تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه که به شهادت بیش از 34 هزار فلسطینی و زخمی شدن دهها هزار نفر دیگر منجر شده است، درحالی هفتمین ماه خود را پشت سرمیگذارد که این رژیم در محقق کردن اهداف اصلی جنگ (نابودی حماس و آزادکردن اسیران خود) توفیقی نداشته است و عوامل و اهرمهای فشار به این رژیم برای پایان دادن به جنگ درحال افزایش است.
در چنین فضایی مجموعهای از نشانهها حاکی از این است که تجاوز صهیونیستها در غزه به مراحل پایانی رسیده است. هرچند که این موضوع به معنای پایان جنگ در آینده نزدیک نیست، بلکه بدین معناست که صهیونیستها دلایل و توجیهاتی که برای جنگ در غزه مطرح میکردند را از دست دادهاند و در شرایط کنونی چارهای جز تجدید نظر در برنامهها و حسابهای خود ندارند. این نشانهها عبارت است از:
-ناکامی در نابودکردن حماس؛ پس از گذشت بیش از 6 ماه ازجنگ هنوز جنبش حماس جایگاه و محبوبیت خود را در غزه حفظ کرده است، گردانهای قسام در جنوب، مرکز و حتی شمال غزه حضور دارند وبراساس برآوردها بیش از 7 هزار نیروی این جنبش با ارتش صهیونیستی مبارزه میکنند.
- نکامی رژیم در اشغال غزه و تحمیل سلطه خود بر این منطقه؛ درواقع نیروهای حماس به رغم شهدای بسیاری که دادهاند، ساختار و کارآمدی خود را در بیشتر مناطق غزه حفظ کردهاند.
- ناتوانی رژیم در آزادکردن اسیران خود از دست نیروهای مقاومت که ناکامی و شکستی خفتبار برای این رژیم به حساب میآید.
- ناتوانی رژیم در معرفی نیروی سیاسی جایگزین حماس برای اداره نوار غزه.
- رژیم صهیونیستی تمام اهدافی که را که در نوار غزه مد نظر داشت، هدف قرار داده است و به رغم کشتارها و ویرانیهایی که مرتکب شده است، دستاوردی نداشته است. آنچه که در غزه باقی مانده، حمله به رفح است که صهیونیستها با درک مخاطرات آن و بالابودن احتمال شکست در آن، تجاوز به این منطقه از نوار غزه را چندین مرتبه به تاخیر انداختهاند. ضمن اینکه آمریکاییها و غربیها هم از چنین حملهای حمایت نمیکنند.
- به رغم تداوم جنگ در غزه، هیچ افقی برای شکست نیروهای مقاومت وجود ندارد و در مقابل حامیان غربی صهیونیستها در داخل کشورهایشان برای این حمایت خود با مشکلاتی مواجه شدهاند و حتی برخی کشورها درحال بررسی موضوع توقف صادرات سلاح به رژیم صهیونیستی هستند.
- در داخل جامعه صهیونیستی و گروههای سیاسی رژیم این باور درحال تقویت شدن است که بنیامین نتانیاهو در راستای اهداف سیاسی شخصی خود و برای باقی ماندن در قدرت است که به طولانی کردن جنگ در غزه تمایل دارد و به همین دلیل فشارهایی که در این زمینه به او وارد میشود درحال افزایش است.
- رژیم صهیونیستی به دلال متعددی مثل ضرر و زیان اقتصادی، افزایش مهاجرت معکوس ازسرزمینهای اشغلی، ناامنی، فرار سرمایهها و به بن بست رسیدن روند عادی سازی روابط با کشورهای عربی، تحمیل ادامه جنگ را ندارد.
- ایالات متحده آمریکا به عنوان متحد اصلی رژیم صهیونیستی برای ادامه حمایت نظامی و سیاسی خود از این رژیم با محدودیتهایی مواجه است و احتمال اینکه حمایت بایدن از اسرائیل در جنگ غزه تاثیری منفی بر جایگاه او داشته باشد و شانس پیروزیاش را در انتخابات پیش رو به خطر بیندازد وجود دارد.
- ادامه جنگ در غزه باعث نگرانی حاکمان کشورهای عرب منطقه نیز خواهد شد و این دغدغه را در آنها ایجاد خواهد کرد که این موضوع میتواند تنشهایی را در داخل این کشورها ایجاد کند. به همین دلیل تمایل این کشورها بیش از پیش متوقف کردن جنگ خواهد بود.
با توجه به آنچه که گفته شد، انتظار نمیرود که رژیم صهیونیستی تسلیم شده و جنگ را متوقف کند، بلکه تلاش خواهد کرد به بهانههای مختلف به این جنگ ادامه داد – ولو با شدتی کمتر – تا شرایط را به نفع خود تغییر دهد. ضمن اینکه این احتمال هم وجود دارد که این رژیم به منظور اعمال فشار بر مقاومت، به اشغال شمال نوار غزه ادامه بدهد.
در خصوص روند مذاکرات آتش بس برای پایان جنگ غزه باید گفت که مذاکراتی در قاهره مصر در جریان است که نمایندگان آمریکا، رژیم صهیونیستی و حماس و قطر در آن حضور دارند که در رابطه با این مذاکرات و روند اتفاقات آن نکاتی قابل ذکر است:
۱. آمریکا و مقامات آن طی چند روز اخیر بر روی این گزاره تأکید داشتند که اسرائیل روند آتش بس در غزه و آزادی گروگان ها را تسهیل کند و علناً یک توقف موقتی در جنگ رخ دهد که حتی مقامات آمریکایی تهدید به تغییر مواضع و سیاست های خود علیه اسرائیل کردند.
۲. در بحث مذاکرات و بندهای مربوطه به آن حماس همچنان بر روی شروط چهارگانه خود همچون آتش بس دائمی، خروج اسرائیل از غزه، بازگشت آوارگان به شمال غزه و ورود کمک های بشردوستانه تاکید دارد، اما صهیونیست ها همچنان قائل به توقف موقت جنگ و بازگشت محدود آوارگان هستند و این مسئله از اختلافهای اصلی در مذاکرات برگزار شده است.
۳. در مقابل، حماس همچنان بر روی بازگشت بدون محدودیت آوارگان شمال غزه تأکید دارد و اسرائیل اعلام کرده که روزانه دو هزار نفر و آن هم زن و کودک به مناطق شمالی بازگردند.
۴. روند تبادل اسرا نیز به صورت ۱ به ۱۰ یا ۱ به ۱۳ است که صهیونیست ها همچنان قائل به تعداد کمتری هستند و در مقابل معتقد به آزادی اسرای بیشتر خود هستند.