کادر سازی میدانی

❇️جنگ ۱۲ روزه، طرح مشترک آمریکا و اسرائیل برای مهندسی معکوس ساختار قدرت و ضربه به زیرساخت دانشی ایران، به‌جای فروپاشی، به الگویی از مقاومت بومی و بسیج اجتماعی بدل شد. ✳️بسیج از پایین به بالا شبکه‌های مردمی و کمیته‌های جهادی از مقیاس محلی به یک اکوسیستم بسیج ملی ارتقا یافتند و معادله «مرکز ـ پیرامون» را به نفع یک شبکه توزیع‌شده مقاومت تغییر دادند. ✳️کادر‌سازی میدانی بحران، به زایش نخبگان از دل میدان انجامید؛ چهره‌هایی که بعدها در سیاست و امنیت نقش‌آفرین شدند. ✳️ تثبیت دشمن مشترک تهاجم مستقیم، مفهوم تهدید هستی‌شناختی را فعال کرد و با ایجاد وحدت اضطراری، اصطکاک‌های داخلی را به‌طور مقطعی کاهش داد. ✳️بازتولید قدرت نرم روایت‌های میدانی از همبستگی و کارآمدی، در رسانه‌های محور مقاومت و افکار عمومی جهان اسلام، شکست فشار حداکثری را به نمایش گذاشت. ❇️جنگ ۱۲ روزه نمونه‌ای از تبدیل تهدید به مزیت راهبردی بود: بازسازی حافظه‌اجتماعی، تقویت شبکه‌های مردمی و بازآرایی موازنه قوا. تجربه نشان داد که در عصر جنگ‌های هیبریدی، «بسیج اجتماعی از پایین» ستون فقرات بازدارندگی ملی ایران است.