سرانجام پس از گذشت بیش از ۱۵ ماه از تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم و کابینه افراطی او با آتشبس موافقت کردند. این درحالی است که موضوع آتشبس و مذاکراتی که در این خصوص در جریان بود، از ماهها قبل مطرح بوده و سنگاندازیهای نتانیاهو مانع از این میشد که نتیجهای برای مذاکرات حاصل شود.
در عرصه خارجی به نظر میرسد اختلاف نظر نتانیاهو با ترامپ مشهود بوده هست. ترامپ به رغم حمایت از رژیم صهیونیستی و اعلام مکرر وی مبنی بر اینکه بهترین دوست اسرائیل است، دیدگاه متفاوتی نسبت به جو بایدن سلف خود دارد. به نظر میرسد وی به دنبال این است تا وقت خود را به پروندههایی مهمتر از درگیری در خاورمیانه اختصاص دهد (به ویژه درگیری بر سر اقتصاد جهانی با چین و تمایل به حل و فصل جنگ روسیه و اوکراین) و به همین دلیل میتوان گفت که ادامه جنگ در غزه برای نتانیاهو ممکن نبود و این امکان وجود داشت که با رئیس جمهور جدید آمریکا چالشهایی پیدا کند.
اگرچه نتانیاهو با پذیرش آتشبس در غزه مانع از چالش احتمالی خود با ترامپ شده است، اما تردیدی نیست که در داخل رژیم با مشکلاتی روبرو خواهد شد که میتواند به سقوط کابینه او نیز منجر شود.
آغاز چالشهای داخلی نتانیاهو با تهدیدهای ایتمار بن گویر، وزیر امنیت داخلی، و بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی، بود که بلافاصله با اعلام موافقیت رژیم صهیونیستی با آتش بس، در سخنانی اظهار داشتند که در صورت تصویب آتش بس در کابینه به همراه وزیران هم حزبی خود از دولت خارج خواهند شد. این دو در رایگیری درباره توافق آتش بس نیز رای منفی دادند، اما رای آنها بر تصویب این طرح که با اکثریت دولت و کابینه امنیتی حمایت شد، تاثیری نداشت.
نگرانی بنیامین نتانیاهو، بیشتر مربوط به دوره پس از پایان مرحله اول توافق آتش بس است؛ زیرا وزیر دارایی رژیم در سخنانی تصریح کرد که چنانچه نتانیاهو پس از مرحله اول توافق به جنگ بازنگردد از دولت استعفا خواهد داد و در همین راستا بود که با جزئیات توافق برای پایان دادن به جنگ در مرحله دوم مخالفت کرد. همچنانکه بن گویر هم اعلام کرد که قصد دارد پس از اجرایی شدن توافقنامه از دولت استعفا دهد و در لحظه آغاز مجدد جنگ در نوار غزه، به دولت بازخواهد گشت.
در مورد اثرگذاری تهدیدهای بن گویر و اسموتریچ بر دولت ائتلافی نتانیاهو، لازم به ذکر است که ترکیب کابینه ائتلافی نتانیاهو به گونهای است که سقوط کابینه با استعفای اعضای حزب بن گویر بعید مینماید. اما هر گونه استعفای بیشتر از سوی اسموتریچ میتواند باعث از دست رفتن اکثریت و سقوط کابینه شود.
با توجه به آنچه که گفته و با توجه رویکردی که دو مخالف عمده توافق آتش بس دارند، میتوان گفت که آینده کابینه ائتلافی نخست وزیر رژیم صهیونیستی با سه سناریو مواجه خواهد بود:
۱. استعفای ایتمار بن گویر و ادامه فعالیت کابینه؛ نظر به اینکه درحال حاضر کابینه ائتلافی نتانیاهو ۶۸ کرسی از مجموع ۱۲۰ کرسی کنست را در اختیار دارد، با استعفای اعضای حزب بن گویر و خروج آنها از کابینه، تعداد کرسیهای کابینه ائتلافی به ۶۲ کرسی خواهد رسید که در این صورت کابینه میتواند به فعالیت خود ادامه دهد.
۲. استعفای بن گویر و اسموتریچ و سقوط کابینه؛ با استعفای بن گویر و اعضای حزب او از ترکیب کابینه، ائتلاف تشکیل دهنده کابینه، وضعیت شکنندهای پیدا میکند و چنانچه دیگر وزیر افراطی کابینه (بزالل اسموتریچ) به او بپوندد و حمایت دیگری هم از کابینه نشود، فروپاشی آن قعطی خواهد بود.
۳. استعفای بن گویر و اسموتریچ و ادامه فعالیت کابینه؛ خروج وزیران تندرو از کابینه نتانیاهو این احتمال را تقویت میکند که گروههای اپوزیسیون از پیوستن به کابینه و جایگزین شدن با گروههای تندرو استقبال کنند. به ویژه اینکه پیشتر از سوی یائیر لاپید رئیس حزب «یش عتید» اعلام شده است چنانچه توافق آتش بس امضا شود و وزیران افراطی از کابینه کنارگذاشته شوند، حاضر به همکاری بوده و اجازه سقوط کابینه نتانیاهو را نخواهد داد. امری که با توجه پروندههای قضایی که نتانیاهو با آن مواجه است، میتواند مورد استقبال قرار گیرد.