- از عملیات روانی تا ناامنسازی هدفمند
- دولت ترامپ و تقسیم کارِ جهانی علیه قدرتهای نوظهور
- درخواست عفو نتانیاهو در میانه بحرانهای داخلی و بینالمللی
- واکاوی سفر همزمان مقامات ترکیه و عربستان به تهران
- کنترل روند افول و بازتعریف جایگاه شکننده آمریکا
- دونالد ترامپ و نقشه پنهان در قالب جنگ اوکراین
- سفر هاکان فیدان و چرخش آنکارا بهسوی تهران
- الگوی فاطمیِ مقابله با تحریف و شرایط امروز منطقه
- بسیج فرهنگ ناب و کامل از ثمرات انقلاب اسلامی
- لفاظیهای تفرقهافکنانه عناصر همسو امریکایی- سعودی در لبنان
- از تثبیت پیروزی و رد مذاکره تا تقویت بسیج و وحدت ملی
- نظم اروپا به بهای قربانی کردن اوکراین
- رمزگشایی از 2 شوک بزرگ به ترامپیستها
- ترور های رژیم صهیونیستی درلبنان وغزه
- یک پروژه توسعهای یا تغییر جمعیتی؟
از عملیات روانی تا ناامنسازی هدفمند
بررسی اهداف اسرائیل در قبال ایران نشان میدهد که تلآویو در پی تضعیف انسجام داخلی و تداوم فشار روانی و سیاسی بر ساختار حاکمیت است و بر این اساس دو خط راهبردی را دنبال میکند یکی ایجاد بیثباتی در محیط اجتماعی ایران از طریق برجستهسازی نارضایتیها و تلاش برای تحریک اعتراضات گسترده و دیگری برجستهسازی گفتمان بحران دائم برای القای تصویر یک ایران ناآرام و شکننده در سطح منطقه و جهان. این رویکرد با تشدید عملیات رسانهای و تمرکز بر رخدادهای داخلی بصورت گزینشی پیش میرود و میکوشد شکافهای اجتماعی و فرهنگی را بزرگتر نشان دهد و از این طریق محاسبات تصمیمسازان ایرانی را تحتفشار قرار دهد.
در کنار این محور رسانهای اسرائیل تلاش میکند ابزارهای امنیتی و اطلاعاتی خود را برای هدف قرار دادن نقاط آسیب پذیر در داخل ایران بکار گیرد و با اجرای عملیات محدود و نقطهای فضای ذهنی جامعه را ملتهب نگه دارد. هدف روشن است ضربه زدن به احساس امنیت عمومی و القای این تصور که ایران قادر به کنترل محیط داخلی نیست و این اقدامات با بهرهگیری از شبکههای واسطه و بازیگران نیابتی برنامهریزی میشود تا هم هزینه مستقیم اسرائیل کاهش یابد و هم اثرگذاری روانی افزایش پیدا کند. در همین چارچوب تلآویو به دنبال بزرگنمایی رخدادهای تکان دهنده است تا آنها را بهعنوان نشانهای از فرسایش توان حکمرانی ایران معرفی کند.
همزمان اسرائیل در پی فعالسازی گروههای مسلح مخالف جمهوری اسلامی در پیرامون مرزهای ایران و تقویت جریانهایی است که بتوانند در بزنگاههای سیاسی یا امنیتی نقش برهمزننده ایفا کنند. این مسیر به تلآویو اجازه میدهد که بدون ورود مستقیم به درگیری پرهزینه تهدید مستمری علیه ایران ایجاد کند و فضای راهبردی تهران را آشفته نگاه دارد. هدف راهبردی این است که ایران درگیر مدیریت پیدرپی تهدیدهای کوچک اما فرساینده شود و تمرکز خود را از عرصههای منطقهای و بینالمللی از دست بدهد.
کلام پایانی
در پایان میتوان گفت که اسرائیل از ایجاد آشوب خیابانی گسترده در ایران ناامید شده و اکنون راهبرد چندلایهای را دنبال میکند که بر سه محور استوار است یکی عملیات روانی برای تضعیف انسجام داخلی دو دیگر فعالسازی شبکههای نیابتی برای ایجاد ناامنی نقطهای و سوم بهرهبرداری از رخدادهای انسانی و اجتماعی برای تغییر ادراک عمومی. با اینحال موفقیت این راهبرد بستگی جدی به میزان همبستگی داخلی ایران و توان دستگاههای امنیتی و رسانهای در خنثیسازی این پروژه دارد و هرچه قدرت مدیریت داخلی افزایش یابد میدان مانور اسرائیل محدودتر خواهد شد.
