چالش‌های جدید اوکراین در جنگ با روسیه

حمایت‌های تسلیحاتی کشور‌های غربی از اوکراین در جریان جنگ این کشور با روسیه اگرچه از همان زمانِ آغاز درگیری‌ها قابل توجه بود، اما همواره محدودیت‌های جدی نیز برای آنها در نظر گرفته شد. محدودیت‌هایی که اکنون ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور این کشور را در بلاتکلیف‌ترین حالت ممکن برای جنگ با ولادیمیر پوتین قرار داده است.
نزدیک به سه سال از زمان آغاز جنگ در اوکراین می‌گذرد و این کشور در طی این مدت با حجم گسترده حمایت‌های تسلیحاتی که از جانب متحدان غربی خود دریافت کرده، برای شکست ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه وارد عمل شده است. زلنسکی اگرچه در راستای تلاش برای رسیدن به اهداف جنگی خود سعی کرده است از تمامی امکانات و ظرفیت‌هایی که غرب در اختیارش قرار داده است، استفاده کند، با این حال محدودیت‌های بزرگی که بر سر راه وی قرار گرفته است، عملا قدرت هر گونه اقدام اساسی جهت مقابله با روسیه را از وی گرفته است.
موضوعی که اکنون زلنسکی را با یک بن بست بسیار بزرگ مواجه ساخته است، مربوط به موانع استفاده از تسلیحات موشکی دوربرد ارسال شده از جانب غرب برای حمله به عمق خاک روسیه از جانب این کشور است. با وجود آنکه دولت آمریکا بار‌ها و بار‌ها بر مواضع خود در زمینه عدم موافقت با استفاده از تسلیحات دوربرد غربی توسط اوکراین و علیه روسیه تاکید کرده بود با این حال زلنسکی تلاش کرد با انجام تغییراتی در نحوه عملکرد نظامی اش جهت مقابله با مسکو، غرب را برای دریافت مجوز مربوط به تسلیحات مورد نظر تحت فشار قرار دهد.
موضوعی که زمینه ساز ورود نیرو‌های اوکراینی به یکی از مناطق مرزی روسیه شد و در اصل زلنسکی بی هیچ پشتوانه نظامی قوی، طی حمله‌ای غافلگیرانه وارد منطقه کورسک روسیه شده و تا ۳۰ کیلومتری خاک روسیه هم پیشروی کرد. اقدامی که منجر به افزایش حملات مسکو علیه نیرو‌های اوکراینی شده و در نهایت غرب را برای اتخاذ موضعی درست و منطقی در موقعیت بسیار حساسی قرار داد.
در چنین شرایطی زلنسکی از متحدان غربی اش خواست تا محدودیت‌های استفاده این کشور از تسلیحات موشکی دوربرد را لغو کرده و اجازه استفاده از این تسلیحات را برای دفع حملات شدید روسیه به اوکراین دهند. از سوی دیگر روسیه قویا اعضای ناتو و کشور‌های اروپایی و آمریکا را تهدید کرد، هر گونه ارائه مجوز به اوکراین برای لغو محدودیت‌های تسلیحات دوربرد با پاسخ قوی و البته سنگین روسیه همراه خواهد بود.
موضوعی که عملا امکان تصمیم گیری برای همکاری بیشتر با اوکراین جهت مقابله با روسیه را از غرب گرفته است. حتی دیدار مقامات دو کشور انگلیس و آمریکا نیز که قرار بود در مورد نحوه حمایت بیشتر از اوکراین در شرایط کنونی جنگ با روسیه باشد هم به نتیجه‌ای نرسید و دو کشور عملا تصمیم گیری برای ارائه تسلیحات موشکی دوربرد به اوکراین جهت حمله به خاک روسیه را تحت تاثیر نگرانی از بابت تشدید تنش‌ها به تعویق انداختند.
اکنون برای روسیه این موضوع کاملا واضح و مبرهن شده است که عدم توجه آمریکا و دیگر متحدان غربی اوکراین به درخواست‌های این کشور جهت ارائه مجوز برای استفاده از تسلیحات موشکی دوربرد علیه مسکو، عملا راه را برای هر گونه پیشروی اوکراین در جنگ و دفاع از نیرو‌های نظامی اش بسته است.
اهمیت این موضوع زمانی مشخص شده است که مسکو با آغاز ضدحمله خود علیه اوکراین در منطقه کورسک بر این موضوع تاکید کرده است که تا زمان تخلیه کامل این منطقه از قوای نظامی اوکراین به عملیات نظامی اش ادامه داده و حتی عنوان کرده است که نزدیک به ۷۰ هزار سرباز روسی را در منطقه مذکور برای پیشبرد اهداف خود مستقر نماید.
در چنین شرایطی که اوکراین خودش به تنهایی هیچ امکانی برای پیشروی در خاک کشور روسیه ندارد و کشور‌های غربی نیز تحت تاثیر فشار‌های دولت پوتین از فراهم نمودن شرایطی جهت استفاده کی‌یف از تسلیحات دوربرد موشکی برای حمله به خاک روسیه امتناع می‌ورزند: زلنسکی دو راه بیشتر ندارد:
اول اینکه با عقب نشینی از منطقه کورسک روسیه همان مواضع دفاعی پیشین خود را در برابر مسکو اتخاذ کرده و به جای تلاش برای پیشروی در داخل خاک روسیه صرفا معطوف به قلمروی خود باشد.
دوم اینکه همچنان قوای خود را در منطقه کورسک روسیه نگه دارد و شاهد کاهش شدید توانایی‌های نظامی اش برای مقابله با روسیه باشد.
به نظر می‌رسد، در شرایط کنونی که پوتین به هیچ عنوان از مواضع جنگی خود کوتاه نمی‌آید و غرب به رهبری دولت آمریکا هیچ تمایلی برای افزایش تنش‌ها با روسیه ندارد، انتخاب راهکار اول برای زلنسکی عاقلانه‌تر و هوشمندانه‌تر باشد.