بنیامین نتانیاهو

رژیم اشغالگر قدس سال هاست که ادعاهای مختلفی را با محوریت ضرورت توسعه ارضی خود مطرح می سازد. ادعاهایی که درونمایه اصلی همگی آن ها اشغال هر چه بیشتر سرزمین های کشورهای همسایه با فلسطین اشغالی و تحقق آنچه "اسرائیلِ بزرگتر" عنوان می شود است. حال اگر از این زاویه به ماجرا بنگریم، رژیم صهیونیستی با اشغالِ سرزمین های جدید در جنوب سوریه، به نوعی قصد دارد زمینه های مساعدی را برای بلندپروازی‌های خود با محوریت ضمیمه کردن سرزمین های بیشتری به اراضی اشغالی فراهم سازد. به رغم تمام تلاش های رژیم صهیونیستی اما باید گفت که این رژیم گرچه به صورت مقطعی بتواند بخشی از سرزمین های سوریه را اشغال کند اما همانند مقاومت فلسطین، شکل گیری مقاومت سوریه در آینده نزدیک، جبهه دیگری را علیه اشغالگری صهیونیست ها ایجاد می کند تا شاهد اجماع برای پایان دادن به اشغالگری این رژیم باشیم. 

ترامپ از زمان اعلام مواضعش در قبال جنگ غزه این موضوع را به خوبی عیان ساخته که تصمیم دارد ضمن اعلام همسویی کامل با منافع دولت بنیامین نتانیاهو ، تمام ابزارهای لازم را جهت پس زدن تمامی عناصر ضد اسرائیلی در منطقه به کار گیرد. در همین راستا، او ظرف مدت زمانی اندکی از آغاز به کار دولتش امتیازات مهمی را برای رژیم صهیونیستی قائل شده است. بر این اساس، منابع نزدیک به دولت ترامپ از اقدام وی برای از سرگیری روند ارسال بمب های دو هزار پوندی برای اسرائیل خبر داده اند که ارائه شان در دولت بایدن تحت تاثیر خرابی های مرگبار و خساراتی که می توانستند در نوار غزه به بار آورند، متوقف شد. از ابتدای آغاز آتش|‌بس در غزه ترامپ مدام بر برنامه خود جهت پاکسازی غزه تاکید کرده است و تاکنون چندین بار از مردم فلسطین خواسته تا جهت تحقق برنامه پاکسازی به کشورهای همسایه مانند مصر و اردن رفته و موقتا در این کشورها ساکن شود. ایده ای که جدا از مقاومت صریح ساکنان فلسطین با واکنش انتقادی مقامات دولت اردن و مصر مواجه شد و حتی جامعه جهانی نیز آن را پیشنهادی نشدنی و غیرممکن خوانده است. ترامپ در حالی ایده کوچ اجباری مردم فلسطین را مطرح می‌کند که منتقدان برجسته ای پیشنهادش را در این رابطه نقض آشکار حقوق بشر دانسته و راهی برای پاکسازی قومی در غزه عنوان می‌کنند.

برخلاف دوران جنگ که غالباً موجب نوعی همگرایی در جبهه درونی جامعه صهیونستی شده بود، مرحله آتش بس و پایان جنگ، به تدریج زمینه های از سرگیری اختلاف و ظهور گسست های داخلی را فراهم می آورد. نخستین چالش مهم نتانیاهو احتمال فروپاشی دولت او می باشد. ائتلاف کنونی در پارلمان (کنست) 62 کرسی در اختیار دارد که 32 کرسی آن متعلق به حزب لیکود به رهبری نتانیاهو می باشد. در این میان، حزب بن گویر یعنی «قدرت یهود» ۶ کرسی را در اختیار دارد، اما بدون این حزب نیز همچنان ائتلاف فعلی می ‌تواند اکثریت پارلمان را تحت کنترل داشته باشد. بن گویر و هم حزبی هایش در اعتراض به توافق آتش بس استعفا داده اند، اما مشکل اصلی نتانیاهو بن گویر نیست، بلکه اسموتریچ است. حزب اسموتریچ ۱۴ کرسی در اختیار دارد و اگر وی نیز از ائتلاف خارج شود، نتانیاهو هیچ شانسی برای حفظ دولت ائتلافی نخواهد داشت. از هم پاشیدگی جامعه صهیونیستی، تخریب بسیاری از زیرساخت ها، آسیب های اقتصادی، فشارهای روانی ناشی از جنگ و خصوصا احساس تحقیر، آوارگی صدها هزار اسرائیلی و نیز پدیده مهاجرت معکوس نیز از جمله چالش هایی است که نه تنها نخست وزیر مستاصل اسرائیل، بلکه مجموعه حاکمیت و دولت بعدی را درگیر خود نموده و طبیعی است که عبور از این چالش ها برای رژیمی که بیش از 15 ماه خود را درگیر یک نبرد سخت و وحشیانه در جبهه غزه نمود، کار آسانی نخواهد بود. از طرفی بازسازی و تقویت ساختار نظامی و تسلیحاتی حماس، کابوس تازه ای را برای صهیونیست ها مبنی بر تکرار طوفانی دیگر همچون طوفان الاقصی ایجاد کرده است.

به نظر می رسد رژیم صهیونیستی با توجه شکست مختلف در ابعاد نظامی، اطلاعاتی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی به بهانه تبادل اسرا و همچنین برای کاهش فشارهای افکار عمومی داخلی و جهانی تن به مذاکره مجدد داده است و از سوی دیگر ضمن ادامه حملات وحشیانه در پایان هر آتش بس موقت، تلاش می کند میان فلسطینیان شکاف و اختلاف ایجاد کند، اما نتانیاهو نه تنها نخواهد توانست حماس را از بین ببرد بلکه او با این اقدامات خود رژیم اسرائیل را نابود خواهد کرد

«با توجه به حجم قابل توجه بحران ها و قطبی شدنِ سیاسی و اجتماعی در اراضی اشغالی، نتانیاهو و طیف سیاسی و نظامی همراه با وی با طرح تهدیدات جدید علیه ایران و بزرگنمایی و انجام مانور در مورد آنچه "تهدید ایران" ادعا می‌کنند سعی دارند تا با استناد به یک تهدید آنی و قریب الوقوع خارجی که همان ایران باشد، تا حدی شرایط داخلی اراضی اشغالی را سامان دهند.»

حضور احزاب راست افراطی و دینی صهیونیستی و حریدی در قدرت از یک سو باعث تشدید بحران و شکاف های داخلی در رژیم صهیونیستی شده و از طرف دیگر رویکردهای افراطی تر از گذشته علیه فلسطینی ها را در پی خواهد داشت.

برگزاری آنچه مهمترین رزمایش مشترک نظامی تاریخ روابط اسرائیل و آمریکا عنوان شده به نظر می رسد که سعی دارد ضعف ها و بحران های دولت نتانیاهو را بپوشاند و از آن تصویری قدرمند نزد رقبا و مخالفانش به ویژه ایران برسازد.

رژیم صهیونیستی درحالی پنجمین انتخابات خود را در سه ونیم سال گذشته برگزار می کند که به نظر می‌رسد شرایط به گونه‌ای است که هیچ کدام از دو جریان رقیب (حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب آینده‌ای هست به رهبری یائیر لاپید) توان به دست آوردن اکثریت اعضای پارلمان (61 کرسی) را ندارند.