اتحادیه اروپا

جنگ 12 روزه اخیر با آمریکا و رژیم صهیونیستی که دو قدرت بزرگ نظامی و هسته‌ای در جهان هستند به خوبی نشان داد که هرگونه اقدام علیه امنیت ملی و تمامیت ارضی تا چه اندازه می‌تواند برای نیروهای متجاوز که خطوط قرمز ایران را نقض کردند، پرهزینه و مخرب باشد. اینکه کشورهای شورای همکاری خلیج فارش با صحنه‌گردانی عوامل آمریکایی و اروپایی خیال کنند به دنبال تحولات اخیر به ویژه بعد از جنگ 12 روزه از تمرکز نظامی و امنیتی و ژئوپلیتیکی جمهوری اسلامی ایران در خلیج فارس کاسته شده، بنابراین فرصت مناسبی برای فشار یا امتیازگیری از ایران با طرح ادعاهای ارضی است، تصور کاملاً اشتباهی است که از ناشی از محاسبات غلط است.

روز یکشنبه ۲۳ فوریه، آلمان برای انتخاب بیست و یکمین دولت فدرال خود به پای صندوق‌های رأی رفت و در این انتخابات، حزب راست میانه دموکرات‌های مسیحی به رهبری فریدریش مرتس پیروز شد و این بدان معناست که او احتمالا صدراعظم بعدی آلمان خواهد بود.یکی از مهم‌ترین موضوعات، موضع مرتس در سیاست خارجی و به‌ویژه رویکرد او نسبت به ایالات متحده و اوکراین است. او دیدگاهی منتقدانه نسبت به وابستگی آلمان به آمریکا دارد. در یک میزگرد پس از انتخابات، او از مداخله ایالات متحده در انتخابات آلمان انتقاد و بر «استقلال از آمریکا» تأکید کرد. این موضع‌گیری، تحول مهمی محسوب می‌شود، زیرا مرتس پیش‌تر به‌عنوان یک آتلانت‌گرا شناخته می‌شد. هم‌چنین، این تغییر موضع او را به امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه نزدیک‌تر می‌کند که مدت‌هاست بر خودمختاری راهبردی اروپا تأکید دارد. این همسویی جدید آلمان و فرانسه می‌تواند در سال‌های آینده اتحادیه اروپا را از نفوذ آمریکا دور کند. به‌عنوان مثال، مرتس پیشنهاد کرده است که اتحادیه اروپا درباره اشتراک‌گذاری تسلیحات هسته‌ای با بریتانیا و فرانسه گفت‌وگو کند، اقدامی که می‌تواند به ایجاد یک چتر هسته‌ای اروپایی مستقل از آمریکا منجر شود.

بسیاری از کارشناسان ضمن هشدار درباره تبعات اقدام اخیر بروکسل، مصوبه اخیر اتحادیه اروپا را تنها به نفع اهداف رژیم اسرائیل و برخی کشورهای عرب منطقه می‌دانند.

سناریوی فشارهمه جانبه که توسط آمریکایی ها در مقاطع مختلف به اجرا گذاشته می شود، یک راه حلی برای خروج از بن بست ها و کسب دستاورد توسط واشنگتن است تا از طریق آن بتواند معادلات جهانی و منطقه ای را تغییر دهد.