مذاکرات آتش بس
مذاکرات آتشبس در نوار غزه با حضور مصر، آمریکا، قطر و نمایندگان جنبش مقاومت اسلامی ( حماس ) در قاهره از سر گرفته شده است. رژیم صهیونیستی تیم مذاکره کننده خود را برای شرکت در مذاکرات قاهره نفرستاد و در آخرین لحظات بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد که تا زمانی که حماس لیستی از اسامی اسرای زنده اسرائیلی را ارائه نکند هیأت مذاکره کننده ای را به قاهره اعزام نخواهد کرد. در حالی که حماس معتقد است ارائه هرگونه جزئیات و اطلاعات در مورد اسرای خود بدون بهاء نخواهد بود که اسرائیل باید برای کاهش جنایات خود علیه مردم نوار غزه و برقراری آتش بس بهاء آن را بپردازد.
به رغم خوش بینی قاهره مبنی بر اینکه توافقی به زودی و قبل از ماه رمضان حاصل خواهد شد، مذاکرات به طور گسترده ای متزلزل و با شکاف های گسترده توصیف می شود. نتانیاهو که 53 درصد از اسرائیلیها معتقدند بقای سیاسی اش او را به طولانیتر کردن جنگ سوق میدهد، بار دیگر از حماس خواست تا قبل از مذاکرات امتیازات بیشتری را ارائه نماید.
موضع نتانیاهو در مذاکرات با موضع شریک او در ائتلاف حاکم، ایتامار بن گویر (وزیر تندرو امنیت ملی اسرائیل) زمانی که فاش کرد که توافق چارچوبی برای آزادی هزاران اسیر فلسطینی در ازای اسرای اسرائیل را متوقف کرده است، تقویت شد. بن گویر معتقد بود که ادامه فشار بر حماس از طریق جنگ و ممانعت از ورود کمکها باعث میشود اسرائیلیهای بازداشت شده در نوار غزه آزاد شوند. لذا با مشاهدات میدانی و با این روند مذاکرات بعید است که توافقی شکل بگیرد.
نبرد میدانی
حملات اخیر رژیم صهیونیستی منجر به شهادت و مجروح شدن افراد زیادی در شمال، جنوب و مرکز نوار غزه شد و مقاومت فلسطین نیز توانست خسارات زیادی به اشغالگران وارد کند. در ماههای اخیر، گزارشهای اسرائیلی به وجود اختلافات عمیق بین سطح سیاسی (دولت) اسرائیل و ارتش اسرائیل، به دلیل مدیریت جنگ توسط دولت و برنامه پس از جنگ آن در نوار غزه، اشاره کرده است.
اقدامات حمایتی غرب از رژیم صهیونیستی
جایگزینی ایده افزایش ارسال کمکهای بشردوستانه به نوار غزه از طریق گذرگاههای زمینی یا با بارریزی هوایی نشاندهنده تاسفبارترین جنبه موضوع کمک است و آن این است که کشورهایی مانند ایالات متحده که بیشترین توانایی را برای اعمال فشار بر اسرائیل دارند و به گفته خود به دنبال ایجاد حقوق بشر می باشند، تا به الان چندین مورد قطعنامه آتش بس را وتو و چشم خود را کاملاً بر مظلومیت مردم فلسطین بسته اند.
علاوه بر این، مشخص شده است که اسرائیل از سیاست گرسنگی به عنوان ابزاری برای فشار بر مقاومت فلسطین در مذاکرات برای دستیابی به آتش بس جدید استفاده می کند. اگر کشورهای غربی واقعاً در تلاش برای محدود کردن اثرات فاجعه انسانی غیرقابل تصور در غزه جدی هستند، دو راه مؤثرتر و کمهزینهتر برای دستیابی به این هدف وجود دارد تا کمکهای هوایی بیرویه، که به نظر میرسد عمدتاً برای تبلیغات و سیاسی طراحی شدهاند شاید بشود از طریق دیگری به دست آنان برسد.
این دو روش شامل فشار بر رژیم صهیونیستی برای باز کردن گذرگاهها به غزه و دسترسی نامحدود به سازمانهای امدادی و همچنین ارائه تضمین صریح مبنی بر اینکه کمکهایی که از طریق گذرگاه زمینی رفح با مصر وارد نوار غزه میشوند آسیبی نخواهد دید، میشود. با این حال، به وضوح به نظر می رسد که غرب هنوز آماده جدا کردن پرونده کمک های بشردوستانه از موضع سیاسی خود در مورد جنگ غزه نیست.
جامعه بینالملل، به طور کلی، و کشورهای غربی، بهویژه (که مسئولیت اصلی نقض جدی حقوق بینالملل و حقوق بشردوستانه توسط اسرائیل را بر عهده دارند) در برخورد با پیامدهای انسانی جنگ اسرائیل در نوار غزه، شکست اخلاقی فاحشی را نشان دادهاند.
کشورهای غربی - به رهبری ایالات متحده - قادر نخواهند بود این شکست را جبران کنند یا آن را با روش های هوایی برای رساندن کمک به غزه پنهان کنند. زیرا چنین عملیاتی - علاوه بر این که حتی به حداقل نیازهای بشردوستانه در نوار غزه را برآورده نمی کند - منعکس کننده هم ذات پنداری غربی ها با بهره برداری اسرائیل از پرونده کمک برای دستیابی به اهداف جنگ از طریق ابزارهای کثیف تر مانند گرسنگی است. علاوه بر این، این کسری در پرونده کمکهای هوایی (اگر به نیت ظاهری بارریزی هوایی برخی کشورهای غربی به خوبی باور داشته باشیم) در واقع توانایی اسرائیل را برای فرار از مجازات افزایش میدهد.