تایید اجتماعی

وصیت‌نامه نوبل و معیارهای آرمانی سیاسی: بر اساس وصیت‌نامه آلفرد نوبل (۱۸۹۵)، جایزه صلح باید به افرادی تعلق گیرد که بیشترین تلاش را برای "برادری ملت‌ها"، "کاهش تسلیحات نظامی" و "ترویج کنفرانس‌های صلح" کرده‌اند—معیارهایی آرمان‌گرایانه که در عمل، به ابزاری ژئوپلیتیکی برای نهادهای غربی تبدیل شده. انتخاب‌های بحث‌برانگیز مانند اوباما (۲۰۰۹، بدون دستاورد ملموس) یا کیسینجر (۱۹۷۳، علی‌رغم نقش در جنگ ویتنام) نشان‌دهنده "قطبی‌سازی سیاسی" و "ابزاری‌سازی" جایزه برای مشروعیت‌بخشی به برنامه کار غربی است. امسال، کمیته نوبل ماریا کورینا ماچادو را برگزید، با تمرکز بر "حقوق دموکراتیک" در ونزوئلا، که بازتاب‌دهنده اولویت‌های ضداستبدادی غربی است.