لبنان بر سر دوراهی

سفر وزیر خارجه کویت به کشور لبنان هر چند به ظاهر با حسن نیت و با هدف کاهش تنش ها و تعارضات بیروت با دولت های حوزه خلیج فارس صورت گرفت، لیکن با توجه به شروط طرف کویتی می توان استنباط کرد واقعیت ماجرا چیز دیگری می تواند باشد، واقعیتی که بررسی شروط و اظهارات احمد ناصر الصباح ماهیت آن را آشکار می سازد، تا جایی که می توان این سفر را بیش از هرچیز هماهنگ با راهبرد محور سلطه در مواجهه با لبنان ارزیابی کرد، چرا که از صدر تا ذیل شروط 12 گانه  ناصر الصباح تمایلات سعودی و غربی گنجانده شده است و وی در مذاکرات خود تعهد بیروت به این موارد را از مهمترین اقدامات لبنان برای کاهش تنش های ضد لبنانی و حتی دستیابی این کشور به مساعدت های نهادهای بین المللی دانسته است.

هرچند علی الظاهر این سفر نیز با استقبال مقامات لبنانی روبرو شده است، اما در عمل نمی توان آن را تلاشی مثمرثمر برای پایان بحران در لبنان دانست چرا که بیش از منافع لبنان و مصالح و نیازمندی های این کشور، مطامع سعودی ها و غرب در آن لحاظ شده است و مقامات لبنانی به این امر کاملا واقف هستند. از این رو می توان متوجه شد که چرا میشل عون از اتخاذ موضعی مشخص در قبال پیشنهادات فرستاده کویت اجتناب کرده و پاسخ به این شروط را به مشورت با نجیب میقاتی، نخست وزیر لبنان و نبیه بری، رئیس پارلمان این کشور منوط کرده است. از سوی دیگر تحلیلگران لبنانی و عناصر بی طرف در جهان عرب و حتی ورای آن شروط طرف کویتی را در راستای پروژه بی خطر سازی لبنان برای رژیم صهیونیستی تحلیل کرده اند و این اقدام را تمهیدی دانسته اند برای حصول پیروزی برای محور سلطه در برابر محور مقاومت در جبهه لبنان، پیروزی که در عرصه میدان و حتی علیرغم هزینه های بسیار سنگین نظامی و خرابکارانه تا کنون موفق به حصول آن نشده اند.

ناصر الصباح کویتی در بیان دلایل ویژه سفر خود به لبنان بدون پرده پوشی نیت خود را آشکار نمود و به این نکات پرداخت که لبنان جدید از سویی نباید محفلی باشد برای هجوم نسبت به جغرافیای عربی و از سو ی دیگر باید کشوری متعهد باشد نسبت به کلیه قطعنامه ها و پیمان های بین المللی و عربی. درک هر چه بهتر این امر با رجوع به شرایط 12 گانه کویت برای بیروت قابل فهم است، از جمله شروط مهمی که شورای همکاری خلیج فارس و رژیم آل سعودی و آمریکا در پی تحقق آن در این مجال هستند عبارتست از:

- تعهد لبنان به کنفرانس طائف از جمله خلع سلاح گروه های شبه نظامی؛

- پایبندی بیروت به قطعنامه های بین المللی و اتحادیه کشورهای عرب؛

- عدم مداخله لبنان در تحولات منطقه؛

- برنامه ریزی مراحل اجرای قطعنامه شماره 1559 شورای امنیت مشخصا درباره خلع سلاح حزب الله؛

- ممانعت از مداخله حزب الله در امور کشورهای حوزه خلیج فارس و امور کشورهای عربی به شکل کلی؛

بر این اساس می توان نتیجه گرفت که اگر عربستان سعودی و آمریکا به عنوان مبتکران اصلی این طرح واقعا به دنبال کاهش مشکلات لبنان بودند، در ابتدا می بایست که تغییر را از خود شروع می کردند و در سیاست های مداخله جویانه خود در این کشور بازنگری می نمودند یا به محاصره اقتصادی و تحریم های ظالمانه ای که بیش از هرچیز مردم لبنان را متأثر کرده است پایان می دادند حال آن که شواهد حکایت از برنامه ریزی برای کاهش مشکلات لبنان ندارد بلکه به سادگی می توان استنباط کرد که هدف از سفر وزیر کویتی به بیروت بیش از هرچیز تحمیل اراده سلطه مآبانه محور عبری، عربی و غربی بر دولت و مردم لبنان است.