جنگ در نوار غزه نه تنها یک بحران انسانی بی‌سابقه را رقم‌زده است، بلکه بار دیگر جهان را با بی‌عدالتی‌ها و جنایات رژیم صهیونیستی روبه‌رو کرده است. در حالی که جامعه بین‌المللی باید برای توقف این جنایات تلاش کند، همبستگی با مردم مظلوم غزه و حمایت از حقوق آنان بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. مقاومت مردم غزه نشان‌دهنده اراده‌ای قوی برای حفظ کرامت و حقوق انسانی خود است؛ اراده‌ای که می‌تواند الهام‌بخش همه ملت‌های آزاده جهان باشد. اراده‌ای که مانع از دستیابی رژیم نامشروع صهیونی به اهداف خود شده است به گونه‌ای که حتی پوشش رسانه‌ای گسترده صهیوینست‌ها و مانور رسانه آن‌ها پیرامون موفقیت‌ها و دستاورد‌های نظامی بدست آمده کابینه جنگ نتانیاهو نیز نتوانسته است تا واقعیت‌های می‌دانی را تغییر دهد. در میدان واقعیت این است که حماس و مقاومت همچنان زنده است و خبر جذب و آموزش و سازماندهی چند هزار نیروی جدید در شاخه نظامی حماس در غزه در کنار عملیات‌های چریکی دفاع از کوی و برزن در برابر نظامیان صهیونیستی نشان دهنده زنده بودن حماس و مقاومت و عدم امکان نابودی و اضمحلال این گروه مقاومت در غزه است. در این راستا اخیراً شاهد تکاپوهایی از سوی صهیونیست ها و حامیان آن برای پیگیری بحث آتش بس هستیم که بیانگر ادامه ناتوانی صهیونیست ها در مقابله با مقاومت است که همچون آتس بس در لبنان این بار به سمت آتش بس در غزه رفته اند.

اخیراً دیوان کیفری بین‌المللی مستقر در لاهه، حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، و یوآو گالانت، وزیر جنگ سابق این رژیم، را به اتهام ارتکاب جنایات جنگی در غزه صادر کرد.از یک سو، این حکم می‌تواند به عنوان یک حرکت نمادین تلقی شود که هدف آن جلب توجه جهانی به جنایات جنگی و نقض حقوق بشر در غزه است. دیوان بین‌المللی کیفری با صدور این حکم، پیامی قوی به جامعه بین‌المللی ارسال می‌کند که جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت نباید بدون پاسخ بمانند. این اقدام می‌تواند به تقویت اصول حقوق بین‌الملل و افزایش فشار بر اسرائیل برای رعایت حقوق بشر منجر شود. از سوی دیگر، سوالاتی در مورد عملی بودن این حکم مطرح است. اسرائیل عضو دیوان بین‌المللی کیفری نیست و بنابراین ملزم به اجرای احکام آن نمی‌باشد. این بدان معناست که نتانیاهو و گالانت ممکن است به راحتی از پیگرد قانونی فرار کنند، مگر اینکه به یکی از 124 کشوری که عضو اساسنامه رم هستند سفر کنند. در این صورت، این کشورها موظف به دستگیری و تحویل آنها به دیوان بین‌المللی کیفری خواهند بود. فارغ از اینکه این کشورها در برابر تعهدات خود مبنی بر اجرای احکام دادگاه بین المللی کیفری اصرار داشته باشند و یا نادیده بگیرند و در برخی موارد با صلاح دید خود آن را عملیاتی نکنند.

«نشریه انگلیسی گاردین گزارش مفصلی را در مورد قریب به یک دهه سیاستِ تهدید و ارعاب و همچنین جاسوسی رژیم اشغالگر قدس از مقام های ارشد دیوان لاهه منتشر کرده است. گزارشی که مستند به دهه ها مصابحه و گفتگو با مقام های اسبق و فعلی صهیونیست است و البته که در تهیه آن برخی رسانه های مستقر در اراضی اشغالی و دیگر چهره های بین المللی نیز همکاری داشته اند.»

به نظر می‌رسد اگر تل‌آویو برنامه‌ای برای توقف عملیات نظامی در رفح نداشته باشد باید تن به تکمیل فرآیند دادرسی و صدور حکم بازداشت سران صهیونیست، به ویژه نتانیاهو و گالانت دهد.

رژیم صهیونیستی در حال حاضر در یک محاصره کامل نظامی،اقتصادی و سیاسی است. بسیاری از مناطق سرزمین های اشغالی در جنوب و شمال خالی از سکنه شده و از طرفی دریا هم بر روی آن بسته‌شده است و از سوی دیگر مقاومت عراق و لبنان اهدافی را در فلسطین اشغالی مورد هدف قرار می‌دهند. بنابراین باتوجه به شرایط فعلی و دستاوردهای سه گانه اخیر جبهه مقاومت؛ اگر رژیم صهیونیستی بخواهد به مسیر جنگ با تجاوزهای نتانیاهو ادامه دهد قطعاً به سمت پرتگاه و فاجعه پیش خواهد رفت.

مهم‌ترین پیامد حاصل از صدور احتمالی حکم دیوان بین المللی لاهه مربوط به تنزل اساسی جایگاه نتانیاهو در عرصه قدرت سیاسی این رژیم است.

نکته قابل‌توجهی که در تصمیم دیوان بین‌المللی دادگستری برای صدور حکم بازداشت مقامات رژیم صهیونیستی وجود دارد، این است که فارغ از صدور یا عدم صدور این حکم، صرف اتخاذ همین تصمیم در کنار سایر تحولات جهان و واکنش افکار عمومی به جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه بیانگر یک بیداری بی‌سابقه در سطح جهانی است و هم‌زمان افزایش زمزمه‌ها درباره احتمال صدور حکم بازداشت شماری از سران سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی توسط دیوان بین‌المللی دادگستری به خاطر جنایت‌های آن‌ها علیه مردم فلسطین، نشانه‌هایی از ترس و وحشت در «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم اشغالگر نمایان شده است.

اگر دادگاه بین‌المللی دادگستری در کنار اقدامات تأمینی، به آتش‌بس در غزه نیز حکم می‌داد، بهترین رأیی بود که می‌توانست صادر کند اما با این حال، در نظام جهانی که لابی صهیونیست وزن زیادی دارد و آمریکا به عنوان مهم‌ترین حامی رژیم صهیونیستی، اعمال نفوذ زیادی می‌کند، حکم اولیه دادگاه بین‌المللی دادگستری را می‌توان یک «پیروزی بزرگ» برای فلسطین، یک «شکست راهبردی» برای رژیم صهیونیستی و یک نقطه عطف مهم برای «عدالت» دانست