در آستانه روز جهانی قدس، جهان نظاره‌گر یکی از خونین‌ترین و ظالمانه‌ترین فصل‌های اشغالگری صهیونیستی است. جنایات بی‌سابقه جانیان اسرائیلی در غزه، کرانه باختری و قدس شریف، مرز‌های بشریت را درنوردیده و طوفان الاحرار را به نمادی جهانی از قیام آزادگان علیه جنایت و نسل کشی رژیم تبدیل کرده است. این رویداد، فراتر از یک نبرد نظامی/جغرافیایی، یک کارزار هویتی/اجتماعی است؛ کارزاری که در آن، گفتمان مقاومت به رهبری ملت فلسطین، در برابر گفتمان سلطه و استیلا و جنایت، تحت حمایت غرب ایستاده و پیروزی تاریخی خود را نوید می‌دهد. این تحول، روز قدس را به یک نقطه اتصال حیاتی بین مقاومت فلسطین و جنبش‌های ضداستعماری جهان تبدیل کرده است. در دوره پساطوفان‌الاقصی باید یک گام رو به جلو برداشت و فکر کرد که چگونه می‌شود این حضور میلیونی و همبستگی جهانی را به یک "راهبرد عملیاتی پایدار" برای محاصره همه‌جانبه و انزوای بیش از پیش رژیم صهیونیستی تبدیل کرد.

روز جهانی قدس می تواند این واقعیت را فریاد بزند که محدودسازی این رویداد به صرفا مسلمانان، کاملا غلط است و میزان اقبال عمومی به این رویداد در سطح جهانی به اوج رسیده است. در عین حال، حضور گسترده مردم کشورمان در راهپیمایی روز قدس آن هم در بحبوحه تشدید تهدیدات قدرت های غربی و صهیونیست ها علیه کشورمان می تواند در نوع خود بنیان های قدرت ملی ایران و توان بازدارندگی کشورمان در برابر بدخواهان و معاندان را هم تا حد زیادی تقویت کند.