نواف سلام

سیاست های مداخله جویانه و اعمال نفوذ ایالات متحده آمریکا در کشور لبنان سابقه دیرینه ای دارد. دلیل این امر از یک سو به ساختار ضعیف سیاسی لبنان بازمی گردد که از دیرباز زمینه دخالت های منطقه ای و بین المللی را در این کشور کوچک در اقصی نقاط غرب آسیا فراهم کرده است. از دیگر سو، تعهد خاص واشنگتن نسبت به کیان و امنیت رژیم غاصب موجب شده است، مقامات آمریکایی همواره حزب الله را به عنوان نماد مقاومت علیه اشغالگری اسرائیل تحت فشار قرار دهند. در شرایط فعلی که حزب الله در اثر جنگ ویرانگر رژیم صهیونیستی دچار آسیب شده است، دولت جدید ترامپ به زعم خود فرصت مناسبی یافته تا پروژه فشار سیاسی بر حزب الله را پس از فشارهای امنیتی و نظامی توسط تل آویو، تکمیل نماید. سفر شتابزده اورتگاس، نماینده ترامپ به بیروت برای تشکیل دولت جدید لبنان و اظهارات نسنجیده و مداخله جویانه او در دیدار با مقامات لبنان در این راستا قابل ارزیابی است. از نظر آمریکا حضور حزب الله در دولت خط قرمز محسوب می شود. با این حال موج محکومیت گسترده از سوی جریان های سیاسی و مردمی لبنان علیه معاون فرستاده آمریکا به خاورمیانه، مانع تاثیرگذاری جدی و عملی کاخ سفید در روند تشکیل دولت جدید لبنان شد. از این منظر دولت افراطی ترامپ در ابتدای کار خود در پرونده لبنان یک ناکامی تازه سیاسی را آزمود. در واقع حاکمان جدید کاخ سفید گویی نمی دانند که حزب الله نه تنها یک سازمان مقاومت مردمی است؛ بلکه طی سه دهه گذشته وارد روند سیاسی شده و با توجه به دارا بودن پایگاه گسترده اجتماعی، با شرکت در انتخابات پارلمانی، چندین کرسی نمایندگی و همچنین سابقه حضور در دولت های مختلف را داشته است. در این راستا به رغم فشارهای غربی، حزب ‌الله و جنبش امل هم در دولت جدید حضور خواهند داشت و شیعیان حداقل ۵ وزیر خواهند داشت و این شکست دیگری برای سیاست های مداخله جویانه آمریکا درلبنان است.

برنامه محور غربی- عبری- عربی برای نواف سلام این است که در راستای انزوای حزب الله و خلع سلاح آن گام بردارد در حالی که این مهم را نتواند جامه عمل بپوشاند از طرف سعودی و آمریکا طرد خواهد شد. قبلاً این ماموریت به سعد حریری هم واگذار شده بود که وقتی نتوانست انجام دهد سعودی به طرز تحقیر آمیزی حریری را طرد نمود. به نظر می رسد این قاعده برای نواف سلام نیز تکرار گردد. حزب الله در طول حیات سیاسی خود فراز و فرود های زیادی را پشت سر گذاشته و با حفظ اصول، عمل گرایی را در لبنان دنبال کرده است و به خوبی چالش ها را تبدیل به فرصت کرده است به دلیل اینکه از ساخت درونی مستحکمی برخوردار است و عقبه اجتماعی قدرتمند، پابه کار و فداکاری دارد بنابراین حزب الله، شرایط چالشی موجود را مدیریت می کند. جبهه مقاومت محاسبات راهبردی دشمن را تغییر می دهد و در شرایط مناسب ضربات اساسی و راهبردی به صهیونیست ها وارد می کند که این چنین دچار خطای محاسباتی نگردند. درست است بعضی از عناصر و کلیدی مقاومت شهید شدند اما بازی ادامه دارد و استراتژی مقاومت کیش و مات کردن آمریکا در منطقه و فروپاشی از درون صهیون هاست. این مهم محقق خواهد شد و دوره ترامپ، مقاومت شگفتانه های زیادی رو خواهد کرد و ما در میانه تقابل تاریخی هستیم نه در انتهای آن.

ظاهراً حزب‌الله بر این باور بود که پیش از موافقت با انتخاب عون در هفته گذشته، یک تفاهم سیاسی درباره انتخاب مجدد میقاتی برای نخست‌وزیری حاصل شده است، اما نتیجه به گونه ای دیگر رقم خورد و نواف سلام برای انتخاب نخست وزیری صعود کرد. به همین دلیل حزب الله و امل در انتخاب نخست وزیر رای ممتنع دادند. حزب الله با واقع نگری، قصد تخریب روند سیاسی را ندارد و بلکه با رای به جوزف عون صداقت خود را در کمک به شکستن خلأ سیاسی در این کشور نشان داد. از طرفی، رییس جمهور جدید هر چند تعهداتی همچون انحصار سلاح به دولت را داده است، اما با توجه به شخصیت معتدل و بی حاشیه ای که دارد؛ بعید است خود را با حزب الله درگیر کند و حتی قول هایی مانند دادن منصب وزارت اقتصاد به شیعه و یا بازسازی جنوب مزیتی است که در وهله اول حزب الله از آن منتفع خواهد شد. نخست وزیر جدید نیز با آنکه ممکن است در صدد محدودسازی نفوذ حزب الله برآید؛ بعید است با حزب دچار تنش شود و در عین حال، با توجه به سوابق و جایگاه بین المللی می تواند به تقویت لبنان و به ویژه حل بحران اقصادی و نیز منع توسعه طلبی اسرائیل در لبنان کمک کند، امری که طبعا با مخالفت حزب الله مواجه نخواهد شد.