غرب آسیا

آمریکا و رژیم صهیونیستی طی دو سال اخیر وارد معرکه سختی در منطقه شدند و کلیه ابزارهای نظامی و غیر نظامی را جهت تحقق اهدافی چون ایجاد نظم نوین منطقه ای، تضعیف محور مقاومت و پیشبرد پروژه عادی سازی به کار گرفتند. آخرین تلاش مربوط به ارائه طرح 20 بندی دونالد ترامپ بود که سعی کرد با ترسیم چهره ای صلح طلب، خود را منجی و قهرمان تحولات غرب آسیا به ویژه جنگ غزه نشان دهد و به دنبال آن راهبردهای مشترک خود با رژیم صهیونیستی را در منطقه دنبال کند. با این حال و به رغم ضربات سختی که بر پیکره مقاومت وارد ساختند، مقاومت به منزله یک گفتمان و فرهنگ در منطقه همچنان استوار و پابرجاست و با توجه به ظرفیت های شگرفی که دارد قادر به بر هم زدن اهداف و راهبردهای دشمن می باشد. حماس در غزه کاملا از بین نرفته و به رغم انعطاف و عقب نشینی تاکتیکی می تواند در فرصتی مناسب توفان دیگری برپا کند؛ خصوصا آنکه نوار غزه پس از دو سال جنگ تبدیل به توده ای از خشم و نفرت شده و قابلیت انفجار دارد. حزب الله لبنان به ترمیم کادر و زیرساخت های خود پرداخته و همچنان تهدید بزرگی علیه امنیت رژیم صهیونیستی محسوب می شود. انصارالله یمن نیز در جنگ غزه نشان داد در هوا و دریا قادر به تهدید و ضربه زدن به آمریکا و اسرائیل می باشد و همچنان از قابلیت و توانمندی های بالایی برخوردار است. حشدالشعبی عراق نیز در مقابل فشارهای داخلی و خارجی ایستاده و بالاخره جمهوری اسلامی ایران در جنگ 12 روزه نشان داد که قادر به بر هم زدن محاسبات دشمن و تغییر معادلات منطقه می باشد.

لبنان با بحران اقتصادی عمیق، زیرساخت‌های آسیب‌دیده و چالش حضور پناهندگان مواجه است؛ فضایی مناسب برای قدرت‌هایی که می‌خواهند با هزینه‌ای اندک، نفوذی بلندمدت کسب کنند. ژاپن دقیقاً از همین نقطه وارد شده است. جایکا از دهه ۱۹۵۰ با لبنان همکاری دارد و در دهه‌های اخیر با پروژه‌هایی در بخش آب، آموزش، محیط زیست و حمایت از پناهندگان، به یکی از مهم‌ترین بازیگران عرصه کمک‌های توسعه‌ای این کشور بدل شده است. پروژه‌هایی چون «کنترل آلودگی ساحلی صیدا و کسروان» با بودجه‌ای بیش از ۱۲۰ میلیون دلار، «بازسازی مدارس و زیرساخت‌های آموزشی» برای بیش از ۱۰۰ هزار دانش‌آموز، و «توانمندسازی شهرداری‌ها برای مدیریت بحران پناهندگان»، ظاهراً اهداف بشردوستانه دارند؛ اما در لایه زیرین، بستری برای تثبیت جایگاه اقتصادی و ژئوپلیتیکی ژاپن در لبنان هستند. این پروژه‌ها، توکیو را به عنوان یک شریک قابل اعتماد در حوزه آب، انرژی و زیرساخت مطرح می‌کند؛ حوزه‌هایی که مستقیماً با آینده گازی و دریایی شرق مدیترانه مرتبط‌اند.