بحران غزه

❇️ در میانه شعله‌های جنگ و بی‌ثباتی منطقه‌ای، پایتخت عراق به مرکز تپنده تصمیم ‌سازی سیاسی جهان عرب بدل شد؛ جایی که سران کشورهای عربی گرد هم آمدند تا در برابر بحران بی‌سابقه در غزه، تغییرات ژئوپولیتیکی شتاب‌ گرفته و تهدیدهای نوظهور، موضع‌گیری کنند. ❇️در میانه مذاکرات داغ، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، طرحی را برای اداره غزه پس از پایان جنگ ارائه کرد. بر اساس این طرح، گروه حماس می‌بایست سلاح‌های خود را تحویل دهد و قدرت را به دولت متحد فلسطینی واگذار کند. اما این پیشنهاد با مخالفت فوری حماس مواجه شد. ❇️نشست بغداد اگرچه بار دیگر همدلی عمومی در حمایت از ملت فلسطین را نشان داد، اما در عین حال ضعف ساختاری جهان عرب را نیز نمایان ساخت. اختلاف نظر در مورد آینده غزه، روابط با ایران و سوریه و حتی نوع برخورد با ایالات متحده، مانع از شکل‌گیری استراتژی منسجم و قاطع شد. این پراکندگی مواضع، صرفاً ناشی از تفاوت دیدگاه نبود؛ بلکه نشانگر نبود اراده سیاسی جمعی بود. کشورهای عربی، دارای منافع، پیشینه‌ها و ائتلاف‌های متفاوتی هستند. بدون تحمل هزینه‌های مصالحه و ارائه راهکارهای دشوار، امکان رسیدن به اجماع وجود ندارد. نشست بغداد بار دیگر نشان داد که چنین اراده‌ای هنوز در دسترس نیست و اعراب هنوز نیاز به زمان دارند.

سفر سه روزه دونالد ترامپ به غرب آسیا در ۱۳ تا ۱۵ مه، با زمزمه‌های «خبر بزرگ» او، گمانه‌زنی‌ها درباره آتش‌بس در غزه و طرح دو دولتی را داغ کرده است. این سفر، فراتر از نمایش قدرت، تحت تأثیر نیازهای اقتصادی آمریکا و تغییرات ژئوپلیتیکی شکل گرفته است.◽️ آتش‌بس غزه: ترامپ به دنبال دستاورد دیپلماتیک و نمایش چهره صلح‌طلب آمریکاست. طرح آتش‌بس می‌تواند به «اشغال مدرن» غزه با کنترل کمک‌ها توسط شرکت‌های خصوصی منجر شود. مقاومت فلسطین شروط خود را دارد: پایان تجاوزات، رفع محاصره و بازگشت آوارگان.طرح دو دولتی: وعده به رسمیت شناختن فلسطین مبهم است و حاکمیت واقعی را به آن نمی‌دهد. این طرح با تثبیت اشغال و حذف حماس، حقوق اساسی فلسطینی‌ها را نادیده می‌گیرد. محور مقاومت آن را فاقد مشروعیت و محکوم به شکست می‌داند. تأثیر سفر ترامپ: هدف، حفظ هژمونی آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه است. مقاومت فلسطین و حمایت محور مقاومت، این طرح‌ها را با چالش جدی مواجه کرده‌اند. تجربه شکست‌هایی مثل معامله قرن، نشان‌دهنده ضعف رویکرد قمارگونه ترامپ است. چشم‌انداز منطقه: سیاست‌های آمریکا با ابهام و فشار همراه است، اما ایستادگی ملت فلسطین و هوشیاری منطقه، شانس موفقیت این طرح‌ها را کم کرده است. آینده غرب آسیا نه در دست سیاستمداران خارجی، بلکه به اراده مردم آن وابسته است.

در هفته‌های اخیر، رژیم صهیونیستی با انجام عملیات پراکنده ترور از طریق پهپادها در سکوت نسبی رسانه‌ای، زمینه را برای تشدید خشونت در غزه فراهم کرد. شیب صعودی این حملات، سرانجام به بمباران‌های سنگین هوایی و آغاز دور جدیدی از جنگ تمام‌عیار انجامید. حملات اخیر رژیم صهیونیستی در بستری از بحران‌های داخلی این رژیم صورت می‌گیرد. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر راست‌گرا، تحت فشار افکار عمومی به دلیل شکست در آزادی اسرا و رسوایی‌های قضایی، تلاش می‌کند با شعله‌ور کردن جنگ، اتحاد موقت در جامعه اسرائیل ایجاد کند. از طرفی هماهنگی واشنگتن با تل‌آویو در این تجاوز، غیرقابل انکار است. کاخ سفید رسماً تأیید کرد که رژیم صهیونیستی پیش از حمله، با دولت ترامپ مشورت کرده است. شروع مجدد جنگ در غزه، نه یک درگیری موقت، بلکه حلقه دیگری از زنجیره اشغالگری و آپارتاید صهیونیست‌ها محسوب می‌شود. رژیم صهیونیستی با اتکا به حمایت بی‌قید و شرط آمریکا، می‌کوشد موجودیت خود را بر ویرانه‌های حقوق بشر بنا کند. اما تاریخ نشان داده است که مقاومت‌های مردمی در نهایت پیروز میدان‌اند. آینده غزه نه در توافق‌های ناعادلانه، بلکه در تحقق حقوق تاریخی فلسطینیان، از جمله بازگشت آوارگان و تشکیل دولت مستقل در تمام سرزمین فلسطین از نحر تا بحر معنا می‌یابد. بنابراین هرگونه آتش بس یا توافق نامه‌ای با جرثومه فساد و جنایت (رژیم منحوس صهیونی) شکننده و موقتی بوده و با عهدشکنی‌های مداوم و تاریخی باند جنایت کار حاکم بر سرزمین‌های اشغالی و حامی اصلی‌شان، ایالات متحده آمریکا، چاره‌ای جز مقاومت و مبارزه برای پیروزی کامل و زوال کامل رژیم صهیونیستی باقی نمانده است و به مطابق با سنت های الهی که همواره خون بر شمشیر پیروز است، عمر روزهای سخت کوتاه بوده و فرج و ظفر برای مقاومت فلسطین نزدیک و قریب خواهد بود.