نقش سلاح مقاومت در توافق گازی اخیر لبنان و رژیم صهیونیستی

گفتگوهای اخیر لبنان و رژیم صهیونیستی بر سر تعیین حدود مرزهای دریایی به نتیجه رسیده و پس از 10 سال دو طرف در خصوص نحوه بهره‌برداری از منابع گازی در دریای مدیترانه به توافق دست یافته‌اند که قرار است در روزهای آینده امضا شود.

گزاره‌های خبری

مناقشه بین لبنان و رژیم‌صهیونیستی بر سر میدان گازی کاریش به سال 2011 برمی‌گردد؛ زمانی که لبنان مختصات مرزهای دریایی جنوبی خود را که 860 کیلومتر مربع تخمین زده می‌شد، به سازمان ملل اعلام کرد. لبنان بعدها اعلام کرده در نقشه‌ای که حدود مرزهای دریایی مشخص شده اشتباهی رخ داده در نتیجه خواستار افزوده شدن ۱۴۳۰ کیلومتر مربع دیگر که بخش‌های از میدان کاریش را در بر می‌گرفت، به محدوده مرزهای دریایی خود شد. درخواست لبنان از آن زمان مورد موافقت صهیونیست‌ها قرار نگرفت، بنابراین در سال‌های گذشته این موضوع عملاً به یکی از مناقشه‌های جدی بین دو طرف تبدیل شده بود.

این مناقشه سرانجام در روزهای گذشته و در پی ورود جدی سید حسن نصرالله، حل‌وفصل شد. براساس توافق به دست آمده، رژیم‌صهیونیستی حق بهره‌برداری از میدان گازی کاریش را حفظ خواهد کرد. در مقابل لبنان هم از حقوق کامل بهره‌برداری و اکتشاف میادین موسوم به «قانا» یا «صیدا»  که بخش‌هایی از آن در آب‌های سرزمینی فلسطین اشغالی قرار دارد برخوردار خواهد بود.

نتانیاهو نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی در واکنش به توافق اخیر اظهار داشته است: «یائیر لاپید نخست‌وزیر کنونی به صورت شرم‌آوری تسلیم تهدیدات سید حسن نصرالله شد. ای شهروندان اسرائیل لاپید زمین دارای حاکمیتی را به همراه میدان گازی بزرگی که متعلق به شماست به حزب‌الله می‌دهد... لاپید اختیار این را ندارد که اراضی دارای حاکمیت را به یک کشور دشمن تحویل بدهد».

گزاره تحلیلی

شاید تا چند ماه پیش کسی تصور نمی‌کرد روزی برسد که رژیم صهیونیستی که از همه جهات نسبت به لبنان در وضعیت مناسبی قرار داشت، در برابر لبنانی‌ها عقب‌نشینی کند و در مذاکرات ترسیم مرزهای دریایی به توافقی تن دهد که به نفع لبنان باشد تا صهیونیست‌ها. چنین پیروزی به دست نمی‌آمد مگر با قدرت نظامی حزب‌الله و تدبیرهای سنجیده سیدحسن نصرالله دبیرکل آن.

بدون «تدابیر سنجیده و هوشمندانه» سید حسن نصرالله و همچنین قدرت‌نمایی و صف‌آرایی نظامی اخیر حزب‌الله در مقابل رژیم‌صهیونیستی امکان توافق به وجود آمده که یک «پیروزی بزرگ» و «تعیین‌کننده» برای لبنان محسوب می‌شود، غیرممکن بود. در حقیقت هشدارهای نصرالله در دفاع از منافع لبنان در ماه‌های اخیر موجب گسترش وحشت فراگیری در سرزمین‌های اشغالی شده بود. این مسأله باعث شد تا مقامات و رسانه‌های صهیونیستی ضمن اعتراف به اینکه نصرالله به و‌عده‌هایش عمل خواهد کرد، ناگزیر به «عقب‌نشینی» از مواضع قبلی و تن دادن به خواسته‌های لبنان شدند و در نهایت نیز صهیونیست‌ها اعتراف کردند که حزب‌الله پیروز شد.

اگرچه آمریکا، دولت‌های غربی و برخی شیوخ عربی خلیج فارس و عناصر داخلی همسو لبنان در سال‌های اخیر بارها ادعا کرده‌اند برای اینکه لبنان رنگ آرامش ببیند باید حزب‌الله سلاح خود را زمین بگذارد و امنیت این کشور را به ارتش واگذار کند، اما در توافقات مرزها ثابت شد که نقش سلاح مقاومت در دستیابی لبنان به توافق تاریخی بر سر مرزهای دریایی و بهره‌برداری از منابع گازی، تعیین‌کننده بود؛ آنهم در شرایطی که این کشور به خاطر بحران مالی و انرژی نیاز شدید به این موضوع دارد.