تلاش و فشار آلمان به اروپاییان مبنی بر عدم ارتباط با ایران، موضوع اعدام جمشید شارمهد و نهایتاً بسته شدن مرکز اسلامی هامبورگ و موسسه آموزش زبان آلمان ی در تهران سلسله اتفاقاتی هستند که باعث شدند تا روابط میان ایران و اروپا و به ویژه ایران و آلمان رو به سردی بگراید. به نظر می‌رسد که اصل اساسی عدم مداخله در امور داخلی کشورها که بر اساس بند هفتم ماده ۲ منشور سازمان ملل متحد وجود دارد در نوع و نحوه روابط میان ایران و آلمان نقض شده است و بنابراین انتظار می‌رود که با دیپلماسی هوشمند جمهوری اسلامی بتواند رفتار دولت‌های اروپایی و به ویژه آلمان را تغییر داده و مبتنی بر قواعد و رویه‌های بین المللی و همچنین عقلانیت کند.

سفر نتانیاهو به کشورهای اروپایی همزمان با سفر گروسی و برخی تحرک غربی ها برای احیای مذاکرات هسته ای پس از شکست در به آشوب کشیدن ایران انجام می شود. در واقع نتانیاهو با این سفرها در تلاش است تا نه تنها جلو توافق جدید هسته ای غرب با ج.ا.ایران را بگیرد بلکه در پی به محاق بردن توافق سال 2015 است.

تاکنون کنفرانس امنیتی مونیخ فرصتی برای کشورهای غربی بوده است تا در قالب نوعی «داووس امنیتی» دیدگاه‌های خود را با سایر متحدان به اشتراک گذاشته و به نوعی هماهنگی برای مقابله با کشورهای رقیب و چالش‌های جهانی برسند.

صرف برگزاری یک رزمایش توسط رژیم صهیونیستی به معنی دست برتر نظامی این رژیم در منطقه نیست و دست برتر فقط در میدان واقعی قابل‌مشاهده است.