آخرین اخبار مربوط به انتخابات ریاست جمهوری
- سعید جلیلی: ضمن احترام به آقای پزشکیان، ایشان کشور را عقب میاندازد. یک نگاه این است که برنامه نمیشود و هشت درصد نمیشود. در رابطه با فضای مجازی مطلب این است که خیلی از مطالب برای رفاه و تسهیلات برای مردم در همین فضای مجازی میتواند شکل بگیرد. این مسئولیت پذیری است که آزادی را تضمین میکند؛ این امر پذیرفته شدهای است که در همه دنیا هست.
- علیرضا زاکانی: وقتی نمایندگان در مجلس شورای اسلامی و در زمان رای اعتماد به بیژن زنگنه (برای وزارت نفت) اعلام مخالفت کردند و گفتند این فرد مایه بدبختی و بیچارگی ملت ایران بوده و مایه شکست و خفت کشور میشود، آقای روحانی در پاسخ عنوان کرد من نمیتوانم حتی ۲ ماه بدون حضور زنگنه دولت را اداره کنم!
- قاضیزاده هاشمی: برخی افراد ۳۰ سال مسئولیت داشتهاند، اما هنوز طمع بازگشت به قدرت دارند. اینها خانههایشان در شمال تهران است و امروز داد میکشند و فریاد میزنند تا هرطور شده دوباره برگردند؛ چون قدرت و ثروت به هم پیوند خورده است. اینها مقابل شخصیتهایی قرار میگیرند که میخواهند ثروت را از مرکز به سراسر کشور پخش کنند.
- محمدجواد ظریف با اشاره به فایل صوتی منتشر شده از علی طیبنیا، وزیر اقتصاد دولت اول روحانی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: به عنوان کسی که بارها قربانی بی اخلاقی و ضبط دزدانه و تقطیع حرف هایم در کلاس و ... بودهام، در کنار دوست و برادر عزیزم دکتر علی طیب نیا، اقتصاددان برجسته و وزیر اقتصاد موفق دولت یازدهم، با مشورت به دکتر پزشکیان عزیز برای ایران خواهیم ایستاد و آرزوی بدخواهان مردم را نقش بر آب خواهیم کرد.
پی نوشت: اخیراً یک فایل صوتی از طیب نیا منتشر شده که در آن گفته است؛ ظریف را ضعیفترین وزیر خارجه بعد از انقلاب میدانم. قویترین کارشناس؛ هر چیزی جای خودش را دارد، قویترین کارشناس، ضعیفترین وزیر.
- حسن روحانی: با یک انتخاب حیاتی و تاریخی میان دو راه مواجه هستیم. «رأی دادن و ندادن» سرنوشت حداقل یک دهه آینده را رقم میزند. با یک دولت تندرو همه ما ضرر میکنیم، چه رأی داده باشیم چه رأی نداده باشیم. یک نامزد تحریم را نعمت و دیگر فاجعه میداند.
- وحید حقانیان: با رای به دکتر پزشکیان، در جهت بالا بردن عزت مقام رهبری. از انتخاب آقای رئیسی تا این دوره، پنج میلیون رای از سبد آراء اصولگرایان کم شده است و به جای رئیس جمهور، همه نابسامانیها را از چشم مقام رهبری میبینند. پزشکیان هم اصولگرا، هم اصلاحطلب و مهمتر از همه مردمی است و به خروج ایران از انزوا فکر میکند.
اذعان آمریکاییها به عدم تغییر سیاستهای ایران با انتخاب رئیس جمهور جدید
ودانت پاتل، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با اشاره به انتخابات ریاستجمهوری در ایران گفت: «ما انتظار نداریم که این انتخابات و هر نتیجهای که داشته باشد، منجر به تغییری اساسی در جهتگیری ایران شود.»
خط تخریب جلیلی از کجا نشات میگیرد؟
آنچه که مشهود است این است که یک هم راستایی بین برخی افراد رسانهای در داخل و رسانههای خارجی وجود دارد. به گونهای که نشریه آمریکایی المانیتور در این زمینه هماهنگ با غربگرایان نوشته است: "ترس از جلیلی سرنوشت انتخابات ایران را رقم میزند؟ پیشتازی پزشکیان نشان دهنده فشار برای تغییرات اساسی در رابطه با اقتصاد و روابط با بقیه جهان است". روزنامه انگلیسی گاردین هم به تازگی با حمله به دکتر جلیلی نوشته است: یک تندروی جهادی قصد ریاست بر ایران را دارد. این روزنامه دو هفته قبل، به قلم «پاتریک وینتور» دبیر سرویس دیپلماتیک خود، ضمن انتشار مطلبی جهتدار به نفع نامزد مدعیان اعتدال و اصلاحات، او را «گزینهای برای اعمال تغییراتی هر چند جزئی در ایران» معرفی کرده بود/ کیهان
انتقاد روزنامه اصلاح طلب از پزشکیان
روزنامه اصلاح طلب شرق: یکی از مهمترین مسائل در انتخابات اخیر، غفلت از موضوع آزادی بود. هیچکدام از کاندیداها از مفهوم آزادی استفاده نکردند و هیچ ایدهای برای افزایش آزادیهای فردی و اجتماعی یا کاستن از محدودیتهای پیشروی آزادی مطرح نکردند. به زبان اصحاب تحلیل گفتمان، مفهوم آزادی دال خالی گفتمانها بود. به نظر میرسد نامزد اصلاح طلبان یا درکی از آزادیهای فردی اجتماعی ندارد و یا اینکه در این زمینه دچار لکنت است.
شکاف در بدنه اجتماعی جریان اصلاحات برای دور دوم انتخابات
روزنامه هم مهین: اصل داستان را باید در جمعه پیش رو جُست و به آن به مثابه فرصتی برای ترمیم شکافِ آمدهها و نیامدهها نگریست و برای آن کوشید. شکافِ آمدهها و نیامدهها را باید پُر کرد تا با پیروزی نامزد توسعهگرا دولتی ملی شکل داد.
اذعان به عدم اعتماد به آمریکا توسط ایران
نشریه آمریکایی فارن پالسی: ایران، از سوی ایالاتمتحده ناامید شده است، از جمله زمانی که آمریکا از توافق هستهای خارج شد. آمریکا خود را در موقعیتی قرار داده که دیگر گزینه جذابی برای ایرانیان نیست. صرفنظر از اینکه چه کسی جایگزین رئیسی در ایران میشود، به نظر نمیرسد هیچکدام از چهرههای سیاسی ایرانی حاضر به پذیرش ریسک سیاسی نزدیک شدن به آمریکا باشند.