- دولت ترامپ و تقسیم کارِ جهانی علیه قدرتهای نوظهور
- درخواست عفو نتانیاهو در میانه بحرانهای داخلی و بینالمللی
- واکاوی سفر همزمان مقامات ترکیه و عربستان به تهران
- کنترل روند افول و بازتعریف جایگاه شکننده آمریکا
- دونالد ترامپ و نقشه پنهان در قالب جنگ اوکراین
- سفر هاکان فیدان و چرخش آنکارا بهسوی تهران
- الگوی فاطمیِ مقابله با تحریف و شرایط امروز منطقه
- بسیج فرهنگ ناب و کامل از ثمرات انقلاب اسلامی
- لفاظیهای تفرقهافکنانه عناصر همسو امریکایی- سعودی در لبنان
- از تثبیت پیروزی و رد مذاکره تا تقویت بسیج و وحدت ملی
- نظم اروپا به بهای قربانی کردن اوکراین
- رمزگشایی از 2 شوک بزرگ به ترامپیستها
- ترور های رژیم صهیونیستی درلبنان وغزه
- یک پروژه توسعهای یا تغییر جمعیتی؟
- سوختن کرانه باختری در سایه سکوت عربی و جنایت صهیونی
سیاست خارجی دولت چهاردهم درخصوص مذاکرات با غرب
دولت چهاردهم که بر اثر شهادت آیت الله دکتر رئیسی و جمعی از همراهانش در یک انتخابات پیش از موعد بر سر کار آمد؛ از ابتدا از راهبرد مشخص در سیاست خارجه بیبهره بود و آنچه پزشکیان به عنوان منتخب انتخابات چهاردهم در تبلیغات انتخاباتی از سیاست خارجی مدعی بود بیشتر حالت احساسی داشت تا راهبرد سیاست خارجی. در دولت سیزدهم، اما شاهد یک «انقلابی گرایی عملگرا» بودیم که راهبردهای خنثی نمودن تحریم و همراه نمودن آگاهانه اقتصاد و سیاست، مسیر سیاست خارجی بود که از طریق عضویت در سازمانهای همکاری منطقی و بین المللی دنبال شد. نگاه دولت سیزدهم به خنثی سازی تحریم «راهبردی» و رفع تحریم «تاکتیکی» بود.
در تعریف رهبر معظم انقلاب اسلامی از سیاست خارجی، «عزت» به معنای نفی دیپلماسی التماسی چه در کلام و چه در محتوا است. «حکمت» به معنای رفتار و گفتار خردمندانه و محاسبه شده نداشتن اعتماد بیجا به طرفهای مقابل و حرفهای آنها است و «مصلحت» نیز به مفهوم داشتن انعطاف در موارد لازم برای دور زدن موانع سخت و صخرهای و ادامه دادن مسیر است. پزشکیان در مناظرات خود گرچه از مذاکره برای رفع تحریمها، واقع بینی در سیاست خارجی، FATF و عادی سازی روابط بانکی با جهان، نگاه ملی به سیاست خارجی، ایجاد پیوند متعدد با تمام کشورها، تشخیص تهدیدها و بحرانها، مذاکره برای رفع تحریم را به عنوان آرمانهای سیاست خارجی دولت چهاردهم تعریف کرد، اما در نهایت تمامی موارد ذکر شده در سیاست خارجی را بر اساس سه اصل عزت، حکمت و مصلحت دانست و اذعان کرده بود که "من حکمت و مصلحت را وسیلهای برای رسیدن به عزت میدانم و عزت را در بهبود زندگی شما جستجو میکنم. "
شاید ورود مجدد ترامپ به عرصه ریاست جمهوری این فضای مذاکره را در بین سیاسیون و محافل عمومی تقویت نموده باشد؛ اما نظر دولتمردان دولت چهاردهم باید معطوف به سخنان ترامپ در روزهای اخیر باشد و ارزیابی خود را از عزت مداری و رفتار حکیمانه بیان کنند. به طور واضح کارشناسان آمریکایی تاکید دارند ترامپ در عوض مواجهه نظامی باید در پی توافقی جدید با ایران برآید که همراه با محدودیتهای هستهای و محدود کردن نقش منطقی ایران باشد. آیا کمک به تلآویو دشمن به عنوان درجه یک جمهوری اسلامی در منطقه را میتوان نادیده گرفت با آن حجم از رویکردهای ضد ایرانی؟ آیا میتوان سخن کارشناسان آمریکایی برای فعال کردن موج اغتشاشات و نافرمانیهای داخلی و تقویت گروههای متضاد را نادیده گرفت؟ آمریکا در پی آن است با ایجاد رقابت منطقهای و حمایت از آن در پی تضعیف جمهوری اسلامی ایران برآید. این حجم از توطئه به اذعان تمامی نظریه پردازان سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران محلی از عزت و حکمت و مصلحت را در نقشه راه سیاست خارجی کشور متصور نمیسازد. اما راه حل واقعی «ایران قدرتمند» است. تجربه دو دههای مذاکرات هستهای نشان داده که آمریکا و هم پیمانانش هیچگاه حاضر به پذیرفتن عزت و افتخار جمهوری اسلامی ایران نبوده و نیستند و تنها در صورتی میتوان به سمت مذاکرات رفت که مطابق با دستور رهبر معظم انقلاب اسلامی، سه اصل عزت، حکمت و مصلحت رعایت گردد.