلفات بی سابقه تیپ گولانی در جنوب لبنان که منجر به استعای فرمانده آن شد، تعمیق نارضایتی در عمق مرکزی و تشدید شکاف بین حریدی‌ها و صهیونیسم مذهبی و قرار بازداشت ۱۲۲۶ نفر توسط ارتش که این مسئله بخاطر کمبود سرباز در جنوب لبنان بود.
براین اساس نتانیاهو بر خلاف هیاهوی رسانه‌ای در شرایط اضطرار قرار گرفت و برای مدتی تنفس برای ارتش فرسوده و بازسازی سیستم پدافندی خود را فراهم نمود. البته با توطئه ترکیه و حمایت آمریکا جبهه دیگری علیه مقاومت یعنی سوریه را باز کردند تا مسیر ارسال سلاح به حزب الله را مسدود کنند که حمله تحریرالشام ثابت کرد ترکیه با اسرائیل طرح ریزی کردند.
از طرفی دیگر، حزب الله نیز با توجه به فشار سنگین اجتماعی بخاطر آوارگی بیش از یک میلیون نفر و فشار داخلی لبنان و سازماندهی هر چه بهتر یگان‌های خود آتش بس موقت را پذیرفت.
سوال این است چه کسی برنده این آتش بس است؟
شهرداران شهرک‌های شمالی، مقامات سابق نظیر بنت و لیبرمن، کنست، اعضای کابینه با آتش بس موافق نبودند و از آن تعبیر به آتش بس تسلیم کردند. ۶۹ درصد مشارکت کنندگان در نظرسنجی شبکه ۱۲ بیان کردند اسرائیل پیروز نشده است. بنابراین، فضای عمومی در اسرائیل فضای پیروزی و امیدواری نیست و شهرداران شمالی اعلام کردند به خانه هایشان بر نمی‌گردند.
در طرف مقابل، لبنان بعد از اعلام آتش بس، فوج فوج به جنوب برگشتند و با پرچم‌ها و عکس‌های رهبران مقاومت، کلیپ‌های ضبط شده مردم با تانک‌های منهدم شده در شهرک خیام و بازگشت حزب الله به بعضی مناطق مثل کفرکلا، اعلام پیروزی کردند.
جالب اینجاست، در سال ۲۰۰۶ وقتی قطعنامه ۱۷۰۱ صادر شد، بسیاری از تحلیل گران تصور می‌کردند که رژیم پیروز شده، اما وقتی کمیته وینوگراد تشکیل شد برای بسیاری اثبات شد پیروز مطلق حزب الله بود و پس از آن به یک قدرت منطقه‌ای تبدیل گردید. اکنون نیز بند‌های اصلی توافق ۶۰ روزه قطعنامه ۱۷۰۱ است که حسن فضل الله نیز بر آن تاکید کرد.
واقعیت این است، جنوب لیتانی عمق استراتژیک حزب الله است و بسیاری از اعضای کادر مقاومت در روستا‌ها و شهرک‌های جنوب متولد شدند و زندگی می‌کنند؛ بنابراین جنوب لبنان هویت حزب الله است و هر کسی تصور کند مقاومت لبنان که ماهیت وجودی اش ضدصهیونیستی است به شمال لیتانی برمی گردد، دچار اشتباه تحلیلی شده است.
اگر به تاریخ برگردیم متوجه می‌شویم شرایط سیاسی حزب الله در ۲۰۰۶ به مراتب سخت‌تر از وضعیت فعلی بود و عملاً سنیوره نخست وزیر لبنان در زمین بازی صهیونیست‌ها بود و حزب الله قدرت فعلی را نداشت، اما اکنون حزب الله هسته اصلی قدرت در لبنان است و میقاتی نخست وزیر موقت همراهی نسبتا مناسبی داشت و از طرفی دیگر، نقش حزب الله در حاکمیت لبنان کلیدی است و بدون آن تصمیم گیری راهبردی غیر ممکن است.
از طرف دیگر، دکترین وحدت میادین زنده است و یمن و عراق فعال هستند و ایران نیز با وعده صادق ۳ یک بار دیگر قدرت مسلط خود را نشان خواهد داد.
در پایان باید گفت، معادله ارتش- مقاومت- ملت پابرجاست و این توافق موقت است و امکان نقض آن زیاد است. حزب الله با تقویت بنیه نظامی و سازمانی خود اجازه پیروزی به محور غربی و عبری نخواهد داد.