کمک‌های انسان‌دوستانه

رژیم اشغالگر قدس به تازگی حملات گسترده ای را علیه بخش های مختلف نوار غزه آغاز کرده است. جدای از بمباران های سنگین علیه شمال، جنوب و مرکز نوار غزه، گزارش ها از تشدید اقدامات نظامی رژیم اشغالگر قدس در عرصه زمینی در غزه حکایت دارند. این اقدامات در شرایطی انجام می شوند که در هفته های اخیر، صهیونیستها با ورود هرگونه کمک های انساندوستانه به نوار غزه مخالفت کرده اند و عملا مردم این منطقه را با فشارهای شدید و غیرانسانی رو به رو کرده اند. رژیم اشغالگر قدس از طریق عملیات مذکور سعی دارد به کل واقعیت های تازه امنیتی را به نوار غزه تحمیل کند. رژیم صهیونیستی بر آن است تا به ادعای خود جنبش حماس و دیگر گروه های مقاومت فلسطین را که در نوار غزه مستقر هستند برچیند و زمینه را برای حضور طولانی مدت خود در این منطقه هموار کند. رژیم اشغالگر قدس با تشدید اقدامات نظامی علیه نوار غزه سعی دارد به زعم خود پیام های منطقه ای را نیز بفرستد و اینطور وانمود کند که قادر است دست به هر کاری بزند و از تبعات آن نیز مصون بماند. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که رژیم اشغالگر قدس سعی دارد در برابر ایران نوعی قدرتنمایی داشته باشد و اینطور وانمود کند که در جنگ با محور مقاومت، پیروز شده است. این در حالی است که دلایل شکست نظامی، سیاسی، حقوقی و اخلاقی اشغالگران اسرائیلی در طی ماه‌های اخیر در جنگ علیه ملت فلسطین، بیشمار هستند. موضوعی که حتی صدای بسیاری از تحلیلگران و چهره‌های سیاسی و نظامی در فلسطین اشغالی را هم درآورده است. بیراه نیست اگر بگوییم شکست اسرائیل در آزادکردن اسرایش از دست مقاومت فلسطین به یک رسوایی بزرگ برای این رژیم تبدیل شده است. از این رو، صهیونیست‌ها و به طور خاص نخست وزیر این رژیم بنیامین نتانیاهو به زعم خود سعی دارند که از آبروی نابود شده خود اعاده حیثیت کنند.

🔶 مذاکرات روسیه و اوکراین در استانبول، بدون حضور پوتین و با رهبری مقامات میانی دو طرف، آغاز شده است. تمرکز اصلی بر آتش‌بس ۳۰ روزه و مسائل انسانی مانند تبادل اسرا و کمک‌های بشردوستانه است، اما ابهامات جدی درباره جدیت این گفت‌وگوها وجود دارد. عدم حضور رهبر روسیه ممکن است نشان‌دهنده تمایل مسکو به کاهش سطح انتظارات یا عدم قصد واقعی برای مصالحه باشد. 🔷 ترکیه به عنوان میزبان، نقش میانجی بی‌طرف اما تأثیرگذار را بازی می‌کند، هرچند روابط پیچیده آن با دو طرف — از جمله همکاری با اوکراین در زمینه نظامی و با روسیه در انرژی — چالش‌هایی ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، حضور غیرمستقیم آمریکا از طریق مقاماتی مانند مارکو روبیو، نشان‌دهنده تلاش غرب برای جلوگیری از امتیازات یک‌جانبه به روسیه است. 🔶 اختلافات اساسی مانند وضعیت کریمه و دونباس، تضمین‌های امنیتی، و عضویت اوکراین در ناتو همچنان حل‌نشده باقی مانده‌اند. در کوتاه‌مدت، آتش‌بس موقت محتمل است، زیرا روسیه ممکن است بخواهد فشار تحریم‌ها را کاهش دهد و اوکراین به زمان برای تقویت دفاع نیاز دارد. اما در بلندمدت، بدون حل این اختلافات، صلح پایدار بعید به نظر می‌رسد. ✅ به نظر می‌رسد این مذاکرات بیشتر یک فرصت تاکتیکی برای کاهش تنش‌هاست تا یک پیشرفت دیپلماتیک واقعی. نقش ترکیه و فشارهای غرب می‌تواند بر روند تأثیر بگذارد، اما در نبود اراده سیاسی روسیه برای تعدیل اهدافش، چشم‌انداز روشنی وجود ندارد.