آخرین تحولات جنگ روسیه و اوکراین در سومین سال خود

روسیه با پیروزی های میدانی و تسلط بر مناطق و اهداف مورد نظر توانسته است این روزهای خود را به خوبی سپری نماید. اما همچنان نبرد میدانی در دو جبهه ادامه دارد و هر دوطرف تمایلی بر مذاکرات صلح ندارند زیرا که نبرد اصلی بین روسیه و غرب است نه روسیه و اوکراین. از طرفی در طول دو سال اخیر، کی‌یف با استراتژی غرب و هزینه های هنگفت اروپا توانست تا حدودی هزینه های جنگی خود را تأمین نماید و این امر بدون حمایت نظامی و مالی غرب، به‌ویژه ایالات متحده، امکان‌پذیر نبوده است. تولید تسلیحات اروپایی برای حمایت از ارتش اوکراین حتی تا سال 2025 و یا حتی بعد از آن هم برای حمایت از زلنسکی کافی نخواهد بود. همچنین که برخی از قطعات کلیدی تجهیزات نظامی استفاده شده در اوکراین تنها می توانند از انبارهای آمریکایی تهیه شوند زیرا مبدأ بارگیری بیشتر تجهیزات از کارخانه های تسلیحات سازی آمریکا می‌باشد.

با این حال، سال سوم جنگ اوکراین ممکن است از نظر تغییرات عمده بالقوه که ممکن است در پویایی نظام بین‌المللی تأثیرگذار بر درگیری، به ویژه سیاست آمریکا رخ دهد، متفاوت از دو سال قبل باشد و در سال سوم شاهد اتفاقات گسترده تری در عرصه‌ی سیاست خارجی روسیه و آمریکا خواهیم بود. ایالات متحده در آبان ماه سال آینده شاهد انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود و احتمال دارد که نتیجه آن تأثیرات عمده‌ای بر روند جنگ به نفع روسیه داشته باشد.

بازگشت احتمالی ترامپ به کاخ سفید نه تنها خطر تضعیف قابل توجه موقعیت اوکراین در جنگ را به همراه خواهد داشت، بلکه این پیام را به پوتین ارسال می کند که اتحاد غرب علیه روسیه در حال فروپاشی است و مسکو در آینده اقدامات بیشتری نسبت به برخی از موارد میدانی و بین المللی خواهد داشت. حتی اگر کشورهای اروپایی تصمیم بگیرند که هزینه‌های نظامی خود را به روشی که ترامپ می‌خواهد افزایش دهند، این احتمال دیدگاه ترامپ را نسبت به جنگ روسیه و اوکراین تغییر نخواهد داد یا او را وادار به ادامه دخالت آمریکا در جنگ به روش جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا نخواهد کرد.

اینکه جنگ تنها با توافق و صلح پایان می یابد، مشروعیت پیشنهاد ترامپ را تقویت می کند، اما معیاری که پروژه صلح بر اساس آن مذاکره می شود، معیار تعیین پیروز و شکست خورده در این جنگ نیز خواهد بود. اگرچه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اخیراً ترجیح خود را برای بایدن بر ترامپ در رقابت های ریاست جمهوری نشان داده است. ترجیحی که احتمالاً تمایل واقعی پوتین را منعکس نمی کند، زیرا روسیه بهتر می‌تواند شرایط خود را در مذاکرات صلح آینده با کی یف و غرب در زمان ترامپ تحمیل کند.

همچنین موفقیت بایدن در دومین دوره ریاست جمهوری ممکن است نگرانی های کی یف و اروپایی ها را در مورد خطرات بازگشت ترامپ به مواضع اوکراین و غرب در جنگ برطرف کند، اما به هیچ وجه به این معنا نیست که کی یف و غرب توانایی بیشتری برای مقابله با روسیه یا مجبور کردن آن به مذاکره صلح بر اساس شرایط آنها را خواهند داشت و در نهایت این مسکو است که با توجه به شرایط موجودش و همچنین شرایط آینده نظام بین‌الملل و شرایط موجود در میدان نبرد و فشارهای زیاد اقتصادی بر غرب و آمریکا می تواند بر پشت میز مذاکرات بر خواسته های خود پایبند بماند. روسیه توانایی زیادی در مقاومت در برابر تحریم های گسترده اقتصادی غرب نشان داده است و به سرعت به اقتصاد جنگی روی آورد که غرب هم نتوانست ماشین جنگی آنها را تضعیف نماید. این نتیجه به پوتین کمک می کند تا بگوید که جنگ پس از دو سال به نفع آنها پیش می رود، اما حقیقت روشن این است که این جنگ هنوز ادامه دارد و پایانی در افق نزدیک برای آن دیده نمی شود.