ماجراجویی نظامی

«یکی از اهداف اصلی دولت آمریکا از اعزام ناوشکن های خود به مجاورت آبهای ونزوئلا، جلوگیری از گسترش نفوذ کشورهای رقیب مثل چین و روسیه در آمریکای لاتین است. ونزوئلا به عنوان کشوری که روابط نزدیکی با این قدرت‌ها دارد، تهدیدی برای سلطه آمریکا محسوب می‌شود. ارسال ناوهای جنگی به این منطقه، در واقع نمایشی از قدرت نظامی آمریکا برای هشدار به این کشورها و حفظ هژمونی ادعایی واشینگتن در منطقه است.» طنین‌سنتر؛ دولت آمریکا به تازگی اقدام به ارسال شماری از ناوشکن های خود به آب های پیرامونی کشور ونزوئلا کرده است. دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا و اعضای ارشد تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دولت وی مدعی هستند که این اقدام آن ها در راستای تامین منافع و امنیت ملی آمریکا است. حتی برخی مقام های آمریکایی هشدار داده اند که امکان دارد ادوات و نیروهای نظامی بیشتری را نیز به مجاورت سواحل ونزوئلا ارسال کنند و حتی دست به حملات هدفمند در خاک این کشور بزنند. پیش از این، دولت ترامپ برای دستگیری نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا یک جایزه نقدی را نیز تعیین کرده بود. با این حال، دولت ونزوئلا اعلام کرده که آماده مقابله با ماجراجویی های احتمالی دولت آمریکا است و البته که نیروهای نظامی این کشور نیز در بالاترین سطح از آمادگی به سر می برند.

چهارمین دور مذاکرات هسته ای میان مقامات دو کشور ایران و آمریکا در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ماه در شهر مسقط، پایتخت عمان، برگزار شد. این مذاکرات در حالی انجام شد که تنش ها در منطقه افزایش یافته و فشارهای سیاسی زیادی از سوی بازیگران مختلف بین المللی بر دو طرف وارد می شود. ❇️به طور کلی می‌توان 3 محور اصلی برای چهارمین دوره از مذاکرات هسته ای ایران و آمریکا در مسقط در نظر گرفت: 1. موضوع مربوط به غنی سازی اورانیوم 2. موضوع مربوط به تحریم‌های اعمال شده علیه ایران 3. موضوع مرتبط با برنامه موشکی ایران. ❇️ عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، مذاکرات را«صریحتر و جدیتر» از دوره های قبل توصیف کرد و اظهار داشت که بحث‌های مفیدی در این دوره مطرح شده است. در مقابل، استیو ویتکوف، نماینده ویژه آمریکا، نیز مذاکرات را مثبت ارزیابی کرد. ❇️با این حال می توان با توجه به روند برگزاری چهار دوره مذاکرات اخیر چند سناریوی اصلی را برای آینده مذاکرات میان دو کشور طرح کرد: 1. شکل گیری توافق گام به گام در سطح محدود 2. شکست کامل مذاکرات و تشدید تنش میان دو کشور 3. ادامه مذاکرات بدون نتیجه قطعی و نهایی. ❇️با این حال موضوعات مهمی مانند: 1. سفر ترامپ به خاورمیانه 2. تنش های منطقه ای می تواند تا حد زیادی چشم اندازه آینده مذاکرات میان آمریکا و ایران را تغییر دهد.

مساله مرجعیت رسانه ای در جریان مذاکرات بسیار مهم است. ترامپ به صورت شخصی، و تریبون‌های تبلیغاتی همسو با وی به صورت گروهی و منسجم، سعی دارند روایت ها و مسائل مطلوب خود را در مورد مذاکرات به افکار عمومی بین المللی ارائه کنند و از این رهگذر، ایران را تحت فشار قرار دهند. این مساله در مدت اخیر بارها از سوی تحلیلگران رسانه و معادله هسته ای ایران مورد اشاره بوده است. 1) نباید اجازه داد که ترامپ و ترامپیست ها، روایت های یک طرفه خود را در مورد مذاکرات ارائه کنند یا شانتاژهای تبلغاتی ایجاد کنند و از این طریق بر فضای مذاکرات اثرگذاری داشته باشند. نتیجه مذاکرات صرفا در اتاق مذاکره تعیین تکلیف نمی شود و طیفی از مولفه ها در این رابطه موثرند که رسانه یکی از مهمترین آن ها است. 2) در عین حال، باید مراقب تحرکات مخرب احتمالی صهیونیست ها علیه ایران نیز باشیم. رژیم اشغالگر قدس بزرگترین بازنده شکل گیری فضای مثبت با محوریت پرونده هسته ای ایران و حصول یک توافق عزتمندانه برای ایران است. از این رو، تجربیات تاریخی نشان داده که هیچ بعید نیست این رژیم، دست به اقدامات تروریستی نظیر به شهادت رساندن چهره های مهم یا ضربه زدن به تاسیسات مهم هسته ای کشورمان بزند. موضوعی که هوشیاری مقام‌های ایرانی و دستگاه های امنیتی کشورمان را طلب می کند و البته که به نظر می رسد در این رابطه تدابیر لازم اندیشیده شده است.