آن طور که گروسی گفته است، توافق برجام تا حد زیادی فلسفه خود را ازدست داده است. با این همه، گروسی در تهران از رهگذر رایزنی با مقام های ارشد کشورمان سعی داشته این امکان سنجی را داشته باشد که آیا می توان به توافقی تازه با محوریت برنامه اتمی ایران دست یابد یا خیر. به نظر می‌رسد از این رو، به احتمال زیاد رافائل گروسی تا حد زیادی سعی داشته تا زمینه را برای احیای تفاهم مارس ۲۰۲۳ با ایران فراهم کند و از حجم اختلافات در این رابطه بکاهد. دستور کاری که آن هم بدون توجه به منافع و حق ایران از شانسی برای تحقق برخوردار نیست.

«پس از اجرای موفقیت آمیز عملیات وعده صادق 2 و متعاقبا طرح تهدیدات مختلف از سوی رژیم اشغالگر قدس علیه کشورمان، دستگاه دیپلماسی ایران رایزنی های گسترده ای را با هدف انتقال این پیام به بازیگران ممطقه ای آغاز کرد که هرگونه همکاری و همراهی آن ها با صهیونیست ها علیه کشورمان، می تواند تبعات و پیامدهای مخربی را برای آن ها و منافعشان به دنبال داشته باشد. موضوعی که به معنای اتمام حجت تهران با این طیف از بازیگران منطقه ای است.»

ایجاد ائتلاف‌های منطقه‌ای، دیدارهای دوجانبه و توافق بر سر پایان دادن جنگ امری مهم تلقی می‌شود. آن چیزی که از سفر عباس عراقچی به عربستان سعودی قابل مشاهده است، تلاش بی‌وقفه ایران برای پایان دادن به جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان، نشان دادن چهره واقعی ایران به جهانیان و جلوگیری از دامنه جنگ به دیگر مناطق غرب آسیا است.

جمهوری اسلامی ایران دارای سیاست خارجی و به ویژه منطقه‌ای پیچیده‌ای است. چرا که بازیگران قانونی زیادی در داخل نظام در سیاست خارجی و منطقه‌ای تاثیرگذار هستند و رئیس جمهور تصمیم گیرنده نهایی درباره سیاست خارجی نیست. لذا نباید انتظار تغییرات عمده و چشمگیر در مسائل راهبردی مربوط به سیاست خارجی در دوره ریاست جمهوری پزشکیان را داشت.