در بحث مرجوع شدن کالاهای صادراتی ایران به برخی کشورهای همسایه متأسفانه جوسازی رسانهای در داخل کشور صورت گرفت. این در حالی است که اولاً این مراودات یک نوع عرف در کل جهان است و ثانیاً تنها یک محموله صادراتی ایران به کشور روسیه عودت داده شده بود و شامل کالاهای دیگر نبودهاست. در بحث کالاهای صادراتی همواره کشور خریدار بهصورت تصادفی کانتینر محصولات را چک میکنند و ممکن است در این کانتینرها به کانتینری که درصد رعایت پروتکل مورد نظر آنها در آن رعایت نشده باشد، برخورد کنند و آن را برگردانند که این یک امر رایج در سراسر دنیاست و در صادرات محصولات کشاورزی در سراسر جهان، برخی محصولات به دلیل عدم رعایت درصد پروتکل های مدنظر کشور خریدار، مرجوع میشوند و این بهمعنای مشکلدار بودن کل محصولات نیست. هر کشوری دارای سازمانی بنام "سازمان حفظ نباتات" است که سمهایی که در محصولات استفاده میکنند را ثبت و رجیستری میکنند تا محصول در کشور مقصد با آن سم استفاده شود. بر اساس قانون جمهوری اسلامی ایران نیز سازمان حفظ نباتات کشور وظیفه نظارت بر آفات، بیماریها و علفهای هرز محصولات کشاورزی را دارد و تمام محصولاتی که عرضه میشود توسط این سازمان مورد بررسی قرار گرفته و ضمن بررسی سموم استفاده شده در محصولات، اگر میزان سم باقی مانده در آنها بالاتر از حد مجاز بود، اجازه توزیع به آنها داده نمی شود. در بحث عودت فلفلهای صادراتی به کشور روسیه باید گفت که در نامه ارسالی سرویس فدرال نظارت بر حقوق مصرفکنندگان روسیه آمدهاست که در محمولههای فلفل صادراتی از سوی ایران، چهار سم برای این محصولات استفاده شدهاست که در کشور روسیه به ثبت نرسیدهاست لذا در حقیقت بحث کشور روسیه این نیست که چرا فلفلهای باقی مانده سموم کشاورزی دارند بلکه آنها میگویند در تولید این محصولات از سمومی استفاده شده که مورد قبول این کشور نیست. در فلفلهای صادراتی به روسیه، ایران از چهار سم برای این محصولات استفاده کردهاست که در خود ایران رجیستر و تایید شدهاست. همچنین این چهار سم در اروپا نیز رجیستر و مورد تایید است و هیچ مشکلی ندارد. همچنین دوره کارنسی (یعنی مدتزمانی که باید بگذرد تا اثر سم از بین برود) آن نیز توسط سازمان حفظ نباتات ثبت و طی شدهاست. ذکر این نکته حائز اهمیت است که محصولات ایرانی یکی از سالمترین محصولات در سراسر جهان است و در این خصوص این ایراد بهطرف روسی وارد است که اگر قرار بر عدم استفاده از سموم در محصولاتی که به این کشور صادر شدهاست باشد، باید از سه ماه قبل به ایران اطلاع داده میشد و نه اینکه به صورت ناگهانی موضوع اعلام شود ؛ چرا که از قبل هیچ پروتکل یا تفاهم نامهای به امضای دو طرف نرسیده و حتی مکاتبهای هم نداشته تا شروط واردات مشخص شود و آنها صریحا اعلام کنند که از چه سمومی نباید در محصولات وارداتی استفاده شود.