رسانه های داخلی

پیام پزشکیان بعد از رأی اعتماد مجلس به همه وزرای پیشنهادی
رییس جمهور با انتشار عکسی در کنار روسای قوای مقننه و قضاییه نوشت: «وفاق برای ایران.»
واکنش‌ها به دفاعیه نهایی پزشکیان از وزرای پیشنهادی خود
- عبدالله گنجی: پزشکیان فراجناحی وارد شد و مجلس فراجناحی رأی داد. همسویی و وفاق دو طرفه شد. برخی تویتری‌ها هم سنگ روی یخ شدند.
- شریعتمداری: جناب پزشکیان در جلسه علنی دیروز مجلس و پیش از آن نیز به تلویح و گاه به تصریح فرموده بودند که در انتخاب تمامی وزرا با رهبر معظم انقلاب «هماهنگی» شده است! این ادعای ایشان بلافاصله به دستاویز و بهانه‌ای برای دشمنان تابلودار نظام تبدیل شد که با استناد به اظهارات آقای پزشکیان، مردم‌سالاری و جایگاه مجلس و حتی اختیارات رئیس‌جمهور را در جمهوری اسلامی ایران به زیر بکشند! انتظار آن است که پزشکیان اظهارات مورد اشاره دیروز خود را تصحیح بفرماید و راه را بر سوءاستفاده دشمنان سد کرده و آنان را مانند همیشه ناکام بگذارید.
- مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران با اشاره به تکرار وعده‌ها از سوی پزشکیان در دفاعیه آخر از کابینه پیشنهادی‌اش گفت: من خیلی خوش بین هستم که در مقابل امتیازات سیاسی آقای پزشکیان در جهت انسجام ملی و وحدت ملی دادند و رضایت رهبر معظم انقلاب اسلامی و همراهی مجلس را هم جلب کردند، مقدمه گشودن گره‌های مهم از زندگی مردم باشد. از مزایای رهبری مستقر و مقتدر این است که در همچین مواقعی تأیید ایشان کارساز است و آقای پزشکیان قدرت رهبر معظم انقلاب اسلامی را پشت سر دولت آورد و این آغاز یک دوره جدید از تعاملات در درون نظام است.
- علی مطهری: این طور نیست که آقای پزشکیان از رهبر معظم انقلاب اسلامی هزینه کرده باشد بلکه شفاف سازی کرد و واقعیات را گفت. نمایندگان را در جریان گذاشت که فلان وزیر مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی است تا این موضوع را بدانند و در رأی‌شان تاثیر بگذارد. به نظر من کار درستی است که مسائل پشت پرده‌ای نداشته باشیم. اگر فضای تفاهم همین طور باقی بماند، این دولت می‌تواند موفق باشد. عنوان وفاق ملی، عنوان خیلی خوبی است که برای دولت بیان شده و می‌تواند در موفقیت آن موثر باشد.
همکاری دولت و مجلس زمینه‌ساز حل مشکلات کشور
صبح‌نو نوشت: به نظر می‌رسد که نه دولت تمایلی به دور زدن مجلس داشته و نه مجلس با نگاه منفی به کابینه رئیس‌جمهور می‌نگرد. این نوعی رابطه جدید میان قوای کشور است که می‌تواند فضای سیاسی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. رابطه میان مجلس و دولت در واقع مرتبط با تعاملات میان قالیباف و پزشکیان است؛ رابطه‌ای که حتی در زمان اوج رقابت‌ها نیز دچار تخریب نشد و در فضایی معقول و پایدار باقی ماند. با توجه به ادبیات مشترک وفاق و کارآمدی، این رابطه می‌تواند ادامه‌دار باشد. این همکاری می‌تواند به تدریج فضای سیاسی را برای جریان‌های رادیکال چپ و راست تنگ‌تر کند و مجلس با رویکرد عقلانیت انقلابی در کنار دولتی با گرایش‌های میانه‌رو و با ادبیات وفاق که بیشترین تطابق را با شخصیت پزشکیان دارد، به حل مشکلات مردم بپردازد.
خط خبری روزنامه‌های اصلاحلات
- هم میهن نوشت: مجلس با درایت رئیس مجلس اجازه نداد که برخی افراد تندرو آن را به گروگان خود گرفته و با فضاسازی‌های نادرست اعتبار مجلس را زائل کنند. برداشتن گام دوم محصول نوعی از همکاری میان رئیس‌جمهور و مجموعه ارکان حاکمیتی است که بازتاب و نتیجه رویکرد و راهبرد وفاق است. هم مردم و هم ناظران خارجی متوجه شده‌اند که تغییرات جدیدی در ایران رخ داده است که بازتاب آن را در اتحاد و انسجام نسبی نیرو‌ها می‌توان دید و این موجب افزایش قدرت ملی شده است.
- روزنامه آرمان ملی نوشت: شرایط به شکلی است که هر اقدام مومنی و وزرات کشور در صورتی که با رویکرد اصلاح طلبی و حقوق شهروندی مغایرت داشته باشد با واکنش‌های تندی نسبت به شخص رئیس جمهور مواجه خواهد شد و به همین دلیل پزشکیان خود را معرض یک آزمون پر ریسک قرار داده است.
شکستن رکورد بالاترین رأی اعتماد
به گزارش ایرنا، امیر نصیرزاده رکوردار بالاترین رأی اعتماد در تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران شد. وی با کسب ۲۸۱ رأی از مجموع ۲۸۸ رأی نمایندگان مجلس دوازدهم، موفق به کسب بیشترین رأی اعتماد در تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران شد. پیش از این امین‌حسین رحیمی وزیر دادگستری دولت شهید رئیسی با کسب ۲۷۷ رأی، و علی طیب‌نیا وزیر اقتصاد دولت اول روحانی با کسب ۲۷۴ رأی بیشترین رأی اعتماد را از مجلس شورای اسلامی اخذ کرده بودند.
تأملی در رفتار سیاسی جدید ذوالنوری
تابناک نوشت: مجتبی ذوالنوری در سال ۱۳۹۹ به اسم کاندید جبهه انقلاب در قم رای آورد و وارد مجلس شد و پس از آن در مجلس یازدهم به‌عنوان نائب رئیس دوم مجلس شانه به شانه محمد باقر قالیباف در مجلس به کار خود ادامه داد. اما در انتخابات مجلس دوازدهم کاملاً رنگ عوض کرد و به صورت کامل از محمد باقر قالیباف جدا شد. او حتی به صورت کنایه‌ای به محمد باقر قالیباف حمله کرده بود و او و خانواده اش را مورد اتهام قرار داد و اظهار داشت که مجلس رئیس محور شده است و قدرت نمایندگان سلب شده است. در ادامه وی خود را در لیست علی اکبر رائفی پور به اسم «صبح ایران» جای داد و همراه با جمعی از نمایندگانی که عضو جبهه پایداری بوده و خود را دشمن پدر خوانده‌های سیاسی می‌دانستند وارد مجلس کرد. او با حمایت پایداری و جریان نوانقلابی، در اولین اقدام به عنوان رقیب قالیباف برای کرسی ریاست مجلس قدم برداشت، اما با اختلاف از او شکست خورد و همین امر باعث شد فیتیله روحیه انتقادی او خاموش شود.
نقش پزشکیان در طرد تندور‌های اصلاح‌طلب
عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا در مهر نوشت: عده‌ای معتقد بودند در صورت پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری، نیرو‌های تندروی این طیف نیز صحنه‌گردان شوند، اما مجموعه‌ای از عوامل موجب شد نگرانی‌ها جای خود را به امید دهند. در این بررسی ابتدا به تأمل در شخصیت فردی دکتر پزشکیان باید پرداخت. پزشکیان نه شخصیت کاذبی از خود ساخته که نگران تخریب آن باشد و نه تخلفی در حیات اقتصادی‌اش داشته است که از حریتش بکاهد؛ بنابراین اگر به این تشخیص برسد که امروز تشکیل دولت وفاق ملی برای عبور از تحریم‌ها و موانع ضروری است از نیش‌ها و طعن‌ها باکی ندارد، اگر حاشیه‌سازی نیرو‌های تندرو را مخل پیشرفت کشور ببیند در سد کردن راه ورود آنان به کابینه خویش تردیدی به خود راه نمی‌دهد و می‌تواند در برابر نیرو‌های تندروی اصلاح‌طلب ایستادگی کند.
کنایه‌های واعظی به اصلاح‌طلبان
محمود واعظی، عضو حزب اعتدال و توسعه و رئیس دفتر رئیس جمهور در دولت روحانی گفت و گویی با جام جم گفت: انتظار جریان اصلاحات این بود که اکثریت وزرای پیشنهادی از افراد موردنظر آنها باشد، اما وقتی لیست وزرا به مجلس معرفی شد و اکثریت اسامی از آنها نبود، فضایی راه انداختند که آن دسته از مردم که مطلقاً هیچ شناختی از وزرا نداشتند، این زمینه فکری برای‌شان ایجاد شد که بدترین نوع کابینه به مجلس معرفی شده است؛ درصورتی که این‌گونه نبود و نیست. هر دولتی نیاز دارد مشکلات مجموعه‌ای که همسو هستند را فهم کند و مسائل خودش و مردم را در یک قالب ببیند. احزاب نمی‌توانند با پزشکیان مانند یک عضو از اعضای خودشان رفتار کنند. احزاب باید قبول کنند که رئیس‌جمهور عضو حزب آنها نیست که بخواهد تمام خواسته‌های‌شان را مو به مواجرا کند. او درکمال شفافیت اذعان کردکه «اصولگرایی است به دنبال اصلاحات». البته از وجه تشکیلاتی، این گزاره ترجمه قابل درکی ندارد، اما از وجوه سیاسی و اعتقادی، معنای قابل درکی دارد.