اعتراضات مردمی

اختلافات میان نتانیاهو و رونین بار، که به برکناری رئیس شاباک و اعتراف به شکست در طوفان الاقصی منجر شده، نمادی از فروپاشی درونی رژیم صهیونیستی است. این بحران، که ریشه در فساد، سوءمدیریت و تلاش برای حفظ قدرت به هر قیمت دارد، پایه‌های این رژیم را سست کرده و آینده آن را در ابهامی عمیق فرو برده است. رژیم صهیونیستی در گردابی از بحران‌های داخلی و شکست‌های خارجی گرفتار شده است. رسوایی‌های نتانیاهو، اعتراضات گسترده، و فروپاشی انسجام کابینه، همگی نشان‌دهنده ضعف ساختاری این رژیم هستند. از منظر جریان مقاومت، این ضعف‌ها فرصتی بی‌نظیر برای تغییر موازنه قدرت در منطقه فراهم می‌کند. شکست امنیتی، ناکامی دیپلماتیک و بحران مشروعیت، پایان عصر اقتدار اسرائیل و متحدش، آمریکا، را نوید می‌دهد.

استراتژی اسرائیل در سوریه بر اساس یک طرح چندلایه طراحی شده که هدف اصلی آن تغییر موازنه قدرت در منطقه است. محور اصلی این استراتژی، تضعیف همه‌جانبه توان نظامی سوریه است. این حملات عمدتاً مراکز تحقیقات موشکی، انبارهای سلاح‌های شیمیایی و پایگاه‌های نظامی را هدف قرار داده و به تخریب سیستماتیک زیرساخت‌های نظامی سوریه منجر شده است. به‌ویژه در منطقه دامنه کوه الشیخ، تمامی تأسیسات نظامی با خاک یکسان شده‌اند. بُعد دیگر این استراتژی، تسلط بر منابع حیاتی و مناطق راهبردی است. اسرائیل با اشغال سه منطقه آبخیز مهم شامل شیخ حسین، سد سحم جولان و البکار الغربی، کنترل منابع آبی منطقه را در دست گرفته است. علاوه بر این، با گسترش نفوذ خود تا عمق ۲۵ کیلومتری جنوب غربی دمشق و تسلط بر ۵۰۰ کیلومتر مربع از اراضی جنوب سوریه، عملاً یک منطقه حائل گسترده ایجاد کرده است. این اقدامات با هدف ایجاد یک کمربند امنیتی و همچنین اهرم فشار برای مذاکرات آینده صورت گرفته است.در نهایت اینکه تداوم این وضعیت می‌تواند به بی‌ثباتی بیشتر و تشدید تنش‌های منطقه‌ای منجر شود. جنایات رژیم صهیونیستی اما در نهایت بی پاسخ نخواهد ماند و جوانان سوری دوباره عزت و آبروی سوریه در مقابل تجاوزگران را احیاء خواهند کرد.