در روزهای اخیر شاهد دو رخداد مهم و مؤثر در خصوص تضعیف موقعیت رژیم صهیونیستی و جایگاه آن در مناسبات منطقهای و بینالمللی هستیم: نخست «تعلیق عضویت این رژیم در سازمان عفو بینالملل» و دوم، «اخراج آن از اتحادیه آفریقا» که در نتیجه اقدامات دیپلماتیک و تلاشهای جدی الجزایر و آفریقای جنوبی اتخاذ شد. این اتفاقات در حالی است که در سالهای اخیر شاهد اشتیاق شرمآور و مسابقهگونه برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و منطقه غرب آسیا برای دوستی و گسترش مناسبات سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی، نظامی، امنیتی و غیره با رژیم صهیونیستی هستیم.
بر این اساس سازمان «عفو بینالملل» هفته گذشته ضمن تشکیل جلسه و با قرائت گزارشی با اشاره به وضعیتی که رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان و سرزمینهای اشغالی به وجود آورده است، با استناد به معاهدات و مقررات و اسناد بینالمللی در تعریف آپارتاید، ساختار و نظام این رژیم را یک «ساختار نژاد پرستانه» خواند که جهان باید با آن مقابله کند.
سازمان عفو بینالملل از سازمان ملل درخواست کرده است کمیتهای برای رسیدگی به مصادیق اقدامات و فعالیتهای نژادپرستانه این رژیم در فلسطین اشغالی تشکیل دهد و از کشورهایی که با رژیم اشغالگر قدس ارتباط دارند به ویژه دولتهایی که مناسباتشان با تلآویو گسترده است، خواسته است تا در روابطشان با این رژیم تجدیدنظر کنند.
مهمتر از آن و به فاصله 5 روز از معرفی رژیم صهیونیستی به عنوان یک رژیم نژادپرست، اتحادیه آفریقا نیز با رد عضویت ناظر این رژیم در اتحادیه آفریقا، رژیم صهیونیستی را از این اتحادیه اخراج نمود. هرچند رژیم صهیونیستی هنوز در مجموعه کشورهای آفریقا و کریدورهای مهم این اتحادیه از حضور بالایی برخوردار است، اما اخراج تلآویو از آن یک اقدام عملیِ بسیار مؤثر و جدی برای پایان دادن به روند رو به رشد نفوذ رژیم اشغالگر قدس در آفریقاست که در طول چندین دهه شکل گرفته است.
در خصوص اهمیت راهبردی اخراج رژیم صهیونیستی از اتحادیه آفریقا باید تأکید کرد، عضویت در اتحادیه آفریقا یکی از خواستههای دیرین رژیم صهیونیستی بوده است. این رژیم در طول 20 سال گذشته و از زمانی که «سازمان وحدت آفریقا» جای خود را به اتحادیه آفریقا داد، تلاشهای فراوانی را برای نیل به این منظور به کار بسته بود. پیش از این رزیم صهیونیستی به عنوان عضو ناظر در سازمان وحدت آفریقا حضور و فعالیت داشت که عضویت آن در سال 2002 و با تشکیل اتحادیه آفریقا سلب شده بود.
اخراج رژیم صهیونیستی از اتحادیه آفریقا به معنای آغاز روند تضعیف این رژیم نژادپرست در دومین قاره پهناور جهان است که با توجه به اهمیت به سزایی که از منظر ژئوپلیتیکی، ژئواستراتژیکی و ژئواکونومیکی دارد، از آن با عنوان «قاره آینده» یاد میشود. این موضوع همچنین باعث کاهش توانمندی و همچنین بهرهبرداری آسان رژیم صهیونیستی از منابع غنی و سرشار و عظیم قاره آفریقا در آینده خواهد شد.
شایان ذکر است عضویت ناظر رژیم صهیونیستی مقدمهای برای ورود این رژیم غاصب به سایر سازمانها و ترتیبات منطقهای و بینالمللی مربوط به کشورهای عربی و اسلامی بود که با اخراج تلآویو از اتحادیه آفریقا و پیشتر ضربهای که در سازمان عفو بینالملل خورد، پیشبرد این هدف را که برای آن برنامهریزی شده بود، برای رژیم صهیونیستی دشوار خواهد کرد. پیش از این نیز این موضوع در برخی محافل کشورهای اسلامی و عربی مطرح شده بود که اگر از ورود رژیم صهیونیستی به ترتیبات منطقهای از جمله اتحادیه آفریقا ممانعت نشود، به لطف کشورهای سازشکار عربی در آیندهای نزدیک تلآویو با حماقت تمام وارد اتحادیه عرب و سپس شورای همکاری اسلامی خواهد شد.
دو سیلی محکمی که به صورت رژیم نژادپرست صهیونیستی در سازمان عفو بینالملل و اتحادیه آفریقا زده شد اگرچه دیرهنگام اما لازم و ضروری بود. کشورهای عربی و اسلامی در شرق و غرب جهان نباید به اقدامات همگرایانه و رویکردهای تعاملی رژیمی که به نژادپرستی و اشغالگری و جنایات جنگی مشهور است، تن دهند.