اختلافات میان نتانیاهو و رونین بار، که به برکناری رئیس شاباک و اعتراف به شکست در طوفان الاقصی منجر شده، نمادی از فروپاشی درونی رژیم صهیونیستی است. این بحران، که ریشه در فساد، سوءمدیریت و تلاش برای حفظ قدرت به هر قیمت دارد، پایه‌های این رژیم را سست کرده و آینده آن را در ابهامی عمیق فرو برده است. رژیم صهیونیستی در گردابی از بحران‌های داخلی و شکست‌های خارجی گرفتار شده است. رسوایی‌های نتانیاهو، اعتراضات گسترده، و فروپاشی انسجام کابینه، همگی نشان‌دهنده ضعف ساختاری این رژیم هستند. از منظر جریان مقاومت، این ضعف‌ها فرصتی بی‌نظیر برای تغییر موازنه قدرت در منطقه فراهم می‌کند. شکست امنیتی، ناکامی دیپلماتیک و بحران مشروعیت، پایان عصر اقتدار اسرائیل و متحدش، آمریکا، را نوید می‌دهد.

که اساساً هر گونه مذاکره با آمریکایی‌ها دارای سه متغیر اصلی در داخل ایالات متحده است: 1) رئیس جمهور فعلی آمریکا 2) روسای جمهور بعدی آمریکا 3) مجلس کنگره و سنا آمریکا. به نظر می‌رسد که دلیل اصلی اینکه ایالات متحده قابل اعتماد نیست و پیمان شکن است به خاطر این است که هر کدام از سه متغیر پیشتر ذکر شده توانایی تغییر دادن سیاست‌ها و بازپس گیری امضاها به صورت یکجانبه را دارند لذا مذاکره و بر سر میز نشستن در چنین شرایطی عاقلانه محسوب نمی‌شود. گفتنی است ایران در واکنش به تحولات بین‌المللی و تجربه‌های گذشته، رویکردی محتاطانه و مبتنی بر راستی‌آزمایی را اتخاذ کرده است. ایران، تقریباً مشابه روسیه و چین، با تکیه بر درس‌هایی که از مذاکرات تحقیرآمیز برخی کشورها مانند اوکراین، مکزیک و کانادا گرفته، شرط اصلی خود برای ورود به مذاکره مستقیم را پایبندی عملی طرف مقابل به وعده‌ها اعلام کرده است. این در حالی است که وعده‌های کشورهای غربی در مواردی نظیر اوکراین، غزه و حتی در قبال روسیه، بارها متزلزل و غیرقابل اعتماد بوده است. . ایران تأکید کرده است که در شرایط فشار حداکثری، حتی این روزنه محدود مذاکرات غیرمستقیم نیز ممکن است کاملاً بسته شود. این پیام آشکارا نشان‌دهنده اهمیت احترام به حقوق و منافع ملی ایران در هرگونه مذاکره و تعامل آینده است. در حوزه منطقه‌ای آنچه که از آن با عنوان نیروی‌های نیابتی ایران توسط آمریکایی‌ها یاد شده است به صراحت اعلام شده است که چنین نیست و دولت‌ها و گروه‌های مقاومت حاضر در منطقه مستقلاً در برابر زیاده خواهی‌های آمریکایی و تجاوزات و جنایات رژیم غاصب صهیونی عملیات انجام می‌دهند و برای هر گونه مذاکره‌ای با ایشان نیاز است تا آمریکایی‌ها مستقلاً با هر کدام از آن‌ها مذاکره داشته باشد. در خصوص ادعاها و درخواست ترامپ مبنی بر مذاکره بر سر مسائل دفاعی و موشکی هم موضع گیری ایران ثابت و اصولی و هوشمندانه است. رهبر انقلاب در سال ۱۳۹۸ طی یک سخنرانی به‌طور شفاف و قاطعانه تأکید کردند که توانایی دفاعی و نظامی کشور از مسائل اصلی و حیاتی انقلاب اسلامی است و مذاکره درباره این موضوع به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. و در نهایت پاسخ جمهوری اسلامی ایران به بخش پایانی نامه که احتمالاً تهدید نظامی ایران می‌باشد نیز قاطع و هوشمندانه بوده و رونمایی از تونل‌های موشکی جدید و موضع گیری های اخیر فرماندهان سپاه و ارتش در برابر یاوه گویی ها و هرگونه تهدید خارجی نیز در همین زمینه قابل بررسی و تحلیل است. در نهایت، آنچه که امروز بیش از هر چیز دیگری نیاز است، هوشیاری و اتحاد ملی است. تنها با همبستگی و آگاهی می‌توانیم در برابر تهدیدات ایستادگی کنیم و آینده‌ای روشن برای کشورمان بسازیم.

در جهان پرتلاطم روابط بین الملل، مذاکره به مثابه ابزاری برای حل و فصل اختلافات شناخته می‌شود. اما زمانی که یکی از طرفین، مذاکره را نه به عنوان فرصتی برای تفاهم، بلکه به مثابه اهرمی برای تحمیل خواسته‌های یکجانبه تعریف کند، ماهیت این تعامل تغییر می‌کند. جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دهه گذشته، همواره با چالش «تحمیل اراده» قدرت‌های غربی، به ویژه ایالات متحده، مواجه بوده است. در این میان، بیانات اخیر مقام معظم رهبری در ۱۸ اسفند ۱۴۰۳، که در جمع مسئولان نظام ایراد شد، چارچوبی تحلیلی برای درک این پدیده ارائه می‌دهد. این نوشتار با استناد به گفتمان ایشان، به بررسی ماهیت تحمیل اراده آمریکایی از طریق مذاکره، دلایل عدم مذاکره با ترامپ، و مکانیسم‌های مقاومت در برابر این استراتژی می‌پردازد.

در موضوع چین، بازگشت ترامپ ممکن است منجر به اعمال تعرفه ۶۰ درصدی بر کالاهای چینی شود که ضربه‌ای جدی به اقتصاد این کشور محسوب می‌شود. . نگرانی پکن از سیاست‌های پیش‌بینی‌ناپذیر ترامپ همچنان وجود دارد، اما این چالش‌ها ممکن است روابط اقتصادی بین چین و اروپا را تقویت کنند. علاوه بر این، کم‌علاقگی ترامپ به حمایت از تایوان ممکن است فرصتی برای پکن باشد تا در مسائل مربوط به این جزیره فشار بیشتری بر واشنگتن وارد کند.اینکه ترامپ به دنبال اجرای سیاست حمایت گرایی داخلی، تلاش خواهد کرد تا هزینه‌های حمایت از اسرائیل را از نتانیاهو گرفته و هزینه‌های ادامه جنگ را دیگر بر ایالات متحده تحمیل نکند. به نظر می‌رسد که ترامپ تلاش خواهد کرد تا در راستای سیاست انزوا‌گرایی که در چهار سال اول ریاست جمهوری خود داشت، بحران‌های بین المللی را با متحدین نیابتی خود مدیریت کند بنابراین در بحران جنگ غزه با کاهش نفوذ آمریکا در اسرائیل و جنگ تلاش خواهد کرد تا این بحران به دست خود رژیم صهیونیستی حل و فصل شود. همچنین ترامپ تلاش خواهد کرد تا با تحت فشار قرار دادن جبهه مقاومت و با انجام بازی رسانه‌ای و سیاسی و تبلیغاتی، توافق نامه آتش بس و صلحی که همراه با امتیازات بسیار زیاد برای اسرائیل باشد را اجرایی کند.با وجود بحران‌های جاری مانند اوکراین و تایوان، ترامپ وعده داده که با رویکردی سریع و قاطع به این مسائل پایان دهد.. در نهایت، سیاست خارجی ترامپ با عدم قطعیت همراه خواهد بود که در کوتاه‌مدت ممکن است موفقیت‌هایی به ارمغان بیاورد، اما می‌تواند به تضعیف موقعیت آمریکا در صحنه بین‌المللی منجر شود.

انتخاب نچندان مقتدرانه مک کارتی به ریاست مجلس نمایندگان آمریکا ابعاد مختلفی را در صحنه سیاسی آمریکا مشخص کرده است. ترامپ از کارت‌های بازی خود در مجلس‌نمایندگان برای تقویت حضور و تاثیرش در داخل حزب‌جمهوری‌خواه نهایت استفاده را خواهد برد