غنی سازی

چهارمین دور مذاکرات هسته ای میان مقامات دو کشور ایران و آمریکا در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ماه در شهر مسقط، پایتخت عمان، برگزار شد. این مذاکرات در حالی انجام شد که تنش ها در منطقه افزایش یافته و فشارهای سیاسی زیادی از سوی بازیگران مختلف بین المللی بر دو طرف وارد می شود. ❇️به طور کلی می‌توان 3 محور اصلی برای چهارمین دوره از مذاکرات هسته ای ایران و آمریکا در مسقط در نظر گرفت: 1. موضوع مربوط به غنی سازی اورانیوم 2. موضوع مربوط به تحریم‌های اعمال شده علیه ایران 3. موضوع مرتبط با برنامه موشکی ایران. ❇️ عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، مذاکرات را«صریحتر و جدیتر» از دوره های قبل توصیف کرد و اظهار داشت که بحث‌های مفیدی در این دوره مطرح شده است. در مقابل، استیو ویتکوف، نماینده ویژه آمریکا، نیز مذاکرات را مثبت ارزیابی کرد. ❇️با این حال می توان با توجه به روند برگزاری چهار دوره مذاکرات اخیر چند سناریوی اصلی را برای آینده مذاکرات میان دو کشور طرح کرد: 1. شکل گیری توافق گام به گام در سطح محدود 2. شکست کامل مذاکرات و تشدید تنش میان دو کشور 3. ادامه مذاکرات بدون نتیجه قطعی و نهایی. ❇️با این حال موضوعات مهمی مانند: 1. سفر ترامپ به خاورمیانه 2. تنش های منطقه ای می تواند تا حد زیادی چشم اندازه آینده مذاکرات میان آمریکا و ایران را تغییر دهد.

بعد از سه دور مذاکره و مشخص شدن موضوع مذاکرات فقط هسته‌ای و چارچوب کلی که به رسمیت شناختن حق غنی سازی ایران توسط آمریکایی‌ها اکنون دو طرف وارد جزئیات شده‌اند. تجربه برجام باعث شده تیم ایرانی نسبت به آمریکایی‌ها بدبین و به خطوط قرمز خود پایبند باشند و در سوی دیگر تناقض در موضع گیری‌های مقامات کاخ سفید به نظر می‌آید شرایط را پیچیده کرده است از یک سو وزیر امور خارجه آمریکا می‌گوید ایران حق غنی سازی ندارد از سویی دیگر ترامپ می‌گوید ما فقط می‌خواهیم ایران بمب اتم نسازد و در سویی دیگر نتانیاهو نیز در هر مصاحبه خواستار لیبی سازی، ایران است.

آن طور که گروسی گفته است، توافق برجام تا حد زیادی فلسفه خود را ازدست داده است. با این همه، گروسی در تهران از رهگذر رایزنی با مقام های ارشد کشورمان سعی داشته این امکان سنجی را داشته باشد که آیا می توان به توافقی تازه با محوریت برنامه اتمی ایران دست یابد یا خیر. به نظر می‌رسد از این رو، به احتمال زیاد رافائل گروسی تا حد زیادی سعی داشته تا زمینه را برای احیای تفاهم مارس ۲۰۲۳ با ایران فراهم کند و از حجم اختلافات در این رابطه بکاهد. دستور کاری که آن هم بدون توجه به منافع و حق ایران از شانسی برای تحقق برخوردار نیست.