واکاوی تأمین تسلیحاتی – نظامی جمهوری آذربایجان توسط رژیم صهیونیستی

طی یکسال اخیر با آغاز عملیات طوفان الاقصی و تشدید تنش و درگیری در کل منطقه تقریباً اکثریت کشور‌های مسلمان و حتی غیرمسلمان جنایات رژیم را محکوم کردند و خواستار قطع روابط سیاسی- نظامی شدند؛ اما تنها کشور مسلمانی که نه تنها (حتی در ظاهر) روابط سیاسی- نظامی خود را با رژیم اسرائیل قطع نکرد بلکه همکاری نظامی و سیاسی میان این دو کشور روی دور تند رفته است. به عنوان مثال، در تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴، شرکت دولتی «آذرسلاح» جمهوری آذربایجان، یادداشت تفاهم استراتژیک با هلدینگ اسرائیلی «آاس» و شرکت تابعه آن «آری آرمز» امضا کرد. این شرکت در تولید تسلیحات کوچک و سبک مطابق با استاندارد‌های ناتو معروف است. همچنین دو شرکت جدید فناوری دفاعی اسرائیل “Meteor Aerospace” و “Spear UAV” قرار است تا پایان سال ۲۰۲۴، با جمهوری آذربایجان قرارداد‌هایی در زمینه توسعه پهپاد امضا کنند. شرکای اصلی اسرائیلی وزارت دفاع جمهوری آذربایجان بدین قرار است: "Aeronautics Defense Systems" و "Israeli Aerospace Industries" و "Elbit systems".
به نظر می‌رسد، همزمان با تشدید و گسترش جنگ در منطقه، این روند افزایشیِ همکاری‌های میان دو کشور جمهوری آذربایجان و اسرائیل اهداف خاصی دنبال می‌شود که در این مقاله به آن پرداخته شده است:
۱. اسرائیل به دنبال تشدید و گسترش جنگ در کل منطقه غرب آسیا و قفقاز جنوبی است؛ برخلاف منطقه غرب آسیا که زمینه و شرایط برتری نظامی و توسعه طلبی‌های اسرائیل فراهم است، در منطقه قفقاز جنوبی با چالش‌ها و ضعف‌های متعددی مواجه است؛ لذا هدف اصلی تل آویو از توسعه همکاری با باکو، تقویت قدرت نظامی به منظور حفظ موقعیت استراتژیک خود در قفقاز جنوبی و کنترل و مبارزه با قدرت‌های برتر این منطقه از جمله ایران است.
۲. نفوذ و کسب اطلاعات جاسوسی و نظارت بر فعالیت‌های ایران از اهداف مهم دیگر است که رهبران دو کشور درصدد هستند با توسعه همکاری‌های نظامی به ویژه در زمینه ساخت ایستگاه‌های جاسوسی در مرز‌های جنوبی جمهوری آذربایجان، به آن جامه عمل بپوشانند؛ بنابراین این فرضیه که در مواقع اضطراری رژیم صهیونیستی از فرودگاه‏های جمهوری آذربایجان جهت پیشبرد حملات به سایت‌های هسته‌ای ایران استفاده خواهد کرد؛ دور از ذهن نیست.
۳. حفظ و توسعه روابط متقابل و جبران هزینه‌های واردات نفت از جمهوری آذربایجان از دیگر اهداف رژیم صهیونیستی است؛ جمهوری آذربایجان علی رغم جنایات بی پایان تل آویو علیه مردم مظلوم غزه و لبنان، همچنان تأمین کننده اصلی نفت خام این کشور از طریق خط لوله انتقال نفت باکو- تفلیس – جیحان است؛ لذا رهبران تل آویو به منظور جبران این خوش خدمتی باکو و در عین حال جبران هزینه ها، بر میزان فروش تسلیحات نظامی می‌افزایند. روندی که روز به روز بر ابعاد وابستگی جمهوری آذربایجان و میزان نفوذ اسرائیل در این کشور سرعت می‏بخشد.
۴. جلوگیری از اقدام متقابل ایران در مسئله ترور رهبران جبهه مقاومت از دیگر اهدافی است که رژیم صهیونیستی در توسعه روابط نظامی با کشور جمهوری آذربایجان دنبال می‌کند. پس از حمله مستقیم ایران به اسرائیل (وعده صادق ۲) دیگر هیچ احتمالی را نمی‌توان رد کرد. اگر قرار باشد کشور‌های منطقه به ویژه جمهوری آذربایجان و کشور‌های خلیج فارس اجازه دهند اسرائیل از خاک و آسمان‏شان برای حمله به ایران استفاده کنند، این احتمال که اینبار اهداف رژیم صهیونیستی در خارج مورد حمله قرار گیرد، وجود دارد.
۵. رفع نگرانی‌های رهبران باکو از توسعه جنگ در منطقه و خطرات آن برای جمهوری آذربایجان؛ از دیگر اهداف توسعه روابط نظامی میان دو کشور جمهوری آذربایجان و اسرائیل است. رهبران باکو متوجه این مسئله هستند که با توجه به سیاست‌های ضدجبهه مقاومت این کشور و خوش خدمتیشان برای رژیم صهیونیستی، آنها را در مظان اتهام و خیانت علیه جهان اسلام قرار داده است؛ لذا هرگونه تغییر معادلات سیاسی در منطقه و تضعیف جایگاه رژیم صهیونیستی، تبعات منفی زیادی علیه باکو به ارمغان خواهد آورد و اساساً می‌تواند تمامی معادلات سیاسی این کشور را بهم بریزد؛ بنابراین رهبران جمهوری آذربایجان تلاش دارند با خرید هرچه بیشتر تسلیحات نظامی تلاش دارند از نگرانی‌های خود بکاهند.
۶. تقویت قدرت نظامی به منظور پیاده کردن سیاست‌های توسعه طلبانه از دیگر اهدافی است که رهبران باکو در خیال خودشان بر آن می‌اندیشند. بر کسی پوشیده نیست که جمهوری آذربایجان به همراهی برخی کشور‌های منطقه در پس پرده از درگیری و جنگ احتمالی میان ایران و اسرائیل خوشحال خواهند بود؛ چراکه این اتفاق می‏تواند ایران را گرفتار جنگی فرسایشی کند و بدین ترتیب یکی از مخالفین اصلی سیاست‌های توسع طلبانه و خائنانه آنها علیه جبهه مقاومت و جهان اسلام دچار ضعف خواهد شد. رهبران باکو خوشحال خواهند بود با تضعیف قدرت ایران، با همراهی روسیه، ترکیه و اتحادیه اروپا انرژی این منطقه را به اروپا صادر شود و حتی با توسعه طلبی نظامی بخشی از خاک ارمنستان را تصرف و مرز میان ایران و این کشور را قطع کنند.