علی ساجد

سفر آنتونی بلینکن به عراق و منطقه، بیش از هر چیز نشان‌دهنده پیچیدگی‌ها و چالش‌های کنونی در سیاست خارجی ایالات متحده است. از یک سو، ایالات متحده در تلاش است تا از نفوذ ایران در عراق و سوریه جلوگیری کند، و از سوی دیگر، با توجه به تحولات اخیر در غزه و سوریه، نیاز به تقویت همکاری‌های بین‌المللی و حمایت از نیروهای محلی در مقابل تهدیدات مشترک دارد. در این راستا، ایالات متحده احتمالاً به دنبال تمدید حضور نظامی خود در عراق و سوریه است تا بتواند به صورت مؤثرتری در مقابله با تهدیدات منطقه‌ای و بین‌المللی عمل کند. قدرت گرفتن گروه‌های رقیب نیروهای مورد حمایت آمریکا در سوریه به چالشی برای واشنگتن در منطقه و سوریه تبدیل شده است که لزوم حفظ و تقویت آنها در دوره پساگذار تحولات سوریه برای این کشور اهمیت حیاتی دارد.

به نظر می‌رسد دولت ترامپ نیز به دلیل افزایش هزینه‌های انسانی و مادی خود چندان تمایلی به تداوم حضور رزمی خود در عراق نداشته و به احتمال زیاد بر توافق بایدن با بغداد مبنی برخروج نظامی از عراق پایبند باشد. ایالات متحده تلاش می‌کند تا با افزایش فشار دیپلماتیک بر عراق و تشویق این کشور به اتخاذ سیاست‌های مستقل‌تر، نفوذ ایران را در عراق کاهش دهد. واشنگتن همچنین به نهادهای مدنی و سازمان‌های غیردولتی عراقی در آستانه انتخابات 2025 پارلمانی عراق کمک بسیاری خواهد کرد تا ظرفیت‌های نظارتی خود را تقویت کرده و سعی نمایند چهره‌های سکولار و غربگرا را راهی پارلمان این کشور کنند. از طرفی عراق همچنان به نفت به عنوان منبع اصلی درآمد خود وابسته است بنابراین آمریکا در دوره ترامپ همچنان به کمک‌های اقتصادی خود به عراق ادامه داده و به ویژه در زمینه توسعه زیرساخت‌ها و انرژی، روابط اقتصادی خود را با هدف تسهیل صادرات نفت به آمریکا تقویت نماید.

طبیعت در هم تنیده پدیده های سیاسی، اجتماعی و امنیتی از یک سوی و ناهمگونی عناصر و مولفه های موثر بر فضای تحولات عراق در ابعاد گوناگون سبب پیچیدگی مضاعف تحولات این کشور شده است.