رسانه های داخلی

واکنش روزنامه اصلاح‌طلب به بیانیه اتحادیه اروپا درباره جزایر سه‌گانه ایران
هم‌میهن درباره هم‌صدایی اتحادیه اروپا با امارات درباره جزایر سه‌گانه ایران نوشت: «نکته مهم این موضع‌گیری بی‌شخصیتی دیپلماتیک این اتحادیه است. نه به این دلیل که علیه ایران موضع‌گیری کرده است؛ بلکه به این دلیل که چگونه این اتحادیه حقایق بین‌المللی را بازیچه ملاحظات خودش قرار داده است. اگر این جزایر اشغالی است، چرا در پنج‌دهه گذشته نسبتاً به این اشغال خیالی سکوت کرده بودید؟ بعلاوه از کی تا حالا اتحادیه اروپا با اشغال‌گری مخالف شده است؟ این جزایر را از اشغال شما درآوردند، حالا طلبکار شده‌اید؟ این اتحادیه به‌جای حل مسئله اوکراین دوباره دارد مشکلات خود را به جا‌های دیگر سرریز می‌کند. دقیقاً همان کاری که پس از جنگ جهانی اول به‌ویژه پس از جنگ جهانی دوم در مورد فلسطین انجام دادند و با انتقال یهودیان به آنجا نطفه بحرانی را کاشتند که معلوم نیست کی به پایان خواهد رسید.»
چرا سخن قالیباف درباره لبنان درست است؟
عصرایران نوشت: آنچه از آقای قالیباف در گفتگو با فیگارو نقل شده به لحاظ منطق سخنی کاملاً درست است ولو به این شکل بیان نشده باشد چرا که در میان کشور‌های غربی هیچ یک به اندازۀ فرانسه نگران و دل‌مشغول لبنان نیست. نه به خاطر جنبه‌های انسانی که شوربختانه دنیای غرب در یک سال اخیر از این حیث مردود شده بلکه به این خاطر که فرانسه در لبنان نفوذ دارد و مشخصاً نسبت به مسیحیان آن احساس تغلق خاطر دارد. جمله‌ای که فیگارو از رئیس مجلس نقل یا به او نسبت داده این است که ایران آمادۀ گفتگو با فرانسه دربارۀ قطعنامه ۱۷۰۱ است. نگفته حزب‌الله تحت هیچ شرایطی سلاح را زمین نمی‌گذارد بلکه گفته هر چه را که دولت لبنان و مقاومت برای حصول آتش‌بس تأیید کنند قبول داریم و وقتی پرسیده شده برای گفتگو با فرانسه آمادگی دارید او استقبال کرده است. حالا در این وسط آقای نجیب میقاتی نخست‌وزیر [موقت]لبنان گفته این اظهار نظر مداخله در امور لبنان است! پس با کی مذاکره کنند؟ با اسراییل یا آمریکا؟ معلوم است که فرانسه می‌تواند کمک کند و دولت لبنان مگر بدون جلب حمایت حزب‌الله و بالاتر از آن ایران می‌تواند؟ اصلا کی دولت لبنان را در این وانفسا به حساب می‌آورد؟ اگر ارتش قوی داشتند که از همه لبنانی‌ها حفاظت می‌کرد چه نیاز به مسلح بودن حزب‌الله؟
تصمیم دولت برای حل مشکل حضور ظریف در دولت
شهرام دبیری، معاون پارلمانی رئیس جمهور در گفتگو با ایلنا، درباره این‌که برخی از نمایندگان مجلس معتقدند بر اساس قانون مشاغل حساس معاون راهبردی دولت باید کنار گذاشته شود و تصمیم دولت در این خصوص، عنوان کرد: آقای رئیس‌جمهور جلسه‌ای با مجمع نمایندگان تهران داشتند و دوستان هم مسئله را مطرح کردند. آقای پزشکیان هم توضیح دادند که اقدام قانونی در این ارتباط انجام شده است و لایحه‌ای به مجلس ارائه شده و در سران قوا هم مطرح شده که اگر این مساله به شکل قانونی اصلاح شود، روند ادامه فعالیت آقای ظریف هم انجام خواهد شد.
شرط بهبود اقتصاد، FATF نیست داشتن برنامه و همت است
روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: اخیر روزنامه اصلاحاتی هم‌میهن گزارش داده بود که: «به نظر می‌رسد عزم دولتی‌ها برای حل مشکل اقتصادی کشور از راه‌های گوناگون بیشتر از پیش شده است؛ عبدالناصر همتی، وزیر اقتصاد از پیش بردن مسئله FATF با وفاق ملی سخن می‌گوید و علی ربیعی، از لزوم خروج از سیاهه FATF برای رسیدن به توسعه.» درباره این فضاسازی روزنامه زنجیره‌ای با استناد به سخنان آقایان همتی و ربیعی گفتنی است: اولاً آقای همتی این روز‌ها به جای این که درباره اقدامات ایجابی مربوط به مسئولیت خود گزارش بدهد، به جای وزیران ارتباطات و اقتصاد و امور خارجه سخن می‌گوید و یا به موضوعاتی می‌پردازد که ماهیت کاملا امنیتی پیدا کرده‌اند. ثانیا گفتن این که فلان و بهمان مسئله سیاسی یا امنیتی شرط رشد اقتصادی است و تا آن شرایط محقق نشود نمی‌توان برای رونق اقتصاد کاری کرد. ثالثاً سوژه نخ نمای FATF آش دهان‌سوزی نیست بلکه در دولتی که این دو بزرگوار، رئیس بانک مرکزی، و وزیر رفاه و کار، و سخنگوی دولت بودند به اجرا گذاشته شد، اما به جای آن که از تحریم‌ها بکاهد یا موجب رشد اقتصادی شود به افزایش تحریم‌ها و سقوط رشد اقتصادی انجامید.
مهاجرستیزی، جامعه را در معرض آشوب قرار می‌دهد
فرهیختگان نوشت: پیگیری پروژه مهاجرستیزی یک نتیجه واضح و مشخص دارد و آن هم این است که بالا گرفتن تبلیغات منفی علیه مهاجران افغانستانی و نفوذی خطاب کردن آنها می‌تواند فضای جامعه را برای تمام مهاجران افغانستانی، حتی آنها که به صورت قانونی در کشور زندگی می‌کنند، سخت کند. امری که منجر می‌شود در هر مکان عمومی دعوا و نزاع میان مردم و مهاجران بالا بگیرد و ویدئو‌های دعوا و برخورد نامناسب با مهاجران افغانستانی در فضای مجازی بازنشر پیدا کند و جامعه را مستعد آشوب و ناآرامی کند. تکرار این اتفاقات و ضریب دادن به آن می‌تواند جامعه را در آستانه تقویت یک گسل قرار دهد و به بهانه مهاجرستیزی جامعه را در آستانه آشوب و ناآرامی قرار دهد، آن هم در شرایطی که ایران بیش از گذشته احتیاج به ایجاد احساس وفاق و همدلی میان بخش‌های مختلف جامعه دارد.