رصدداخلی

رمزگشایی از رفتار سیاسی دوگانه اصلاح‌طلبان با دولت‌ها

کواکبیان، دبیرکل حزب مردم‌سالاری، اخیرا گفته است: «اصلاح‌طلبان معتقدند که این دولت منتسب به ماست و ما کمک کردیم که این دولت آمده است، اما واقعیت این است که الان هیچ کسی نمی‌تواند بگوید که دولت چهاردهم اصلاح‌طلب است.» این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که طی ماه‌های گذشته، فاصله‌گذاری چهره‌های اصلاح‌طلب با دولت پزشکیان و نامه‌های گاه و بی‌گاه رئوس اصلاحات به رئیس‌جمهور، اگرچه در قالب نقد و دلسوزی بیان می‌شود، اما در تحلیل سیاسی بیشتر به‌عنوان تلاشی برای «سهم‌خواهی جناحی» تفسیر شده است. منتقدان معتقدند این رفتار‌ها کمتر نشانی از تلاش واقعی برای اصلاح امور به سود مردم دارد و بیشتر بازتاب گلایه طیفی از اصلاح‌طلبان است که انتظار دارند دولت، تمام انتظارات و مطالبات سیاسی آنان را برآورده سازد. نتیجه اینکه، نحوه مواجهه اصلاح‌طلبان با دولت چهاردهم بیش از آنکه در چارچوب کنش اصلاح‌گرایانه ارزیابی شود، نوعی فشار سیاسی برای کسب نفوذ و تعیین‌کننده بودن در ساختار اجرایی کشور تلقی می‌شود./ خبرگزاری الف

آقای نماینده! به شورش علیه قوه قضاییه دعوت می‌کنی؟!

روزنامه فرهیختگان نوشت: محمد منان رئیسی، نماینده قم تلویحاً دعوت به آشوب در قوه قضائیه کرده و می‌نویسد: «به بدنه متدین و دلسوز نهادهای امنیتی و قضایی توصیه می‌کنم که هرچه سریع‌تر تکلیف خود با این جریان نفاقی که در نهادهایشان نفوذ کرده را مشخص کنند وگرنه دیری نمی‌پاید که این جریان فاسد، خود آنها را نیز می‌بلعد!» او که حتی در مورد ادعای سکته خفیف طالبی دارستانی که هم سندی ندارد، قوه قضائیه را به دلیل احضار خانم دارستانی، متهم به فساد کرده است. منان‌رئیسی و دوستان دوقطبی‌سازشان نیز به جای مسائل فرعی و ساخت‌وپرداخت‌های برخاسته از ذهن‌های خاص، به مسائل اصلی کشور بپردازند. منان رئیسی و سایر نمایندگانی که از یک‌سو خود را مطالبه‌گر بهبود وضعیت معیشتی مردم معرفی کرده و از سوی دیگر بابت احضار قانونی علیه یک فرد هم‌سو با خودشان، چنین قیل‌وقال می‌کنند، نه‌تنها هیچ گره‌ای از مشکلات اقتصادی باز نمی‌کنند بلکه‌ گره‌ای دیگر نیز بر ریسمان ناامیدی اجتماعی اضافه می‌کنند. هر ثانیه وقت مجلس آنقدری قیمت دارد که نمایندگان از آن برای مطالب غیرواقعی استفاده نکنند.

منطق «می‌شود»، «می‌توانیم»، «برنامه داریم»

روزنامه کیهان نوشت: اظهارنظر برخی مقامات دولتی در زمینه مشکلات و راه‌حل‌ها و یا پاسخگویی به سؤالات و انتقادات مخاطبان، نیازمند بازنگری جدی است تا اولاً معطوف به واقعیت‌ها باشد و نه خلاف واقع، ثانیاً کارشناسی باشد نه کلی‌گویی و روایت وارونه و ثالثاً امیدوار‌کننده باشد و نه یأس‌آفرین و رابعاً بیان برنامه‌های در حال اجرا باشد و نه سخن گفتن از موضع منتقد و یا اپوزیسیون. مرور برخی اظهارنظرها در این زمینه نشان می‌دهد که برخی مدیران، نقطه پمپاژ قضاوت منفی درباره توانمندی دولت هستند و حال آنکه انتظار می‌رود منطق «می‌شود»، «می‌توانیم»، «برنامه داریم» و «در حال اقدام براساس برنامه برای حل مشکل هستیم»، بر رویکرد گفتاری مدیران دولت حاکم باشد. از نکات قابل‌تامل، برخی اظهارات آقای رئیس‌جمهور است که نه افقی نشان می‌دهد، نه مشکلی را حل می‌کند، نه حاکی از داشتن راه‌حل و برنامه است و نه گزارش اقدامات دولت. کدام اقتصاد و مدیریتی بدون دستور اداره می‌شود که برخی مدیران دولتی برای توجیه بی‌عملی یا سوءتدبیر‌های خود مدام توی سر «دستور» می‌زنند و حال آنکه دائماً دستورهای مستقیم یا غیرمستقیم گران‌کردن اقلام و خدمات از سمت همین مدیران صادر می‌شود؟!

مناظره‌ای که دست فتنه‌گران نیابتی وهابیت و صهیونیسم را رو کرد

تسنیم نوشت: دکتر محمدحسین رجبی دوانی پژوهشگر تاریخ و استاد دانشگاه نوشت: سخنان سلیمانی اردستانی (از مجمع موسوم به مدرسین و محققین حوزه) درخصوص انکار شهادت سرور بانوان دو عالم، وی در فتنه سال 88 از حامیان سران فتنه‌ بوده و مدتی هم دستگیر شده، جای شکی باقی نمی‌ماند که ابراز چنین مواضعی، در ادامه خط قداست‌‌شکنی توسط جریان منحرف از انقلاب است که بانی فتنه‌های خائنانه سال‌های 78 و 88 و 98 و حامی فتنه‌براندازانه آمریکایی صهیونیستی سال 1401 است. مفهوم مخالف آن یعنی اینکه اصل توهین و اعتقادات اگر بهانه به دست مخالفان ندهد، اشکالی ندارد. حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم این جریان از بی‌حجابی و حتی دلسوزی برای مردگان مصرف‌کننده مشروبات الکلی، دست دادن مرد و زن نامحرم و سگ‌بازی رئیس جبهه اینان حتی در نماز! نمونه‌هایی از عبور از احکام دینی است. انتقاد و مخالفت آقای خاتمی از اظهارات موهن آقای سلیمانی اردستانی هم نه از باب زیر سؤال بردن باورهای دینی و اهانت‌های سخیف و بی‌خردانه وی، بلکه از جهت مغلوب و بی‌آبرو شدن این جریان در مناظره و روشدن دست این به اصطلاح متفکران «نواندیش» در بی‌سوادی و اثبات عقده‌گشایی ایشان است.

انتقاد عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس از پیوند مشکلات به مجلس

محسن زنگنه، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در گفت و گو با روزنامه صبح‌نو گفت : بعضاً گفته می‌شود مجلس عامل گرانی ارز یا تورم است. این امری است که من دیدم برخی از افراد، غیر از رئیس‌جمهور، هم چنین فکری دارند و گمان می‌کنند این جمله خیلی کارشناسی‌شده‌ای است که بگویند هم مجلس و هم دولت، هر دو را کنار هم بیاورند و به نوعی بیان کنند که ما حرف کارشناسی می‌زنیم و کاملاً بی‌طرفیم. این نشان می‌دهد که این حرف، اصلا ًکارشناسی نیست. همواره بودجه‌هایی که از طرف دولت آمده، حتی در سالی که بیشترین تغییر را داشته، زیر ۵ درصد تغییر کرده است. در سال گذشته، اصلا رقم تغییری نکرده؛ حتی چون ما یک انضباط مالی را در بودجه ایجاد کردیم و به‌اصطلاح، برخی ارقام مثل هدفمندی، نباید جزو فصل بودجه عمومی می‌آمد، از آن جدا کردیم، بودجه کاهش نسبی هم داشته است. مجلس باید چه کاری انجام دهد؟ آیا باری بر دوش دولت گذاشته؟ چیزی را تحمیل کرده؟ هزینه‌ای را افزایش داده است؟

اظهارات حجاریان درخصوص تفاوت میهن‌پرستی و ملی‌گرایی

سعید حجاریان، تئوریسین اصلاح طلب: گفت: ️ «میهن‌دوستی»، با «ملی‌گرایی» تفاوت ماهوی دارد. میهن‌پرستی نوعی دلبستگیِ سرشتی است که حتی بدون وجود دولت نیز متصور است. یعنی یک قلمرو می‌تواند نزد عده‌ای واجد اهمیت باشد و گاه مقدس محسوب شود، بی آن‌که حتی در درون آن دولتی تأسیس شده باشد. چنانکه در نظام‌های قبیله‌ای چنین است. پس، یکی دانستن «میهن‌دوستی» و «ملی‌گرایی»، چه به‌لحاظ تئوریک و چه به‌لحاظ عملی نادرست است.️ من فکر می‌کنم سیاست خارجی و اساساً محتوا‌هایی که حول این موضوع بازنشر می‌شود، تا حدی هیجانی شده‌اند. یعنی، ناگهان گزاره‌هایی تبدیل به مطالبه می‌شود که از اساس ربطی به کشوری مانند ایران ندارد، اما نفی یا حتی نقد آنها تبدیل می‌شود به گفتار ضد ایران، و یا حتی وطن‌فروشی. آنچه در جنگ اخیر برجسته شد میهن‌پرستی بود نه ملی‌گرایی. یعنی ما با «همبستگیِ میهن‌پرستانه» مواجه بودیم. بنابراین اگر مردم مطمئن شوند سایه جنگ دیگر بر سرشان سنگینی نمی‌کند و اوضاع به حالت عادی برگشته است، از آنجایی که میان «ملت» و «دولت» فاصله افتاده است، دوباره پرونده «ناسیونالیسم ایرانی» روی میز قرار خواهد گرفت./ هم میهن